112.සංවත්සරය සහ ලොක්කයියා 18+

 

 

අලුත් අවුරුද්දෙ මාසෙකුත් ගතවුනා,පහුගිය මාසෙම වගේ ලංකාවෙ ගතකරපු නිසා ලියාගන්න ලැබුනෙ පෝස්ටු දෙකයි,අලුත් මාසෙට අලුත් යමක් ලියන්නත් ඕනෑ...මොනව ලියන්නද කියල කල්පනා කරමින් හිටියෙ.ලංකාවෙ හිටපු කාලෙ පෝස්ට් දෙකතුනක් ලියන්න දේ හොයාගත්ත කිව්වොත් නිවැරදියි...ඒත් මගේ හිතේ තිබ්බ හැටියටම කරුණු හොයාගන්න නං බැරිවුනා,ලංකාවේදී මම උත්සාහ කලේ ගමේ ඉන්න වයසක උදවිය අල්ලගෙන ඒ ගොල්ලන්ගෙන් පරණ කතා ටිකක් අහගන්නයි...නමුත් ඒ ව්‍යාපෘතිය සම්පූර්ණයෙන්ම අසාර්ථක වුණා.ඔන්න විස්තර කිව්වොත් මෙහෙමයි...

ගමේ මරණාධාර සමිතියෙ සංවත්සරෙත් ඒ දවස්වලම පැවැත්වුන නිසා මටත් සහභාගී වෙන්න හැකියාව ලැබුන...රැස්වීම ඉවරවෙද්දි දවල් එකත් පහුවුනා සංවත්සරේ නිසා කැවුම් කිරිබත් කෙසෙල්ගෙඩි දුන්නනෙ, ඒ හින්ද බඩගින්නක් නං තිබුනෙ නෑ...කැවුම් කිරිබත් දුන්න එකත්  ලස්සන කතාවක්, දවසක්දා රාත්‍රියෙ අපි කීප දෙනෙක් අපේ ගෙදර පොඩියට කර්තව්‍යයක් කරමින් හිටියා...මරණාධාර සමිතියෙ ලේකම් සහ භාණ්ඩාගාරික දෙපොලත් ඔය කට්ටිය අතරෙ හිටිය, දෙක තුන වැදිල කං පෙති එහෙම රතුවේගෙන එද්දී මේ දෙන්න සමිතියෙ සාර්ථකත්වය ගැන දිගින් දිගටම කතා කරන්න ගත්තා...

මේ සැරේ සංවත්සරෙත් එන ඉරිදා තියෙන්නෙ ඔයත් එන්නම ඕනෑ...

හරි හරි ඒක කියන්නත් දෙයක්යැ මම නොවැරදීම එනව...

අපට පුටු ටිකකුත් හම්බවෙන්න තියෙනව පළාත් සභා මන්ත්‍රී කෙනෙක්ගෙන් එයා එනකොට පුටුත් අරගෙනම එයි...එතකොට හුළඟට කැඩිල ගිය ඇස්බැස්ටස් තහඩු වෙනුවට අලුත් තහඩු අරන්දුන්න මන්ත්‍රීතුමා, එයයි දෙන්නම රැස්වීමට එනව කිව්වා...

මේ දවස්වල හිටපු පළාත් සභා මන්ත්‍රී තුමන්ලාගෙන් නං අපේ පැත්තට කිසි අඩුවක් නෑ...හිටපු මන්ත්‍රීතුමන්ලා තුමියල තුන් හතර දෙනෙක්ම අපේ අම්මගෙ මළගෙදරටත් සහභාගී වුණා, ඒ ගොල්ලො මේ කාලෙ මළගෙවල් හොයා හොයා යන්නෙ...

හොඳයිනෙ...ඒක නෙවෙයි මේ සැරේ සංග්‍රහයට ඔයාල මොනවද දෙන්න ඉන්නෙ...

ඔන්න දෙන්නම මූණෙන් මූණ බලා ගත්ත,ඒ වෙනකොටත් සංග්‍රහය ගැන කවුරුවත් කතාබහ කරල නැති බවත් රැස්වීම දවසෙ උදේ ටවුමෙන් මැලිබන් හරි මන්චි හරි ලොකු බිස්කට් පෙට්ටි දෙකක් ගෙනත් බෙදල දාල තේ හදල දීල ලේසියෙන්ම අත පිහිදාගන්න හදන බවත්  මට උන් දෙන්නගෙ මූණු දෙක බලපු ගමන් තේරුණා...කවුරුත් ලේසියට කරන්නෙ ඒකනේ.

මේ සැරෙත් බිස්කට් සහ තේ දීල ෂේප් වෙන්න නේද හදන්නෙ...හරි ලේසියිනෙ,ඒ හුකාමාට් මෙදා හරියන්නෙ නෑ කැවුම් කිරිබත් දීපල්ල...මතකනෙ අපි සමිති කරන කාලෙ හැම සංවත්සරේටම කිරිබත් දුන්න, ඒ කාලෙ සමිතියට එච්චර වත්කමක් තිබුනෙත් නෑ සමිතිය තියන්න හරිහමන් තැනක් තිබ්බෙත් නෑ ඒත් අපි කොහොමහරි කරගෙන ගියානෙ...දැන් එහෙමද හැම පහසුකමක්ම තියෙනව ඇතිවෙන්න සල්ලිත් තියනව බොලාගෙ කම්මැලිකමනෙ වෙලා තියෙන්නෙ...හැමදාම බිස්කට් ගෙනත් දෙනව ලේසියට, සාමාජිකයොයි කියන එකාලත් වචනයක් කියන්නෙ නෑ දෙනදේ කාල යන්න යනව, මෙදා සැරේ වැඩේ පිළිවෙලකට කරපල්ල...

ඔන්න ඔය විදියට කියපුවම අපරාදෙ කියන්න බෑ දෙන්නම ඊට විරුද්ධව වචනයක් වත්  කතා කලේ නෑ...පහුවදාම දුවල පැනල කැවුම් කිරිබත් හදන්න ඕඩරේ දීල රාත්තිරියෙ ආර්තිකේට ගිහිං ඉදිච්ච කෙසෙල්කැන් දෙකතුනක් ගෙනත් සංග්‍රහය ලෑස්ති කළා...රුපියල් හාර පන්දාහක් වියදම ගියා වාගෙද වැඩේ ලස්සනයිනෙ...අනික අර පිට මිනිස්සුත් එන එකේ කැත  නැතුව සංග්‍රහ කරන්න තියෙන්න එපැයි,මොකෝ ලස්සනට තිබුනම ගමටමනෙ ආඩම්බරේ...

ඉතිං ඔන්න ඔය ආකාරයට සංවත්සරය සහ සංග්‍රහය අති සාර්ථකව පැවැත්වුණා, හිටපු මන්ත්‍රීවරුත් ඇවිත් කතාබහ කරල සංග්‍රහ විඳල ගියා...කට්ටිය ඔක්කොම කිරිබත් කාලත් තවත් මහගොඩක් ඉතුරුත් උනා මම බිරිඳටත් කිරිබතුයි ලුණුමිරිසුයි ගිහිං දුන්න ඒ මනුස්සයත් කිරිබත් කන්ඩ බොහොම මනාපයිනෙ...සමිතිය අවසානයේ අස්සන් කරන පොත ළඟ ඔක්කොම රොක්වෙලා පොරකකා අස්සං කරනව,ලොක්කයිය මතකනෙ, පොරත් ඔය අස්සෙ අස්සං කරන්න වලිකනව...

මොකක්ද ලොක්කයියෙ තමුසෙත් ඔය ගෑනු ගොඩේ පොරකන්නෙ මහ ඈතක යන්න තියෙනව වගේ,පැත්තකට වෙලා ඉන්නවකො ගෑනුන්ට අස්සං කරන්ඩ දීල තමුසෙට කොයි වෙලාවෙ අස්සං කරගන්න බැරිද...

ජයතිස්ස ඔන්න ඔහොම කිව්වහම පැය ගාණක් එකතැන ඉඳගෙන ඉඳල හෙම්බත් වෙලා හිටපු වයසක ලොක්කයියට මාරය ආවේශ වුනා...

තොගෙ අම්මට අහවල් එක කරන්න වේසිගෙ පුතා මට පොරකන්න එපා කියන්න එනව,ජයසේකරයගෙ ගොනා ම්ම්ම්හ්...

උඹ මේ ලොක්කයියෙ අම්මට තාත්තට බනින්න එන්න එපා හරිද...

ඇයි තෝ මහ රජ්ජුරුවොද පල පකය යන්න හමන්නගන්නෙ නැතුව බලු වේසිගෙ පුතා ම්ම්ම්හ්...

ඉඳපිය පරය තොට මම කෙළවන්න...

ජයතිස්ස දුවගන එනකොට කට්ටිය ලොක්කව බිමට බස්සගෙන තල්ලු කරන් වගේ අරගෙන ආව ලොක්ක මෙලෝ සිහියක් නැතුව කුණුහරුප වපුරනවා...

වරකො තෝ අපේ ගේ ළඟින්, කපන එක කපනව පට්ට වේසිගෙ පුතා එහෙනං,බලන්ඩකො  අර ජයසේකරයගෙ ගොනා මට ගහන්ඩ අත උස්සගෙන ආවනෙ, ඕක දන්නැතුවයි මේ ලොක්කගෙ හැටි අම්මට හැමනෙන්ඩ පර බල්ල තෝ දැනගං මම අද පාරට වෙලා ඉන්නව තෝ කීයට හරි එනකං...ම්ම්ම්හ්

කට්ටිය එකතුවෙලා ලොක්කව ඇදගෙන වාගේ ගෙදර ගෙනිච්ච, ලොක්කත් ලවක් දෙවක් නැතුව කුණුහරුප දෙසමින් යන්න ගියා, ලොක්කගෙ ගේ තියෙන්නෙත් එතනම පාරෙ පහළ වංගුවෙ,අඩි දහයක්වත් දුර නෑ...

ඔන්න අද උඹට වැඩේ හරි...පණ බේරගන්න ඕනනං ලොක්කලගෙ ගෙවල් පැත්ත පළාතෙන්වත් යන්න එපා වෙන පාරකින් ගෙදර පලයන්...

අපි ජයතිස්සට විහිළු කළා, ඒ වුනාට රැස්වීමෙන් පස්සෙ කොල්ලො ටික අපේ ගෙදර ආවනෙ...උන් ආපහු යද්දී හවස හය හත උනා...

පහුවදා උදේ මම එගොඩහ කඩේට ගියෙ බුලත් රුපියල් දහයක ගේන්න,බුලතුත් අරං ආපහු එනකොට ලොක්කයිය ගේ ළඟ කොටයක් උඩ පවුලත් එක්ක වාඩිවෙලා ඉන්නව,ලොක්කගෙ අතක් බැන්ඩේජ් කරල...මාව දැකපු ගමන් ලොක්ක නැගිටලා පාරට දුවගෙන ආව...

ඔයාට ගෙදර යන්ඩ හදිස්සියක් නෑනෙ...හොඳයි ඔයා කියන්ඩ බලන්ඩ මම ඊයෙ අරූට බැන්න එක වැරදිද...

නෑ නෑ කිසි වැරද්දක් නෑ මම එහෙම නං ඌට ගහලයි පස්ස බලන්නෙ...

මමත් ලොක්කගෙ පැත්තටම කතා කළහම ලොක්ක තව ටිකක් චූන් උනා...

ආන්න ඔයාට තේරෙනව, ඕකට වටිනවද මට එහෙම කතාකරන්ඩ, ඔවුන් මොක්කුද හරක් වගේ කැලේට කොළේට හැදිච්චි උන්නෙ,හරියක් වැරද්දක් දන්නෙ නෑ මනුස්සයෙක් දන්නෙ නෑ...දැන් බලන්ඩ ඔයාට සමිතියෙන් හම්බවෙච්ච සල්ලි ඔයා ආපහු දුන්න, ඒ ඔයා එහෙම කරන්න පුළුවන් තත්වෙක ඉන්න හින්දනෙ...මටත් පුළුවන් ඒවගේ කරන්ඩ මගෙ ළමයත් රජයේ හොඳ රස්සාවක් කරන්නෙ මටත් මෙහෙම ඉන්ඩ ඕනෑ නෑ හොඳට ගේ දොර රෙපෙයාර් කරගෙන ඉන්ඩ පුළුවනි ඒ උනාට මොනවටද මේ ඉන්න ටික දොහට...ඔයාලගෙ අම්ම කැන්දන් ආපු වෙලාවෙ තාත්ත දවස් හතක් මගුල් කෑවා,ඔයාලගෙ අම්ම අපට කොච්චර නං කන්ඩ දීල තියෙනවද...

ඔන්න එතකොට මට පොඩ්ඩක් උනන්දුව ඇතිවුනා, මෙහෙම නං දෙඩෙව්වට ලොක්ක ලඟත් අපේ අම්ම තාත්තගෙ මගුල් ගෙදර ගැන එහෙම පරණ රසකතා ඇති පුළුවන් නං ඒ කතා ටික ඔක්කොම අහගන්නව කියන අදහස මට ආවා...

ලොක්කයියෙ මම එහෙනං යන්නං, මං තව උදේට කාලත් නෑ හවසට අපේ ගෙවල් පැත්තෙ එනවකො...මොකද ඔය අතට උනේ...

ආ ඒ වාහනේ දොරට අහුවෙලා, මහත්තය අත සනීපවෙනකන් මට නිමාඩු දුන්න...ගෙදර එන්නෙ කොහොමද බල්ල ඉන්නවනෙ...

ඒකනෙ වැඩේ ඕයි බල්ල අද උදේ පැනල ගිහින්නෙ...හිටියත් මොකද කූඩුවට දාන්න බැරියැ...

අපේ බල්ල උදේ පාන්දරම දොට්ට පිලට යන්න කූඩුවෙන් එළියට දැම්මහම දැල් වැටේ ගැලවිච්ච තැනකින් රිංගල යන්න ගිහිං...දවල් වෙනතුරුම ආපහු ආවෙ නෑ එයාව හොයන්න විශාල මෙහෙයුමක් කරන්න උනා.