81.අමද්‍යප ව්‍යාපාරය සහ තවත් කතා

 

 අපේ යාලුවො දෙන්නෙක්ම අමද්‍යප කතා ලියල තිබ්බනෙ...දේශකයි,හෙන්රියි... ඉතිං මටත් මම දන්න අමද්‍යප කතා කීපයක් ලියල දාන්න හිතුනා...බ්ලොග් කරුවො  ඔක්කොම අමද්‍යප වෙන්න හිතානද දන්නෙ නෑ මෙහෙම ලියන්නෙ...ලංකාවට ගියාට පස්සෙ මටත් අමද්‍යප වෙන්න සිද්දවුණානෙ...ඊට පස්සෙ නං තාම කටහරියෙ තිබ්බෙ නෑ.

ඔය අමද්‍යප ව්‍යාපාරය තියෙනව නේද(මං කියන්නෙ ඔය හිරූල එහෙම බොනවට විරුද්ධව පස්පඩව්වෙ බැන අඬගහන එක නෙවෙයි )...ඒ කියන්නෙ මත්පැන්වලට එරෙහිව නැගී සිටීම...ඕකත් බලං ගියාම හොඳම ඉල්ලමක් කියල කාරියකරවන ශූරීන් ඔහුගෙ පොතක සහසුද්දෙන්ම ලියල තිබ්බ...ඒ කතාවත් කියලම ඉන්නංකො.

                         

හිටපු ජනාධිපති ප්‍රේමදාස මහත්තය තරුණ කාලෙ ඒ කියන්නෙ හතළිහේ දශකයෙ රා තැබෑරුම්වලට විරුද්ධව ව්‍යාපාරයක් ගෙනියල තියෙනව...මේ රා තැබෑරුම් විරෝධී ව්‍යාපරය කරන කාලෙ අත දිග ඇරල ඒ වැඩවලට වියදම් කරන්න ප්‍රේමදාස මහත්තයගෙ අතේ මිටේ හොඳට සල්ලි ගැවසුනාලු...කට්ටිය බැලුවලු යකෝ ජීවිතේ කිසි දවසක රස්සාවක් කරපු නැති මනුස්සයගෙ අතේ මෙච්චර කාසි මුදල් කොහොමද ගැවසෙන්නෙ කියල...ගෙදරින් සල්ලි දුන්නත් ඕනැනං එදිනෙදා වියදමට දෙයි...ඔහොම අත දිගඇරල සමාජසේවෙ කරන්නත් ගෙදරින් දෙයියැ.

ඔහොම ඉතිං මේ තැබෑරුම් විරෝධී ව්‍යාපාරය නැගල ගිහිං අන්තිමේ කොළඹ නගරයේ රා තැබෑරුම් වැහෙන විදියටම වැඩ කටයුතු සිද්දවෙලා තියෙනවා.

රා තැබෑරුම් වහපු මුල් කාලෙ එක සති අන්ත දවසක කාරියකරවන මහත්තය කොළඹ ඉඳල ගෙදර යන්න පිටකොටුවෙ බස්ස්ටෑන්ඩ් එකට යන ගමන් කල්පනා කළාලු බස් එකටත් වෙලාව තියෙන නිසා බීර වීදුරුවක් බීලම ගියොත් මීගමුවට යනකල් නින්දක් ගහගෙන යන්න පුළුවන් නේද කියල ළඟම තිබිච්ච කොලෝනියල් බාර් එකට ගොඩවෙලා.

අප්පට හුඩු...එතනනෙ සෙනග...දිග පෝලිමක්ලු අරක්කු බොන්න...අර රා තැබෑරුම්වලට ගිහිල්ල පුරුදු වෙච්චි මිනිස්සු තැබෑරුම් වැහුවට පස්සෙ දැන් බාර් වලට පෝලිමේ යනවලු අරක්කු බොන්න...කොහොමින් කොහොමින් හරි අමද්‍යප ව්‍යාපාරය නිසා බාර් කාරයන්ගෙ කරල පැහුණු එක තමයි සිද්දවෙලා තියෙන්නෙ.

ඔන්න ඔය වෙලාවෙදි කාරියකරවන මහත්තයගෙ හිතේ කාලයක් තිස්සෙ තිබුණු ගැටළුවකට පිළිතුරු ලැබිල තියෙනවා...ගැටළුව වුණේ ප්‍රේමදාස මහත්තයට රා තැබෑරුම් වහන වැඩේදි අත මිට දිග ඇරල වියදම් කරන්න සල්ලි ලැබුණෙ කොහෙන්ද කියන එක.

 ඒ තියා මැදකොළඹ ඡන්දදායකයො සල්ලි එකතු කරල ප්‍රේමදාස මහත්තයට අරං දීල තිබුණු 1 ශ්‍රී 1962 මයිනර් කාර් එකත් ඔය බාර්කාරයන්ගෙ පරිත්‍යාගයක් කියල කතාවකුත් තියෙනවනෙ...ඕවයෙ හැබෑ බොරු අපි දන්න එකක්යැ... රට්ටු කියන කතානෙ.

ඊටත් පස්සෙ පනස් ගණංවල තිබුණු අමද්‍යප සටන් නැගල යන කාලෙ අමද්‍යප සටනෙ මහ නියමුවෙක් ඇවිදින් අමද්‍යප රැළියක් අමතන්න ශ්‍රී චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහ ශූරීන්ට ආරාධනා කළාලු...

චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහයන් කියන්නෙ හොඳට අඩි පුඩි ගහන පත්තරකාරයෙක්නෙ...ඔහු පුදුමවෙලා...

ඈ බං...මං වාගෙ බොනයෙක් කොහොමද අමද්‍යප රැස්වීමක කතාකරන්නෙ...ඒක හරි විහිලුවක්නෙ...

නෑ නෑ ඒකෙ ප්‍රශ්නයක් නෑ...බොන කතා අපි දැනගත්තට මිනිස්සු දන්නවැයි...

අමද්‍යප නියමුවා බලකරනවා...බැරිම තැන...

හරි...එහෙනං මම එන්නං...හැබැයි කතා කරන ගමන් බොන්න මට අරක්කු බාගයක් ඕනෑ...

හරි මඟුලක්නෙ යකෝ...මම කොහොමද අමද්‍යප රැස්වීමකදි බොට අරක්කු දෙන්නෙ...

මෙහෙමයි...අරක්කු බාගෙ ජින්ජර් බියර් බෝතලේකට දාලා මම කතාකරනකොට එතනින් ගෙනැත් තියපං...බෝතලෙ අඳුරුපාට නිසා කාටවත් පේන්නෙ නෑනෙ...උඹේ වැඩෙත් කෙරෙනවා මගෙ වැඩෙත් කෙරෙනවා...

ඔන්න නියමිත දවසෙ අමද්‍යප රැළියට ගියපු ශ්‍රී චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහයන් කතාව පවත්වනවා...අමද්‍යප නියමුවාත් පොරොන්දුවෙච්චි විදියටම අරක්කු බාගෙ ජින්ජර් බියර් බෝතලේට දාල එතනම තිබුණු මේසෙ උඩින් ගෙනැත් තියලා...මානවසිංහයනුත් කතාකරන ගමන් අර බෝතලෙන් ටික ටික උඩ බලන් කටේ වක්කර ගන්නවලු...

ඔය රැළියෙ මූලාසනයෙ වැඩ ඉඳල තියෙන්නෙ බොහොම සිල්වත් ධර්මධර විනයධර මහතෙර නමක්...අව්වයි...දවසත් බොහොම රස්නෙයි...හාමුදුරුවන්ටත් හරි වෙහෙසයි...

මේසෙ උඩ තිබ්බ ජින්ජර් බියර් බෝතලේ ගත්ත හාමුදුරුවො උඩ බලලා ලොකු උගුරක් කටට හලාගෙන වැළඳුවෙ තිබාසෙ නිසාමයි...

අප්පට සිරි...හාමුදුරුවන්ගෙ බඩ පපුව දවාගෙන ජින්ජර් බියර් ගලාගියා...දැන් මොනව කරන්නද...

ටිකකින් හාමුදුරුවන්ගෙ තට්ටෙන් දාඩිය මුගුරු හෝ ගාල මතුවෙන්න ගත්තා...ඔය වෙලාවෙම කතාව අහවර කරපු ශ්‍රී චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහයන් ඇවිත් හාමුදුරුවො ළඟ වාඩිවුණා...

වේසිගෙ පුතා...තෝ මගෙ සීලෙ කෑව යකෝ...

හාමුදුරුවො මානවසිංහයන්ගෙ කණට කරල වැදෑරුවා...

ඔය වයඹ පළාතෙ පොල්වතු කුඹුරු ඉඩම් අධිරාජ්‍යයක්ම අයිති මුදලිතුමෙක් පළාතටම අධිපතියා වගේ බොහොම ජයට ජීවත්වුණා...

දවසක්දා දවාලෙ මුදලිතුමා දවල් බත එහෙම සප්පායම් වෙලා බොහොම ප්‍රීතියෙන් කළු 

සුරුට්ටුවකුත් පත්තු කරගෙන බඩත් අතගගා මිදුලෙ ඇවිදින ගමන් හිතේ සතුටට කවි පදයක් කියවුණා...

කනදෑ    අඳිනදෑ...

ඔයවෙලාවෙ හොඳටම කසිප්පු බීල වැඩිවෙලා මුදලි වලව්ව ඉස්සරහ කාණුවෙ වැටිල හිටපු පොල් කඩන සිට්ටියාට  මේ කවි පදේ ඇහුණා...පොල් කැඩුවට බොහොම හොඳ රසවතෙක් වෙච්චි සිට්ටියට ඊළඟ පදේ නිකම්ම කියවුණා...

බොනදෑ    විතර හොඳදෑ...

මොකාද බොලේ මාත් එක්ක කවි කියන්නෙ කියල මුදලි තුමා බැලුවා...

කවුද ඒ උන්දෑ...

සිට්ටියගෙ කටටත් බ්‍රේක් නෑනෙ...අන්තිම පදේ කිව්වා...

මොටද හිරයක් දෙන්ටවත්දෑ...

ඔන්න ඔය විදියට තවත් ලස්සන කවියක් කවි සාහිත්‍යයට එකතුවුණා...

කනදෑ අඳිනදෑ

බොනදෑ විතර හොඳදෑ

කවුද ඒ උන්දෑ

මොටද හිරයක් දෙන්ටවත්දෑ

ඉන්දියාවේ ඉන්න මගෙ  යාළුවා අසෝකන් දවසක් අපේ ගෙදර ආවා...අපේ ගෙදර කිව්වේ ලංකාවේ ගෙදර, ඒ එක අලුත් අවුරුද්දක ...

ලංකාවට ඇවිදින් මට කතාකරපුවම  අප්‍රේල් පහළොස්වෙනිදා නැවතිලා යන්නත් එක්ක වරෙන් කියල මම කිව්වා...

කියපු විදියටම පහළොස්වෙනිදා උදේම මූ අපේ ගෙදර ආවා...

අසෝකන් සාමාන්‍යයෙන් උදේට කෑම කන්නෙ නෑ...ඔය මොනවා හරි පෘට් ජූස් ටිකක් බීලා නිකං ඉන්නව ...

හැබැයි දවල්ට ඒකටත් එක්ක හරියන්න සුප්,සලාද,මස්,මාළු එක්ක ජයටම කෑම කනවා...

අපේ ගෙදරත් එදා අසෝකන්ට දවල් කෑම ජයටම ලෑස්ති කරලා තිබ්බා...බොන්නත් ඕනෑ කියපු නිසා බෝතලේකුත් දුන්නා...

බෝතලෙත් ගහල බිම වාඩිවෙලා කෙහෙල් කොළේට බත් මාළුපිණි බෙදාගෙන නියම දකුණු ඉන්දියානු ක්‍රමයට අපි දෙන්න එදා දවල් කෑම කෑවා...

 එදා අපේ පිට්ටනියේ අවුරුදු සංගීත ප්‍රසංගය...ඒක බලන්න යන්න කලිනුත් අසෝකන්ට බොන්න ඕනෑවුනා...

සංගීතෙට ගිහිල්ල අපි සින්දු අහනවා ස්ටේජ් එක ඉස්සරහ කොල්ලෝ කෙල්ලෝ මෙලෝ සිහියක් නැතුව නටනවා...

ටිකකින් අසෝකනුත් නටන උන් මැදට පැනල නටන්න ගත්තා...

අසෝකන් හතර අතට ඇඹරෙමින් නටන්නේ කැපිච්චි පණුව වගේ ...නටනවා විතරක් නෙවෙයි මූ පොළොවේ පස් කනවා...

නට නටා හිටපු කොල්ලන්ට මූව හොඳට අල්ලල ගියා...උන් සැරෙන් සැරේ අසෝකන්ව ස්ටේජ් එක පිටිපස්සට එක්ක යනවා මං බලාගෙන හිටියේ...

පාන්දර තුනට විතර මම මූට ගෙදර යන්න කතාකලා...

 ඔයා යන්න මම එන්නං...
 
මට ඉතිං හොඳ කුණුහරුප මතක්වුණා...බොහොම අමාරුවෙන් ගෙදර ඇදං ඇවිත් නිදිකෙරෙව්වා...
 
පහුවදා කොහොමත් ඇහැරෙන්න ප්‍රමාද වෙනවනෙ...උදේ නැගිටල තේ එකකුත් හදාගෙන ගියාම මූ ඇඳේ මුල්ලක තුංකුදු ගැහිල වකුටුවෙලා ඉන්නව...
 
මොකද බං...
 
බොඩි ඔක්කොම පේනිං අප්පා...
 
දැනුත් ඉතිං ඌව බයිට් එකට ගන්න ඕනැවුනාම මම ඉන්දියාවට කතාකරනවා.