අතීතයට ගමනක් සහ දානයක්.

අද ලියැවෙන්නෙ ලියන්න ගියපු ලියවිල්ල නොවෙයි කියහංකො.කිව්වහම මොකෝ අද ලියන්න ඇවිද්දෙ ටිකක් විතර ශාස්ත්‍රීය ලියවිල්ලක්.පණ්ඩිතකොමකට එහෙම නෙවෙයි සාහිත්‍ය මාසය නිසා.සාහිත්‍යයට මොනයම්ම හෝ සේවාවක් කරල නැතත් අපි සාහිත්‍යය උපරිමයෙන්ම රස විඳිනා අය නිසාවෙන් සාහිත්‍ය මාසය වෙනුවෙන්වත් යමක් ලිවිය යුතුයි නොවැ ඒකයි.ඉතිං ඒ ලිවිසැරිය කෙරෙමින් පවතිද්දී  මගේ කලින් පෝස්ටුවේ  තිබ්බ පොඩි සඳහනක් ගැන නොසිතු ආකාරයට කීප දෙනෙකුගේම අවධානය යොමුවෙලා තියෙනව මම දැක්කා.මහ ලොකුවට හුවා දක්වපු කාරණයකුත් නොවෙයි ඒක මේ යන්තං පෙනී නොපෙනී යන වැකියක් උනත් සෑහෙන අවධානයක් නතුකර ගන්නට සමත්වෙලා තිබුන බව මම දුටුවා.පොඩි උනත් ලොකු ආකර්ෂණයක් ඇතිකරගන්නට සමත්වුන ඒ වැකිය කෑමක් ගැනයි.කෑම මොනාද කියල කිව්වොත් කූනිස්සෝ පොල් මැල්ලුම් සමග ඉඳිආප්ප කියල කියන්නට පුළුවනි.ලිව්වට මොකද මමත් සෑහෙන කාලෙකින් ඒ සුසංයෝගය අනුභව කර නැති බව මට මතක් වුනා.පහුගිය දවස්වල ලංකාවට ගිහිං ආවත් ඒ කාලෙදිත් හදවගෙන රස බලන්නට බැරිවුනා.ඉතිං මම කල්පනා කළේ මේ කෑම මට හදන්නට බැරිවේවිද හදන්න පුළුවන් උනත් ඒ රස  ගුණ ඇතිව හදාගන්නට බැරි උනත් වැඩක් නෑනෙ.ඔහොම කල්පනා  කරමින් හිටපු මම පහුගිය සති අන්තයේ මේ කෑම වර්ගය හදන්නට උත්සාහයක් ගන්නවා කියල තීරණයකට ආවා.

කූනිස්සෝ පොල් මැල්ලුම හදල අත්දැකීමක් නැති උනාටඅපේ අම්ම හදන විදිහ ඕනෑතරම් බලාගෙන ඉඳල තියෙන නිසාවෙන් වරදින්නට විදියක් නෑ කියන ධනාත්මක සිතුවිල්ලත් මගෙ හිතේ තිබුනා.අම්ම නං කූනිස්සෝ ටික හෝදල කහ ටිකකුත් එක්ක ඇතිළියකට දාල ළිපේ තියල රතුලූණුයි අමුමිරිසුයි එක්ක පොල් ටික ගලේ අඹරාගන්නවා.මැල්ලුම හදන්න ලැස්ති වෙන සමහර වෙලාවට අම්මගෙ කරෝල මුට්ටියෙ කූනිස්සෝ ඉවරයි.ඒ උනාට අම්ම කලබල වෙන්නෙ නෑ මුට්ටියෙ ඉතුරු වෙලා තියෙන කරෝල කටු දෙකතුනක් හෝදල අරං මැල්ලුමට එක් කරනවා.කූනිස්සෝ නෑ කියල කිසිම අඩුපාඩුවක් රසේ වෙනසක් අපට නං තේරෙන්නෙ නෑ.ඉතිං ඔය නොස්ටැල්ජික අමාරුව උග්‍රවුන මමත් අම්ම හදපු විදියටම කූනිස්සෝ පොල් මැල්ලුම හදාගත්තා.වෙනසකට තිබ්බෙ අම්ම ගලේ අඹරපු පොල් මම ග්‍රයින්ඩර් එකේ අඹරගත්තා සහ දරලිප වෙනුවට ගෑස් ලිප පාවිච්චි කළා.ප්‍රතිපලය මගේ දැනුමේ හැටියට වරදක් නෑ කියන්නට පුළුවනි.ඉඳිආප්ප සකසා ගන්න එකනං පැය කාලෙ වැඩේනෙ.ඉතිං පහුගිය සති අන්තයේ මේ කෑම සුසංයෝගය සකස්කර හිතවතුන්ටද බෙදාදී රසවින්දා.

පිංතූරෙ තැනින් තැන කූනිස්සෝ පේනව නේද.ඉඳිආප්පත් එක්ක කද්දි මාර රහයි.දැන් තියෙන්නෙ ඒ කෑමට ප්‍රියතාවය ප්‍රකාශ කරපු ශ්‍රීනාත්,ප්‍රසන්න,තුශානි,මනෝජ් සහ පොඩ්ඩි යන සහෘදයන් කණ්ඩායමට කෑම බෙදා දෙන එකයි.ඊට අමතරව මේ කෑමට මනාප තවත් හිතවතුන් සිටී නම් ඔවුන්ටද සහභාගී වන්නට පුළුවනි.ඔන්න බෙදාගෙන බඩ පිරෙන්නම කන්න.

නොස්ටැල්ජියාව හදාගෙන දුක්වෙවී ඉන්න එකට වඩා හැකි ආකාරයකට උත්සාහ කර බැලුවොත් ගොඩක් දොළදුක් සංසිඳවා ගන්නට හැකි වෙන බව නං කියන්නටම අවශ්‍යයි.ඉතිං ගිහිං එන්නං තවත් කෑමක් සමග ආයෙම දවසක හමුවෙමු෴