ගොඩ්ප්‍රි හමුවීම සහ ගුරාගේ කතාව.

අඩ හෝරාවක් පමණ කොට්ටං ගහ මුල කම්මැලිකමෙන් ඉඳගෙන ඉන්නා විට  ප්‍රියන්ත  ආපහු එනවා දැක්කෙමි.  ප්‍රියන්ත ඇවිත් කීවේ දෙන්නා ගිහිං හංදියේ කතා කරමින් හිටපු දෙන්නෙක්ගෙන් ගොඩ්ප්‍රි ගැන ඇහු විට ගොඩ්ප්‍රි ගැන තමන් දන්නේ නැති උනත් ඒ කාලේ රෙදිමෝලේ වැඩකළ කෙනෙක් ලඟපාත ඉන්න බවත් සමහරවිට ඔහු ගොඩ්ප්‍රි ඉන්න තැන දැනගෙන ඉන්න පුළුවන් බවත් කියා ඇත.  ඒ ගමන හැරී අයියා ඒ ගෙදරට ගිහිං තිබුණේ අදාළ පුද්ගලයාව මුණ ගැහෙන්නටය.  ප්‍රියන්ත කීවේ දැන් හැරී අයියා  ගිහිනුත් සෑහෙන වෙලාවක් ගතවී ඇති නිසා වැඩේ හරිගිහින් ඇතැයි  ඔහු හිතන බවය.   ඒ සතුටට අපි දෙන්නා කඩෙන් ප්ලේන්ටි දෙකක්ද බී හැරී අයියා එනතුරු බලාපොරොත්තු දල්වාගෙන බලා සිටියෙමු.

තවත් පැය කාලක් පමණ ගියපසු හැරී අයියා ආපසු ආවේ සතුටින් සිනාසෙමිනි.  ඔහු මගදීම කියා සිටියේ ගේ තියෙන තැන සොයාගත් බවයි.  පොඩි පරහකට තිබුණේ ඒ වන විට වාහනයේ ඉන්ධන ප්‍රශ්නයක් මතුවී තිබීමය.  ෂෙඩ් එකක් ඇත්තේ ඉස්සරහින් මීගමුවේය පස්සෙන් අලුතැපොලය.   හැබැයි ඒ ළඟම කඩේක වැඩිගානට පැට්‍රෝල් විකුණන බව එතන හිටපු මනුස්සයෙක් කියපු නිසා ඉස්සෙල්ලාම තෙල් ටික සොයා ගන්නට කඩේට ගොඩ උනෙමු.   එතන හරියටම ෂෙඩ් එකක් වගේමය.  කඩේ වෙන වෙන බඩුත් තිබුනත් වැඩිපුර විකිණෙන්නේ පැට්‍රෝල්ය.   කඩේ හිටියෙත් හුරුබුහුටි ලඳුන් දෙපොළකි,අක්කා සහ නංගීය.  නංගී බඩු විකුණන අතර අක්කා මුදල් එකතු කරයි.  ප්‍රියන්ත පැට්‍රෝල් පුරවා ගන්නතුරු මම ඒ ලඳුන් දෙදෙනාට අනිමිසලෝචන පූජාව කරමින් සිටියෙමි.   ඒ ඉන්නා විටදී මට හිතුනේම මේ කඩේ ගෝලයා හැටියට වැඩ කරගෙන ඉන්න තියේනං මොන පිනක්ද කියලාය.  ඔහොම කල්පනාවේ ගැලී ඉන්න විටදී ප්‍රියන්ත ඇවිත් කෙල්ලො දිහාවේ කන්න වගේ බලා ඉන්නෙ නැතුව අපි යන්න ආ ගමන යමු කියා හෙමිහිට කීවේ තවත් ටික වෙලාවක් මෙහෙම හිටියොත් කඩේ අවටපිට කැරකෙන කොල්ලන්ගෙන් නොමිලේ දවල්ට කෑමත් ලැබෙයි කියලාය.  ඒ ගමන මම අකමැත්තෙන්ම ප්‍රියන්තත් එක්ක පිටත් උනෙමි.

නැවතත් ගමන පටන්ගත් පසු හැරී අයියා කිව්වේ අපි ගොඩ්ප්‍රිගේ ගෙදර හොයන්නට පටන්ගත් ආකාරයම වැරදි බවයි.  ඒ මොකද කිව්වොත් ගමේ අය ගොඩ්ප්‍රි කෙනෙක් දන්නේ නැති අතර ගමේ ඔහුව හඳුන්වන්නේ ෂර්ලි මහත්තයා කියන නමින්ය.  එහෙම කිව්වානම් මුලදීම ගේ හොයාගන්නට ලැබෙන බව හැරී අයියා වැඩිදුරටත් කීවේය.  එහෙම කියන විට මට මතක් උනේ කාලෙකට ඉස්සර නමක් නිසා උන පටලැවිල්ලකි.  අපිත් එක්ක කෝච්චියේ ගිය චාන්දනීට දරුවා ලැබී නිවාඩු පිට ඉන්නා කාලයේ මම බිරිඳත් එක්ක දරුවා බලන්නට ගියෙමි.  ඒ කාලයේ හැලපැට්ටා මෙළොව එළිය දැක තිබුණේ නැත.  අපි කිරිඳිවැලට ගිහිං තවත් බස් එකක ගොස් චාන්දනී කියපු  මග සලකුණු අනුව බස් එකෙන් බැස ගතිමු.  එතැනම තිබ්බ කඩෙන් චාන්දනීගේ ගෙදර අහපු විට කඩේ මුදලාලි කිව්වේ එහෙම කෙනෙක් ඔහු නොදන්නා බවයි.   මුදලාලි වැඩිදුරටත් කඩේ හිටපු අයගෙන්ද පාරේ ගිය අයගෙන්ද චාන්දනීලගේ ගෙදර විපරම් කළද ඒ හැම දෙනාම කිව්වේ තමන් චාන්දනී කියා කෙනෙක් නොදන්නා බවය.   අප පත්වුයේ මහත් අපහසුතාවකටය ඒ මොකද කිව්වොත් චාන්දනී උදේ හවස මෙතැනින් වැඩට යන එන කෙනෙක් නිසා ගමේ අය දැන සිටිය යුතුමය.  මට හිතුනේ අපි අහන ක්‍රමයේ මොකක් හෝ වැරද්දක් ඇත කියාය.  බැරිම තැන මම පොඩ්ඩක් පාරට බැස විපරම් කළෙමි.  සයිකලයකින් කොහෙද යන්නට ආ තරුණයෙක් නැවතී මගේ කතාව අසා සිට චාන්දනී වැඩකරන තැනත් අසා ටිකක් කල්පනා කරමින් සිට කඩේ හිටපු අයට කිව්වේ මේ හොයන්නේ කුමාරිලගේ ගෙදර බවය.  කුමාරි කිව් පමණින් කඩේ හිටපු අයත් මුදලාලිත් කුමාරිලාගේ ගෙදර පෙන්වන්නට ඉදිරිපත් වුවෝය.  සිද්දවී තිබුණේ ගමේ කිසිම කෙනෙක් චාන්දනී ඇගේ නියම නමින් නොදන්නා එකය.  මුළු ගමම ඇයව දැන සිටියේ කුමාරි නමිනි. 

ගොඩ්ප්‍රි පදිංචි ගේ තියෙන හරිය හැරී අයියා පෙන්නු විට මට හිනාගියේ අපි ඒ හරියේ නැවතී ගොඩක් වෙලා ගේ හෙව්ව නිසාය.  ඒ එක්කම මම කල්පනා කලේ දැන් ගොඩ්ප්‍රි කොහොමට ඇද්ද කියාය.  ඔහුව මට අන්තිමට හමුවී තිබුනේ මීට අවුරුදු තිස් ගණනකට පෙරදීය.  ඒ කාලේ මම කොල්ලෙකි ඔහු ගජ ඉලන්දාරියෙක් වූ අතර ආදර හුටපට කීපයකත් පැටලී සිටියේය.   එකක් ගොඩ්ප්‍රි නැවතී සිටි ගෙට පහළින් වත්තේ තිබුණ ගෙදර කුලියට හිටි පවුලක කෙල්ලක් එක්කය.   ගෙදර අයගේ ඥාති දුවෙක් වූ රූපත් දඟකාර කෙල්ල  ගෙදර ළමයිත් එක්ක සෙල්ලම් කරද්දී ගොඩ්ප්‍රිගේ ඇස ගැටී තිබේ.  ගිණි කිරිල්ලියක් වැනි හුරුබුහුටි කෙල්ල ගැන ගොඩ්ප්‍රිට එකෙණෙහිම තණ්හාවක් ඇතිවිය.  ඊට පසුව ගොඩ්ප්‍රි හවස් කාලය ගතකළේ වැට අයිනේ සිට කෙල්ලට ඉඟි බිඟි කරමිනි.  කොහොමහරි දවස් ගණනක් ඇතුළත දෙන්නා හුටපටයක් ඇතිකර ගත්තෝය. මේ අතර ගෙදර ගෑණු කෙනා ලෙඩවී රෝහල් ගතවීම මේ යුවළට ආශීර්වාදයක් විය.  දවල්ට කෙල්ල ලෙඩා බලන්නට කෑම අරගෙන යන්නේ ගෙදර ඉන්නපොඩි දැරිවියෙකුත් එක්කය.  ඒ දෙන්නාගේ තනියට ගොඩ්ප්‍රි මගදී එකතුවන බවත් කෙල්ලන්  දෙන්නා ඉස්පිරිතාලෙට ගිහිං එනතුරු ගොඩ්ප්‍රි වතුපිටිවල හංදියේ කල්මරන බවත් කටකතාවක් හැටියට ගෙවල්වල කතාවෙන්නට විය.

ගොඩ්ප්‍රි නැවතී සිටි ගෙදර ආච්චිටත් මේ කතාව ආරංචි වුවිට ආච්චි කෙල්ලට කතාකළේ අවවාද කරන්නටය.  කෙල්ල කිව්වේ තමන්ගේ එහෙම සම්බන්ධයක් නැති බවත් දවසක් ඉස්පිරිතාලෙ යද්දි ගොඩ්ප්‍රි අයියා ටවුමේදී හමුවී කතාකළ බවත් ඔය කටකතා ඔක්කොම හැදී තියෙන්නේ ඒ නිසා බවත්ය.  මේ කතාවේ ඇත්ත නැත්ත දැනගන්නට මම දවසක් ඒ ගෙදර පොඩි කෙල්ලගෙන් ඇහුවෙමි.  ගිරවෙක් වගේ කියවන පොඩි කෙල්ල මගෙත් එක්ක කිව්වේ ඉස්පිරිතාලෙ ගිය හැමදාකම ඔවුනුත් එක්ක ගොඩ්ප්‍රි අයියාත් ආව බවත් අක්කා බත් කූඩෙත් කුඩෙත් තමන්ගෙ අතටදී ගොඩ්ප්‍රි අයියා එක්ක කතා කරමින් හිටිය බවත්ය.  කෙල්ලට කොච්චර අවවාද කළත් පළක් නොවූ අතර තවත් ටික දවසකින් කතා වැඩිවන්නට වූ විට කෙල්ලට නැවතී සිටිය ගෙදරින් ආපහු තමන්ගේ ගමට යන්නට සිද්දවිය.  ගොඩ්ප්‍රිට නම් මොකුත් සිද්දවුනේ නැත.   පොඩි කෙල්ලටත් ගෙදරින් ලොකු තරවටුවක් ලැබුණේ හැම දෙයක්ම දැනගෙන කිසි දෙයක් ගෙදරට නොකියා කටවහගෙන හිටපු එක ගැනය.   අන්තිමට හැම  දේකම නරක නාමය එන්නේ සපෝටර්ටය.

සපෝටර් කියනකොට මට තව කතාවක් මතක්වේ.ඒ මම නොදැනුවත්වම හෙවත් මගේ කැමැත්තක් නැතුවම සපෝටර් කෙනෙක් බවට පත්වූ කතාවකි.  රෙදිමෝලේ වැඩකරපු නුවර ගුරුගේ හෙවත් ගුරා රස්සාව කරන කාලේ වෙළෙන් එහාගොඩේ හිටපු ලස්සනම කෙල්ලක් වූ පුෂ්පිකා  පස්සෙන් හැමදාම ගිහිං ගිහිං කෙල්ලව යාලු කරගත්තේය.  ඒ කාලෙම මම ගුරාට කිව්වේ වැඩේනම් තරමක අන්තරාදායක එකක් බවය.  මොකද කිව්වොත් පුෂ්පිකාගේ තාත්තා ටවුමේ ලොකු මුදලාලි  කෙනෙකි.  අයියලා ටවුමේ වැඩකාරයන්ය.  පුෂ්පිකා ගෙදර එකම කෙල්ලය.  මේක කොයි මොහොතේ හෝ ගුරාට ගුටිකන්නට වෙන පටලැවිල්ලක් උනත් ගුරා ඉස්සරහට තැබූ අඩිය පස්සට ගන්නට කැමතිවුනේ නැත.   කොහොම උනත් පුෂ්පිකාගේ ගෙදර අයගේ රැවුම් ගෙරවුම් මැද දෙදෙනාගේ ආදරය ගලා ගියේය.   ගුරාගේ ලව් එක මට කිසිසේත්ම අදාළ නැති කටයුත්තක් බැවින් මම මගේ වැඩක් බලාගෙන හිටියත් මා හමුවූ මොහොතේ පටන් ගුරා කියවන්නේ උගේ ආදර කතාව  ගැන විස්තරය.   ඔන්න ඔහොම කාලය ගෙවීයද්දී හදිසියෙන්ම ගුරා රෙදිමෝලේ රස්සාවෙන් අයින්වී ආපහු නුවර ගියේය.   ඒ උනත් දෙන්නාගේ ආදර කතාව නැවතුනේ නැත.  අකමැත්තෙන් වුවද මටද මැදිහත් වෙන්නට වුයේ එතැන් සිටය.  ගෙදර ගියපසු සතියකට දෙකකට වතාවක් පමණ ගුරා පුෂ්පිකා බලන්නට ගමට එයි.  දැන් ගුරාට අපේ ගමේ නවතින්නට තැනක් නැති නිසා ඌ කෙළින්ම එන්නේ අපේ ගෙදරටය.

ගුරා උගේ යාලුවන්වූ සිද්දික් හෝ මොහොමඩ් සමග උදේ පාන්දර නුවරින් බස් එකට හෝ කෝච්චියට නැගී එළිවෙන වෙලාවට අපේ ගෙදරට එයි.  ඒ මම රස්සාවට යන්නට ලෑස්ති වෙන වෙලාවටය.  මම උන් දෙන්නාව අම්මාට බාරදී රස්සාවට යන්නේ ඒ කාලයේ කෝච්චියේ මටත් ක්‍රෂ් එකක් තිබුණ  නිසාය.   ඒ නිසාම දවසක් හෝ නොවැරදී මම රස්සාවට යමි.  රස්සාවට යන්නට කම්මැලි හිතෙන අයට මේ ක්‍රමය ඉතා හොඳ ප්‍රතිපල ගෙනදෙන බව කියන්නට කැමැත්තෙමි.  ඉතිං අපේ අම්මා මුන් දෙන්නාට උදේට දවල්ට කෑම ලෑස්ති කර කන්නට දී ආගන්තුක සත්කාර කරයි.  ගුරාද අපේ ගෙදර ඉඳගෙන පුෂ්පිකාට පණිවිඩයක් යවා කොහෙට හෝ ගෙන්නාගෙන කතාබහ කරමින් ඉඳ හවසට ආපහු යයි.   වැඩිකල් නොගිහින්ම මේ වැඩේ පුෂ්පිකාලගේ ගෙදරට ආරංචි විය.   ඇගේ අම්මා අපේ ගෙදර ඇවිත් අපේ අම්මාට කියා තිබුණේ ගුරාව අපේ ගෙදරට ගෙන්නන්න එපායි  මට කියන්නට කියාය.   අපේ අම්මා පුෂ්පිකාගේ අම්මාත් එක්ක මොනවා කිව්වාදැයි මට කිව්වේ නැතත් ඔය කතාව මට කිව්වාය.  මම අම්මාට කිව්වේ ගුරා අපේ ගෙදර එන්නේ මගේ ආරාධනයකින් නොවන බවත් මගේ හොඳ යාලුවෙක් වන ගුරා මම නුවර ගිය නොයෙක් විටදී මාව බලෙන් වගේ උන්ගේ ගෙදර එක්කරගෙන ගිහිං ආගන්තුක සත්කාර කරපු බවත් ඌට ගෙදර එන්නට එපා කියන්නට මට නොහැකි බවත්ය.  ජෝඩුවගේ ප්‍රේම කතාව ඔය විදියට කරදර බාධක මැදින් ඉදිරියට ඇදෙන්නට විය.  

ඔහොම මාස කීපයක් ගතවෙද්දී අපට අහන්නට ලැබුණේ ගුරා පුෂ්පිකාව ගෙදරින් පන්නාගෙන අරං ගිය බවය. පසුව ගුරාගෙන් දැනගන්නට ලැබුණ හැටියට ගුරා කෙල්ලව කෙළින්ම අරං ගිහිං තියෙන්නේ කළුවාමෝදර මොරගල්ලේ ඒ වෙනවිට සංචාරක ව්‍යාපාරයක් සරුවට කරමින් හිටපු ඩෙනිස්ලගෙ ගෙදරටය.  එදා රාත්‍රියේ ජෝඩුවට තමන්ගේ ගෙදර  කාමර දෙකක නවාතැන් දුන්න ඩෙනිස් සහ බිරිඳ පහුවදා උදෙන්ම  පුෂ්පිකාව සැලුන් එකකට එක්ක ගිහිං අන්දවා මනමාලියක් කර ගුරාටද සුට් එකක් අන්දවා මනමාලයෙක් කර අලුත්ගම රෙජිස්ට්‍රාර් ලඟට ගෙනිහින් ජෝඩුව කසාද බන්දවා  පිංතුර අරගෙන ගෙදර පාටියක්ද දමා නව යුවළට හනිමුන් යන්නට හෝටල් කාමරයක්ද වෙන්කරදී සහෝදරයෙක්වත් නොකරන විදියට උදව් කළේය.  මොරගල්ලේ මධුසමය ගතකළ නව යුවළ ටික දිනකට පසු නුවර බලා පිටත්වුනේ අලුත් ජීවිතයට මුහුණ දෙන්නටය.  පසු කලෙක ගුරාට සහ පුෂ්පිකාට දුවෙක්ද පුතෙක්ද ලැබුණ අතර පුෂ්පිකාගේ ගෙදරින් තිබු විරෝධයද ටික කලකින්ම පහව ගිය පසු මේ දෙපොළ දරුවන්ද රැගෙන ගෙදර එනු යනු අපිට දකින්නට ලැබුණි.  ගෙදර ආවිට ගුරා දවල්ට නාන්නට අපේ ලිඳට එන්නේ පරණ පුරුද්දටය.   දවසක් දා අපේ ලිඳෙන්  නා කියාගත්ත ගුරා අපේ ගෙදරටත් ගොඩවුණේ මාව හම්බවෙන්නය.   ඒ කාලයේ හැලපැට්ටා මාස හත අටක අතදරුවෙකි,ගුරා ඇවිත් ලෙලිගහපු  කෙහෙල් ගෙඩියක් වගේ හෙලුකොට්ටෙන් මගෙ අතේ හිටිය කොල්ලාවත් වඩාගෙන හුරතල් කරමින් බොහෝ වෙලා මගෙත් එක්ක කතා කරමින් ඉඳ යන්නට ගියේය.  ඒ මා ගුරා දැකපු අවසාන වතාවයි.  ඌ දැනට අවුරුදු දෙකකට පමණ පෙර අවසන් ගමන් ගියේය.  සුපුරුදු පරිදිම මට ගුරාට සමුදෙන්නට බැරිවුනේ රටේ හිටපු නැති නිසාය.   ඒකත් ඒක අතකට හොඳයි කියා හිතෙන්නේ ගුරා තවම එදා මෙන්ම මගේ හිතේ ජීවත්වෙන නිසාය.   ගුරාත් අපිත් එක්කහුවී ගිය ගමන් බිමන් , අපි හදපු වෙසක් සැරසිළි පෙන්නන දවස්වල එකතුවී කරපු දේවල් දැන් මතක් වෙන්නේ හරියට චිත්‍රපටයක රූප රාමු පෙළක් මෙනි.

ඔය කතා මතක් කරමින් ඉදිරියටම ගිය අපගේ නිහඬතාව බිඳ දමමින් හැරී අයියා නිවේදනය කළේ අපි දැන් සිටින්නේ ගොඩ්ප්‍රිගෙ ගේ ඉදිරිපිට බවයි.   මේ වෙනකොට ගොඩ්ප්‍රි අපේ ගමෙන් ගිහිං කොච්චර විතර කාලයක් ගතවී  ඇද්දැයි මට හදිසියෙන්ම කල්පනා විය.   මතක් කළද එහෙම දවසක් මතකයට නගා ගන්නට බැරිය.    සාමාන්‍ය පෙළ අවසන් වූ පසු එළැඹෙන සංක්‍රාන්ති සමය මා ගතකළේ අපේ අම්මලාගෙ ගමවූ බෝතලේය(ඇනෝ ඔන්න පොටක් පෑදුනා) බෝතලේට වී කුඹුරු වැඩ කරමින්ද හේන් කොටමින්ද රාත්‍රියේ  රජයට පවරාගත් පොල්වතු මුරකරමින්ද මීරිගමට ගොස් චිත්‍රපට නරඹමින්ද ගතකළ ඒ කාලය රසවත් අත්දැකීම් ගොන්නක් ජීවිතයට එක්කල සදානුස්මරණීය මතක සටහනකි.   මා ආපසු ගමට එනවිට ගොඩ්ප්‍රි අපේ ගමේ හිටියෙ නැත.   ඒ කාලයේ සිද්දවුන දේවල්ද අපට මගහැරුණු තැන්ද ආදී සියල්ලම අද කතාකර ගත හැකි නොවේද,  ගොඩ්ප්‍රි අපිව කෙසේ පිළිගනීද?  රසවත් කිතියකින් හදවත හිරිවැටී යද්දි ප්‍රියන්ත කළු ගේට්ටුවකින් ඇතුළට දමා වාහනය නතර කළේය.  මෑතකදී නිමකළ බව පෙනෙන ගෙයි මිදුලේ  ලස්සන මල් වගාවකි.  අඹ හෝ ලොවි හෝ දැන් මට මතක නැති ලොකු ගහක් මිදුලේ විය.   එළියේ තැබූ පුටුවක වාඩිවී නවලිය පත්තරයක් කියවමින් සිටියේ උස කාන්තාවකි. ගොඩ්ප්‍රි කටුවැල්ලේගම පෝසත් මුදලාලි කෙනෙකුගේ දුවෙක්ව කසාද බැඳපු බව හැරී අයියා කිව්වා මට මතකය.   අපි ගෙට ගොඩවෙද්දී ඒ කාන්තාව විමසිළිමත් දෑසින් අප දෙස බැලුවාය.  ඇයි මොකක්ද උවමනාව,කවුරු හම්බවෙන්නද යන ප්‍රශ්නය ඇගේ දෑසෙහි ලියැවී තිබිණි.   මම කතාකරන්නට පෙර හැරී අයියා ඉදිරිපත් විය.

ෂර්ලි මහත්තය ඉන්නවද දන්නෙ නෑ නේද?

ආ ඉන්නව ඉන්නව එයා පිටිපස්සෙ වැඩක්,පුතේ ගිහිං තාත්තට කතාකරන්න. එන්න ඇතුළට ඇවිත්  වාඩිවෙන්න.  කාන්තාව නොනවත්වා කියාගෙන ගියාය.

අපි ගෙතුළට ගොස්  පුටුවල වාඩිවී බලාසිටීම ඇරඹුවෙමු෴