සුද්දගේ පවුල් ආරාවුල බබා ඇතින්න සහ කොළ පෑගීම.

අපේ යාලුවෙක් ඉන්නව සුද්ද කියල,සුද්ද කියන්නෙ උගෙ හුරතල් නම.හුරතල් නම කිව්වට පොඩි කාලෙ ආදරේට අම්මල තාත්තල දාපු නමක් නෙවෙයි.ඒක උගෙ ක්‍රියා කලාපය නිසා මේ බොහොම මෑත කාලෙක අපේ කොල්ලො දාපු නමක්.ඌ මේ නමට කොච්චර ආදරේද කියනව නං අපි කවුරුවත් පොරට ඇහෙන්න ඒ නම කියන්නෙවත් නෑ.සුද්දා කියන නම ඇරෙන්න උගෙ වැඩ කටයුතු නිසා කොල්ලො දාපු තව නම් කීපයක්ම මට මතක් වෙනවා. සුද්ද අඩි හතරක් වැඩිම උනොත් හතර හමාරක් ඉතර උස ඇති,වෘත්තියෙන් ඉස්කෝල මහත්තයෙක් හරියටම කිව්වොත් ශාරීරික අභ්‍යාස හෙවත් ක්‍රීඩා උපදේශක වරයෙක්.මගේ දීර්ඝකාලීන මිත්‍රයෙක් ඒ කියන්නෙ ඌ කොල්ල  කාලෙ ඉඳල අපේ මිත්‍රකම පැවතගෙන එනවා.සුද්ද රස්සාවට අමතරව තවත් වැඩ රාශියක් කරනවා,කුඹුරු ගොවිතැන,ගොඩ ගොවිතැන,හුරතල් මාළු විකිණිල්ල,කිරි හරක් ඇතිකිරීම ආදී වශයෙන් ඌ නොකරන වැඩකුත් නෑ කරන්න බැරි වැඩකුත් නෑ.සැරයක් අපේ ගෙදරට යාළුවො වගයක් ආපු වෙලාවෙ ඒ අයට දෙන්න පොර මට පළතුරු වඩියක් ගහල දුන්න.මට එච්චර වියදමක් ගියෙත් නෑ හොඳම ස්පිරිට් බෝතල් විසි ගානක් ආවා.එකට තුනක් කලවං කරන්න පුළුවනි.සුද්ද කලවං කළාට පස්සෙ මම මෙගා බෝතල් විස්සක් ගෙදර අරං ආවා ඉතුරු ටික ඌට ඕනෑ දෙයක් කරගන්න කියල.අන්න බඩු ගඳක් මොකුත් නෑ ඇල් වතුර වගේ. වදින්නෙ තැපෑලෙන්, එදා අපේ ගෙදර ආපු යාළුවො කීපදෙනෙක්ම පදම දන්නෙ නැතිව වදින්නෙ නෑ කියල වීදුරු දෙකතුන ළඟ නමාගෙන සෑහෙන අකරතැබ්බෙකුත් උනා.මේ ලඟදි ආපු යාළුවො කියල කට්ටිය වරදවා තේරුම් ගන්න එහෙම එපා ඒ අය ආවෙ මීට අවුරුදු දහයකට විතර ඉස්සර කාලෙක.ඒ කතාවයි මේ කතාවයි සම්බන්ධ වෙන තැනකුත් තියෙනවා.

ඒත් මම කොහෙහරි විප්‍රවාසගත වෙන්නට කිට්ටුව මගෙත් එක්ක කෝච්චියෙ ගිය යාලුවන්ට කරපු සංග්‍රහයක්.ඔය වෙලාවෙ සුද්ද මගෙ ලඟින්ම ඉඳගෙන වැඩේ සාර්ථක කරගන්න විශාල සහයෝගයක් දුන්නා.ඒ වගේම එදා ගහපු ගැහිල්ලට හොඳටම වැඩිවෙලා කන්නෙත් නැතිව ගෙදර ගිහිං නිදාගත්තලු.ඔන්න ඉතිං මම මෙදා සැරේ ගෙදර ගියාමත් අපේ ගෙදර ඒ වගේ වැඩක් තිබ්බනෙ.ඒකෙ එක එක වැඩවලට ගමේ යාළුවො දෙතුන්දෙනෙක් වගේම සුද්දත් උදව් කළා.නමුත් මම ගමේ යාළුවො කාටවත් එදා එන්න කියල ආරාධනා කළේ නෑ.කොටින්ම මට උදව්වට හිටියෙත් පුතාල කීපදෙනෙක්.ඒ උනාට එන්න කියාවි කියල සුද්ද බලාපොරොත්තුවෙන් ඉඳල තියනව කියල මට පස්සෙ දැනගන්නට ලැබුනා.සුද්ද හිතාගෙන ඉඳල තියෙන්නෙ මෙදා සැරෙත් අපේ ගෙදර එන්නෙ කෝච්චියෙ යාළුවො ටික කියලයි.මගෙ යාළුවො කිව්වොත් ඌ දන්නෙ එච්චරයි.ඊට පස්සෙ නං ඒ ගැන ඇහුවෙත් නෑ මම කියන්න ගියෙත් නෑ. ඉතිං ඔය ඔක්කොම හඳුන්වාදීම සහ වැල්වටාරම්, කතාව ඊළඟට.

කතාව මතක් කරගන්න මීට අවුරුදු දොළහකට දහතුනකට පමණ පෙර දෙදාහෙ දසකයේ මුල් බාගෙට පිවිසෙන්න ඕනෑ. හරියටම කිව්වොත් මම චෙන්නායිවල ඉඳල ආපහු ගමරට ආපු අලුත.අපි ලංකාවට එද්දි ඉන්න තැනක් තිබ්බෙ නෑ.ඒ නිසා තැනක් හදාගන්නකල් තාවකාලිකව මහගෙදරට වෙලා බෝඩිංකාරයො වගේ හිටියා.ඒ වෙනකොටත් ඔය දැන් අපි ඉන්න ගේ හදන්න පටන් අරං තිබුනා.අතේ තිබ්බ සල්ලියි මදි හරියට ණය වෙලයි පදිංචියට එන්න හැකි ප්‍රමාණයට ගේ ඉවරයක් කරගන්න අපි පුදුම උත්සාහයක් දැරුවා.අන්තිමට කොහොම හරි බාගෙට ඉවරකරගත්ත ගෙට පදිංචියට එන්නට පුළුවන් කම ලැබුනා.ඒ උනාට ඉතිං වැඩේ හරියටම හරි නෑ.ඉහට උඩින් කොන්ක්‍රීට් ස්ලැබ් එක.දවල්ට රත්වෙලා රත්වෙලා රෑට පාන් පෝරණුව වගේ රස්නෙයි.ෆෑන් දැම්මට වැඩක් නෑ ඒ හුළඟත් රත්වෙලා.යාන්තං සීතල වෙන්නෙ පාන්දරට.ඒ වෙලාවට නිදාගෙන කොහොමද නැගිටල වැඩට යන්න එපැයි.ගෙයි පදිංචිවෙලා ඉඳගෙන ඉතිරි හරිය ටික ටික හදාගම්මු කියල හිටියට හදන්න කොහෙ තියෙන සල්ලිද.අපි දෙන්නට මාසෙට හම්බවෙන ගාන ණය නොවී කාල බීල ඉන්නට සෑහුනා එච්චරයි.ඉතිං ඔය වගේ දුෂ්කරතා මැද උනත් අපේම කියල තැනක් තියෙන නිසා අපි සතුටින් කාලය ගතකළා.

ඔන්න ඔය කාලෙ සුද්දගෙයි මගෙයි මිත්‍ර සම්බන්ධය බොහොම වැඩි දියුණු වුනා.හැම සිකුරාදාවකම අපි  සුද්දලගේ ගෙදර මිත්‍ර සමාගමක් පැවැත්තුවා.අතේ සල්ලි නැතිව උනත් මම සැහැල්ලුවෙන් කාලය ගතකලාට සුද්දා ඊට වඩා දරුණු අර්බුදයකට මැදිවෙලා හිටියා.මොකක්ද කිව්වොත් පවුල් ජීවිතේ පිලිබඳ ප්‍රශ්නයක්.ඒ සංකීර්ණ ප්‍රශ්නය වෙනම අරගෙන සාකච්ඡා කලයුතු එකක්.කොහොමින් කොහොමින් හරි සුද්දගෙ හිතේ තිබ්බ දැඩි පීඩනයත් මගේ හිතේ තිබ්බ සැහැල්ලුවත් අපි දෙන්න බෝතලේකට මැදිවෙලා බෙදාගත්තා.වෙන මොකුත් කරන්න දෙයක් නෑ.පවුල් ප්‍රශ්න වලට අපි අතදාන එක නොකළ යුතු වැඩක් කියල මම විශ්වාස කරපු නිසා බොන වෙලාවටවත් මම ඒ මොකවත් සුද්දගෙන් ඇහුවෙ නෑ.නමුත් සුද්ද හිටපු දරුණු මානසික පීඩනය මට හරිම අපහසුවක් ඇතිකළා.දීර්ඝ සහ අමිහිරි කතාවක් කෙටියෙන් කිව්වොත් සුද්දගේ පවුල් අවුල අවසන් වුනේ බිරිඳවූ දිලිනිව එලවා දැමීමෙන්.ඇය දරු දෙන්නත් අරගෙන ගෙදර ගියා.ඔන්න ඔය ආකාරයට සුද්දා ආපහු තනිකඩයෙක් බවට පත්වුනා.ඊට පස්සෙ උනේ අපායට හෙණ ගැහුවා වගේ වැඩක්.බාගෙට පිස්සු කෙළිමින් සිටි සුද්දා තනිකරම පිස්සු කෙළින්නට පටන් ගත්තා.ගේ තනිකර යකුන් නැටු පිට්ටනියක් වගේ.කඩෙන් ගේන කෑම පාර්සල්වල කොළයි  බුලත්විටයි හිස් බෝතලුයි ගේ හැමතැනම මාස ගානකින් කොස්සක් දැකල නෑ.සුද්ද කුස්සිය පැත්ත පලාතෙ යන්නෙ නෑ.වෙලාවට කෑමක් නෑ උදේට නැගිටල ඉස්කෝලෙ යනවා, හවසට කරටි කැඩෙන්නම බොනවා.ජීවිතේ ඔය විදියයි.

කැඩී බිඳී ගිය පවුල නිසාවෙන් හා දරු දෙදෙනා සිහිවීම හේතුවෙන් මොන තරම් හිත් වේදනාවකින් කාලය ගතකළත් ඒ බව අපට අඟවන්නට ඔහු කැමති වුනේ නෑ.ඒ වෙනුවට තමන් සතුටින් සිටින බව ඔහු නිතරම කිව්වෙ උගුරට හොරා බේත් කන්නා වගෙයි.දවසක් මම කියපු කතාවකට සුද්ද මගෙත් එක්ක සතියක් දෙකක් කතානොකර හිටියා.ඒක උනේ මෙහෙමයි.ඒත් එක සති අන්තයක්, පුරුදු විදියට අපි සුද්දලගේ මිදුලෙ ටීපෝවක් උඩ ගල් බෝතලේකුත් ඉස්සරහ තියාගෙන මිත්‍ර සන්ථවයක් පවත්වමින් හිටපු වෙලාවක්.තමන් දැන් ගතකරන තනිකඩ ජීවිතය ගැන සුද්දා ආඩම්බරයෙන් කතා කරමින් හිටියා.මූ ආඩම්බරයෙන් පුම්බන මේ බැලුම් බෝලෙට අල්පෙනෙත්තකින් අනින්නට මට ආවෙ මැඩගන්නට බැරි ආසාවක්.සුද්ද මිදුලෙන් තියපු ප්ලාස්ටික් පුටුවක වාඩිවෙලා ඉද්දි මම එතැනම කපල හරහට පෙරළල දාල තිබ්බ අඹ කොටේ උඩ වාඩිවෙලා හිටියා.සීතල හුළඟක් වෙල පැත්තෙන් හමාගෙන ගියා.සුද්ද අතේ තිබ්බ වීදුරුව හිස්කරලා බැදපු හුරුල්ලෙක් දෙකට කඩල කෑල්ලක් කටේ දාගත්තා.මු බොහොම සතුටෙන් ඉන්න මේ වෙලාවෙ මම කතාව ආරම්භ කළා.

සුද්ද මේ, කාගෙ වැරද්දකින් හරි දිලිනි යන්න ගියානෙ...

ඔව් ඉතිං...දිලිනිගෙ නම කියනකොට සුද්ද කතාකරන්නෙ මට ගහන්න වගේ.පොඩියට හිටියට මුගෙ කටහඬ හරි සද්දයි රැහැයියෙකුගෙ වගේ.

මම කියන්නෙ මේකයි.ඔය දෙන්න පවුල් කෑවා නැතා ඒක වෙනම දෙයක්. මේ පොඩි දරුවන්ට අම්මෙක් තාත්තෙක් ඉන්න ඕනෑ නේද.වැඩිහිටියන්ගෙ වැරදිවලට ළමයි පළි නෑනෙ...

පොඩ්ඩක් ඉන්න පොඩ්ඩක් ඉන්න,ළමයින්ට තාත්තගෙ අඩුව තේරෙන්න මම ඉඩ තියන්නෙ නෑනෙ, නිවාඩුවට මම ළමයින්ව මෙහෙ එක්ක එනව ඔයා දන්නවනෙ...

වැඩේ ඇත්ත,සුද්ද ඉස්කෝලෙ නිවාඩුවට ගිහිං ළමයි දෙන්නව ගෙදර එක්කං එනවා.ඔය ගැනත් මම දවසක් සුද්දගෙන් ඇහුවා.

දැන් සුද්ද  ඒ මිනිස්සුන්ගෙ මුණ බලන්නෙවත් නැත්නං ළමයි අරං එන්නෙ කොහොමද...

ඒකෙ ප්‍රශ්නයක් නෑ මම සයිකලේ දිලිනිලගේ ගේ ළඟට ගිහිං පාරෙ ඉඳගෙන ළමයින්ට කතා කරනවා.එතකොට ළමයි ලැස්තිකරල එවනවා මම එක්කං එනව හරි ලේසියි...

ඔය හැංගිමුත්තන් සෙල්ලං කරන ඒව නෙවෙයි .මේකට මොකක් හරි ඉස්තිර උත්තරයක් තියෙන්න ඕනෑ නේද?මම කියන්නෙ මේ ප්‍රශ්නෙ ළමයින්ගෙ පැත්තෙන් බලල මොනා හරි කරන්න හිතෙන්නෙ නැද්ද.

හරි දැන් ඔයා මට මොනවා කරන්නද කියන්නෙ...

ඔය වයසෙදි  ළමයි ළඟ අම්ම තාත්ත දෙන්නම ඉන්න ඕනෑ, ඒ ගැන හිතල  දිලිනිට සමාව දීල එක්කං එමු...

පස්ස පැත්තට ගිණි පෙනෙල්ලක් තිබ්බහේ  සුද්දා දුන්නක් වගේ උඩ පැනලා පුටුවෙන් නැගිට්ටා.

හුහ් ඔයාටත් ඒකි ඕනැවෙලාද, හරි හරි එක්ක එන්න එක්ක එන්න මේ ගේ හරියට ගේන්නෙ නැතුව ඕනෑ දිහාක එක්ක යන එකයි.ආව මෙතන පෙරකදෝරුකං කරන්න ඒව නං මේ ආත්මෙ සිද්දවෙන දේවල් නෙවෙයි...

සුද්ද  මට බැනවදින්නට පටන් ගත්තා,මම දැන් තොල හපාගෙන බොහොම අමාරුවෙන් හිනාව මැඩගෙන ඉන්නවා.

යකෝ ඒකි ගැන දුක්වෙන්න ඕනෑ තරං උන් ඉන්නව.මම කනවද බොනවද හොයල බලන්න මොකෙක්වත් නෑ මේක හරි මඟුලක් තමයි...

සුද්ද නොනවත්වාම මට බැනවදිනවා.ඔන්න ඔය අස්සෙ මගේ බෙල්ල දිගේ මොකෙක්ද උඩට ආව මට තේරුණා.අල්ලන්න අත තියල  බලනකොට ඒ සතා මගෙ කණ කෑවා.බලපුවම දිරපු අඹකොටේ හිටිය චූටි පත්තෑ පැටියෙක්.ඒ වෙලාවෙ එච්චර වේදනාවක් ආවෙ නැතත් දවස් කීපයක්ම යනකල් කාපු තැන බිබිලි ඇවිත් කැසුවා.සුද්ද මට බනිමින්ම ගෙට ගිහිං වේලිච්ච රතුළූණු ගෙඩියක් ගෙනත් කණේ ඇතිල්ලුවා.

බලු කතා කියනකොට  එතනදිම පලදෙනව කියන්නෙ ඕකනෙ...රතුළූණු කනේ අතුල්ලන ගමන් සුද්ද කියනවා.

දිරච්ච කොට ගෙනත් මිදුලෙ දාගන්නව මදිවට තව කියවන්නත් එනව, හෙට අනිද්දට ඕකෙන් මතුවෙන්නෙ නයි පොළොංගු... 

අපේ සුහද කතාබහ අවසානයේ සුද්ද මාව සයිකලේ තියාගෙන ගෙදරටත් ගිහිං දානවා.ඔය විදියට බහින්බස් උනත් වැරදිලාවත් මට ඊළඟ සතියෙ සුද්දලගෙ ගෙදර යන්න බැරිවුනොත් එහෙම තරහවෙලාද ආවෙ නැත්තෙ කියල සුද්ද කතාකරල අහනවා.ආ මට කියන්න අමතක උනා මම ඉන්දියාවෙ ඉද්දි සුද්ද නිවාඩුවකට චෙන්නායි ආවනෙ.එහෙදි ඌ දීපු ආතල් වෙනම ලියන්න ඕනෑ.ඉතිං ඔන්න ඔය ආකාරයට අපි දෙන්නගෙ මිත්‍රත්වය ගලාගෙන ගියා.එක නිවාඩු දවසක හැන්දෑවෙ මම සුපුරුදු විදියට සුද්දලගෙ ගෙදර ගියා.හැබැයි එදා මගෙ අතේ සතේ තිබුනෙ නැති දවසක්.සුද්ද ලඟත් කීයක්වත් නෑ.බෝතලයක් ගහන්නෙ කොහොමද කියල අපි දෙන්න අහස පොළොව ගැටලන්න කල්පනා කළත් කිසිම විසඳුමක් ලැබුනෙ නෑ.ඉතිං ඔය විදිහට මොනවද කාපු රිළව් වගේ අපි දෙන්න මිදුලෙ වාඩිවෙලා ඉද්දි මාදුවා එතනට පාත්වුනා.කරුමෙට උගෙ අතෙත් සල්ලි නෑ.නොයෙක් ආකාරයේ යෝජනා මුං දෙන්නගෙන් ආවත් ඒ එකක්වත් ප්‍රායෝගික දේවල් නෙවෙයි.ටවුමෙ බාර් එකේ අරක්කු විකුණන ජිනා ඉන්නෙ අපේ වත්තෙ මගෙ හොඳ මිත්‍රයා.ඕන්නං උගෙන් ගිහිල්ල බෝතලේකට ගනුදෙනුවක් කරගන්න ලේසියෙන්ම පුළුවන්කම තිබුනත් මට එහෙම හිතුනෙ නෑ.හැබැයි මුං දෙන්න ඒක දන්නව නං මාව බෙල්ලෙන් අල්ලගෙන ටවුමට ඇදගෙන යන්නෙ.

මොනා හරි කරපල්ල බං රෑ  වෙනව...මම කිව්වා.

එහෙම කියල අනික් පැත්ත හැරෙද්දීම කවුද මනුස්සයෙක් තරමක වේගෙන් සුද්දලගේ ගෙවල් පැත්තට එනව මම දැක්කා.අපි බලාගෙන ඉද්දි ඒ මනුස්සයා අපි තුන්දෙනා හිටපු තැනට ආවා.

අර ගොයං පාගන මැසිම තියෙන්නෙ මෙහෙද...

ඔව් ඔව් කොළයක්ද...සුද්ද පැනල ඇහුවා.

ඔව් මේ මම වැඩකරන කුඹුරෙ ගොයං කපනවා පාගගන්න බලන්නයි ආවෙ...

මේ නං අපේ දුක දැකල දෙයියො එවාපු දේවදුතයෙක්.මට හිතුනෙ එහෙමයි.අරුන් දෙන්නටත් එහෙමමයි කියල මට හිතුනෙ බෝතලේ දැන්මම අතට හම්බ උනා වගේ උන්ගෙ හිනාමල් පිබිදුන මුහුණු දැක්කමයි.කුඹුරෙ විස්තර අහගෙන ගියාම අපේ වත්තට අල්ලපු මායක්කලගේ වත්ත පහළ තියෙන ඉස්සර ගුණවර්ධන මාමා වැඩකරපු කුඹුරු කෑලි දෙක.මම ඔය වෙලේ කොච්චර නං වැඩ කරල ඇද්ද.සුද්ද ඒ මිනිහත් එක්ක ටක් ටක් ගාල ගණන් හිලව් කතා කරගත්තා.

හරි හරි අපි මැසිම අරං එන්නං ඔයා යන්න...සුද්ද අර මනුස්සයට කීවම මිනිහ යන්න ගියා.

අපි දෙතුන් දෙනා පට පට ගාල ලෑම් මාස්ටරේ පණ ගහගෙන ඇග්‍රීමෙක් එකත් පටෝගෙන කෙළින්ම ගිහිං නැවතුනේ මායක්කලගේ වත්ත පහළ ගල්තලාව ලඟයි.කුඹුර එතනමයි අඩි දහයක්වත් නෑ.හැබැයි ඒ වෙනකොටත් ගොයං ටික ඇදල ඉවරවෙලා තිබ්බෙ නෑ.අපි ගෙනිච්ච කුඩාරම් රෙද්ද එලල මැසිමත් හයිකරල ගොයං ඇදල ඉවරකරනකල් කල් බල බලා හිටියා.සුද්දයි මාදුවයි ගොයං අදින අයට උදව් කරන්න පහළට ගියෙ වැඩේ ඉක්මන් කරගන්නයි.මම එතනම තිබුන වෙරළු ගහ යට කැරකි කැරකි හිටියා.

මේ ඔයගොල්ල මෙතන මොනව කරනවද...ගෑනු කටහඬක් ඇහිල මම උඩහ බැලුව.

අප්පට සිරි මේ මොකීද යකෝ මේ.දොන්ත බබක්ක වගේ පත තප්පදෝරු කළුම කළු ගෑනියක් පෙරලි පෙරලි පහළට එනවා.මගෙ ඔලුව පට පට ගාල වැඩ කරන්න ගත්තා.මායක්කලගෙ ගෙදර මේ දවස්වල ඔලුව මඤ්ඤං වෙලා ඉන්න මායක්කයි අසනීප වෙලා ඉන්න නැන්දයි විතරක් ඉන්න නිසා ඒ දෙන්නගෙ තනියට ගෑනියක් නැවතිලා ඉන්නව කියලත් ඒ ගෑනිගෙ හුරතල් නම බබා ඇතින්න කියලත් මට අහන්න ලැබිල තිබුනට මම කවදාවත් මේ ගෑනු කෙනාව දැකල තිබ්බෙ නෑ.ඔය වැඩ ඔක්කොම සිද්දවෙලා තිබුනෙ මම ලංකාවෙ හිටියෙ නැති කාලෙදියි.බබා ඇතින්න ඇවිත් ආයෙම අර ප්‍රශ්නෙ මගෙන් ඇහුවා.

ඔයගොල්ල මොකද කරන්න හදන්නෙ...

කොළයක් පාගන්න හදනව පේන්නෙ නැද්ද...මමත් කිසිම ගරුසරුවක් නැතුව උත්තර දුන්නා.

එහෙම කොහොමද අපෙන් අහන්නෙ නැතුව අපේ වත්තෙ කොළ පාගන්නෙ...

ඔන්න මගෙත් ලේ රත්වෙන්න ගත්තා.ඇයි යකෝ අපි හුජ්ජ කොල්ලො කාලෙ ඉඳන් දුව පැනපු ගහක් ගලක් නෑර දන්න වත්ත.මේ කොහෙදවත් නැති ගෑනියෙක් ඇවිත් අපේ වත්තලු.ඒත් මම කේන්ති ගිය බවක් පෙන්නුවෙ නැතුව කතාකළා.ඒ උනාට කතාවෙ සද්දෙ ටිකක් වැඩියි.

ඇයි කොළ පාගපුවම තියෙන වැරැද්ද මොකක්ද...

වැරැද්ද තමයි කාටූ ටිකයි පිදුරුයි මෙතන අතඇරල වී ටික අරං යන්න යයි අපටනෙ කරදරේ...

කාටූ තිබ්බහම මොකද ඒ ටික දිරල යයි...

එතකොට පිදුරු ගොඩ...

පිදුරුගොඩ කාපං කියන්න කට හදනකොටම අපේ සද්දෙ ඇහිල ආපු සුද්දයි මාදුවයි මගෙ අතින් අල්ලගෙන පැත්තකට එක්ක ගියා.

මේ පිංසිද්දවෙයි කටපියාගෙන පැත්තකට වෙලා ඉන්නවද අපි මේ ගනුදෙනුව බේරගන්නං...

මට මොකද ඕනෑ මඟුලක් කරගනිල්ල කියල මම වෙල පැත්තට පල්ලම් බැස්සා.ටිකකින් සුද්දයි මාදුවයි එක්ක මොනවද කිය කියා බබා ඇතින්න මහ හයියෙන් හිනාවෙන සද්දෙ මට ඇහුණා.මුං දෙන්න වැඩේ ගොඩදාගෙන වගේ කියල මට හිතුණා෴