27.වලේ කට්ටිය

අද මම ලියන්න හිටියෙ දන්සැල් කතාවක්...නමුත් ඒ කතාව ලියන්න කාලය මේක නෙවෙයි කියල මට පස්සෙ හිතුන..

දන්සැල් කතා හරියන්නෙ වෙසක් මාසෙටනෙ...ඒ කතාව පස්සට තියල අද වෙන කතාවක් කියන්නම්.කතාවක් කිව්වට මේක කතාවක්ම නෙවෙයි..මොකක්ද කිව්වොත් මම සෑහෙන කාලෙක ඉඳල නිරීක්ෂණය කරපු අපේ ගමේ සිද්දවෙන අවමංගල චාරිත්‍ර කීපයක්.සමහරක් චාරිත්‍ර අපේ ගමටම අනන්‍ය වෙච්චි ඒව කියල මට නිකමට වගේ හිතුන නිසා තමයි ලියන්නෙ..ලියද්දි ටිකක් වටෙත් යයි...ගණං ගන්න එපා.

පළවෙනි එක තමයි පොත...මේ පොත කවුරු පටන් ගත්තද කොයි කාලෙ ඉඳන් පැවත එනවද කියල කවුරුවත් දන්නෙත් නෑ හොයන්න උත්සාහ කරලත් නෑ.

ගමේ මරණයක් උනහම මුළු ගමේම ගිහිං පොතට සල්ලි එකතු කරල අර මරණ ගෙදරට බාර දෙනව පොතත් එක්කම.
ඊළඟ මරණෙදි පොත ගෙදර තියෙන අය තමයි සල්ලි එකතු කරන්න ඕනැ..ඔය විදියට පොත ගමේ හැම තැනම යනව..දැන් පාවිච්චියට ගන්නෙ කීවෙනි පොතද කියල කවුරුවත් දන්නෙ නෑ.

ඊළඟ චාරිත්‍රය වල කැපීම හා සම්බන්ධ එකක්....මරණයෙ අවසාන කටයුතු කරන දවසෙ ටිකක් දවල් වෙන්න වගේ වල කපන අය කීප දෙනෙක් මරණ ගෙදරට යනව...ඒ යන අයගෙන් කෙනෙකුට මරණ ගෙදරින් බුලත් හෙප්පුවක් පිළිගන්වනව..ඒ බුලත් හෙප්පුව දීම තමයි වල කපල දෙන්න කියල කරන ආරාධනය....එතකොට හෙප්පුව ගත්තු කෙනා තමයි කනත්තෙත් වල කපන කණ්ඩායමෙත් නායකය.

 මරණ ගෙදරින් උදැල්ල යකඩ ඉන්න කැත්ත වාගෙ ආයුධත් එක්ක බුලත් පහේ මල්ලකුත් දෙනව ඔරේන්ජ් බාර්ලි බෝතල් දෙකතුනක් එක්ක...

ඉස්සර නම් ඔය මල්ලට කසිප්පු බෝතල් දෙකකුත් දාලයි දෙන්නෙ...ඒ වැඩිහිටියො වලවල් කපපු කාලෙ.
වලවල් කැපිල්ල වැඩිහිටියන්ගෙන් අපි අතට ආවට පස්සෙ අපි ඒ ජරා සිරිත නැවැත්තුව.

කනත්තට ගිහින් ඉස් ඉස්සෙල්ලම කරන වැඩේ තමයි වල අල්ලන එක.වල අල්ලනව කියන්නෙ වල කපන්න තැනක් හොයාගන්න එක.කලින් මිනියක් වල නොදාපු තැනක් හොයල එතන තමා වල ලකුණු කරන්නෙ.

 ඒක කරන්නෙ හොඳට පළපුරුද්ද තියෙන අය..මාත් ඕනැතරම් වලවල් බාර අරගෙන තියෙනව..ඒ වුණාට කරන්න නම් වුණේ කවුරු හරි කෙනෙක් පෙන්නන තැන වල ලකුණු කරල දෙන එක විතරයි.ඊට වැඩියෙ උදලු පාරක්වත් ගහන්න ලැබිල නෑ...ඇයි ඕනැතරම් කට්ටිය වැඩට ඉන්නවනෙ.

වල ලකුණු කරන්නෙ එකක් ඉස්සරහින් එකක් වශයෙන් උදලු පාරවල් තුනක් ඉස්සරහට කොටාගෙන යන එක.
ඊට පස්සෙ කට්ටියක් වල කපන්න ගන්නව තවත් කට්ටියක් වටපිට සුද්ද කරන්න ගන්නව..ඉතුරු ටික කනත්තට ඇතුල් වෙන තැන තොරණ ගහන්න ගන්නව.

වල කණ්ඩායමේ නායකයට තියෙන්නෙ අඩුපාඩු හොයල බලල සපයන එකයි කෑම බීම ගැන බලාගන්න එක වාගෙ දේවල් තමයි.වල බාර අරන් ඉන්නෙ සල්ලි කාරයෙක් නම් වල සරුයි....එතකොට කනත්තට මිනිස්සු එකතු වෙන්නෙ ගූ බෙට්ටට නිළ මැස්සො වහනව වගේ තමා....හැබැයි වැඩ කරන අය ටිකයි..වැඩිපුර එන්නෙ පිනට බොන්න එන අපතයො.

පළවෙනි පාර බෝතල් හය හතක්වත් ගෙන්නන්න ඕනෑ මොකද එක බෝතලයක් රවුමක් යන්නත් මදිනෙ.
ඔය වෙනකොට වාහන හත අටක්වත් කනත්තෙ පාර අයිනෙ නවත්තල තියෙනව..ත්‍රී වීල් සයිකල් අත් ට්‍රැක්ටර් ආදිය...ගමෙන් පිට පදිංචි වෙලා ඉන්න කොල්ලො මළගෙදරට ඇවිත් කතා කරල වාහනේට නැගල කෙලින්ම එන්නෙ කනත්තට.
 ඉර හැරෙන කොට බෝතල් දහයක් වත් හිස්වෙලා..වල කපනව නෙවෙයි වල මවනව.....එච්චර ලස්සනට වැඩේ කෙරෙනව.

ඔය අපේ අලවත්තෙ කනත්ත තියෙනව නේද..හරිම ෂෝක් පස නිකං පිටි වාගෙ..වලක් කපන්න උදැල්ලක් ඕනැ නෑ මන්නයක් තිබුණොත් ඇති.

අපේ තාත්තල ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ ඔය කනත්තෙ රටකජු වැව්ව කියල මාත් එක්ක කියල තියෙනව.
හැබැයි වැහැල පස පොඟල දිය සීරාව අල්ලල තියෙන කාලෙට පාර අයිනෙ වලවල් අල්ලන්න හොඳ නෑ..වල කඩාවැටෙනව කොහොම හරි කපාගත්තත් වතුර උනනව.

වලක් කපන්න ගත්තයින් පස්සෙ මොනම හේතුවකටවත් ඒ වල වහල වෙන එකක් කපන්න හොඳ නෑලු..සැරයක් ඔය වයසක සැට් එක වලවල් කපාපු කාලෙ අල්ලපු වල කඩාවැටිල වෙන වලක් කපල තමයි මිනිය වලලල තියෙන්නෙ...ඔය වල කපපු සැට් එකේ හිටිය ආරච්චි කියල මනුස්සයෙක්..අපේ අට්ටගෙ සීය.

එදා මේකා කණමදය වාගෙ බීල ගෙදර ඇවිත් නිදි.

අපි කට්ටිය රෑ ගෙට පැන්න මූව බය කරන්න.

ආරච්චියො...ආරච්චියෝ...එකෙක් උගුර යටින් කෑ ගහනව මුගෙ ඇඳ ළඟට බඩගාගෙන ගිහිං.

මොකාද බොල හු xxxx පුතා..... මූ වෙරි පිට අහනව.

 මම ඩැනී තෝ අරගෙන යන්නයි මම ආවෙ..කියල තව එකෙක් කියනව..

ආරච්චිය කුණුහරුප ඉවර කරනව..බලු බැණුම්..ඒ මදිවට මූ පණබයේ ඇඳේ ගුලිවෙලා.

එදා මහ රෑ වෙනකම් අපි හොල්මන් කලා..

ඔන්න ආපහු වටේ ගියානෙ..කොහෙද පීලි පනින එක නවත්තන්න බැරි කොට.

මරණ ගෙදරට කෑම දෙන ගෙදරින්ම කනත්තටත් කෑම ගේනව...සැරයක් කනත්තට කෑම පාර්සල් හැත්තැපහක් ගේන්න වෙලා..ඒ පියදාස මුදලාලිගෙ පවුලගෙ මරණෙ වෙලාවෙ...හිතාගනිල්ලකො කනත්තෙ හිටපු සෙනග කොච්චරද කියලා.
 ඔය වැඩේට පියදාස මුදලාලි එක එක කතා කියල තිබුණ...කන්න දීල කතා කියනවට අපි කැමති නෑ.. වහාම ක්‍රියාත්මක වෙන පරිදි ඊළඟ මරන ගෙදර ඉඳල කෑම ගෙන්න ගන්න එක නතර කළා.

ඊට පස්සෙ අපි වල කපද්දි අහළ පහල දන්න ගෙදරකට බඩු ගෙනිහින් දීල පරිප්පු හොද්දක් හදවගෙන සම්බෝලයක් තලෝගන්නව...ටවුමෙ බේකරියට දෙතුන් දෙනෙක් ගිහින් උණු පාන් ගේනව..ඒක තමයි අපේ දවල් කෑම.

කෑමෙන් පස්සෙ ඉතින් කරන්න කියල එච්චර වැඩක් නෑ...වලත් සරසල තොරණත් ගහල ඉවරයි එක එක කතා කිය කියා මඩ ගහගෙන කාලෙ ගෙවාදානව.

ඔන්න දැන් අරගෙන එනව කියල ආරංචිය ලැබුණාම හය දෙනෙක් ඇතුල්වෙන තැන තොරණ ලඟට යනව දෙන බාරගන්න.

තොරණ ලඟදි දෙන බාරගත්තු කට්ටිය වල ලඟට දෙන ගෙනත් තුන් වටයක් පැදකුණු කරල වල උඩ තැන්පත් කරනව.ඊට පස්සෙ වලේ නායකය කතාවක් කරමින් දේහයට අවසාන ගෞරව දක්වන්න නොලැබුනු කෙනෙක් ඉන්නව නම් ඒ අයටත් වලේ වැඩ කරපු අයටත් අවසාන ගෞරවය දක්වන්න අවස්ථාවක් ගෙදර අයගේ අවසර ඇතිව ලබාදෙනව.

ඊට පස්සෙ දෙන බොහොම ගෞරවයෙන් වලේ තැන්පත් කරල ඔක්කොමල්ල අනිච්චාවත සංඛාරා කියමින් වලට පස් දානව.ඊටත් පස්සෙ උදලුවලින් ඉස්සෙල්ලම පස් දාන්නෙ මියගිය අයගෙ ලඟම ඥාතීන්...ඊටත් පස්සෙ තමා වලේ කට්ටිය උදලු අතට ගන්නෙ...

ලස්සනට පස්කන්ද ගොඩ කරල ඉහ උඩින් කුරුම්බෙ කපල තියනව...මැදින් පොල් මල විහිදවල ගහනව..පය හරියට පොල් ගෙඩි දෙක තියල ඉටිපන්දම් හඳුන්කූරු පත්තු කරනව.

පය පාමුලින් පොඩි පාරවල් තුනක් කපනව...තුන් පැත්තට වම් පැත්තට ගල්, මැදට මල් ,දකුණු පැත්තට කටු...මැද තියෙන මල් පාරෙලු මළගිය ප්‍රාණකාරය යන්න ඕනෑ.

කනත්තෙ වැඩ කටයුතු අවසන් වෙලා වලේ කට්ටිය ආයුධත් අරගෙන කෙළින්ම යන්නෙ මරණගෙදරට..මිදුලෙ තියපු මේසෙක බිස්කට්,සිසිල්බීම,බුලත්විට තියල සුදු රෙද්දකින් වහල වලේ අයට සං ග්‍රහයක් ලෑස්ති කරල තියෙනව...ඒ ගොල්ල සංග්‍රහය බුක්ති විඳිනකල් කිසි කෙනෙකුට සංග්‍රහ කරන්නෙ නෑ.

ඉස්සර නං ඔය මේසෙට බෝතල් දෙකකුත් තිබ්බලු..ඒ සිරිත අපි නැතිකරල දැම්ම.

ගෙදර කෙනෙක් ඇවිත් වලේ නායකයට ඇස්ස කපාපු කුරුම්බ ගෙඩියක් දෙනව පිහියකුත් එක්ක...එයා කුරුම්බ ගෙඩිය සිදුරු කරල කුරුම්බ වතුර උගුරක් බීල අනික් අයට දෙනව...හැම දෙනාම කුරුම්බ වතුර උගුර බැගින් එකම ගෙඩියෙන් බොනව...ඊට පස්සෙ තමා මේසෙට වාඩිවෙන්නෙ.

නායකය නැගිටල කියනව අපට භාරදුන්නු වැඩේ සාර්ථකව ඉෂ්ට කරලයි ඇවිත් ඉන්නෙ කියල..ගෙදර කෙනෙක් ඒ ගැන ස්තූතිය ප්‍රකාශ කරනව...ඊට පස්සෙ තමා සංග්‍රහය.

සංග්‍රහය අවසානයේ ගෙවල්වලට යන කට්ටිය දෙහි ගාල නාල පිරිසිදු වෙලා තමයි රෑට තියෙන මල බතට සහභාගි වෙන්න එන්නෙ.
 ඒ වෙනකොට ගෙදර සාලෙ අස් කරල හෝදල  කහ වතුර හෙම ඉහල තියෙන්නෙ....මරණෙ ගෙදරින් එලියට ගත්තු ගමන් දෙන තියල තිබුණු තැන ලිපක් බැඳල පොඩි මුට්ටියක බතක් උයනව....ඒ බත ගොට්ටකට දාල ගස් දෙබලක ගිහින් තියන්න ඕනැ කන්න ඉස්සෙල්ල.

මළ බතට වෑංජන හැටියට තියෙන්නෙ වට්ටක්ක,කරෝල හොදි,අලු කෙහෙල් මාලුව,පරිප්පු,කොළ මැල්ලුම් වගේ දේවල්....වට්ටක්කයි කරෝල හොදියි නම් අනිවාර්යයි.

බිම එලපු පැදුරුවල වාඩිවෙන කට්ටියගෙ ඉස්සරහින් කෙහෙල් කොළ එලල බත් මාලු පිණි බෙදනව.
 කන්න කලින් බත් පිඬක් අනල කෙහෙල් කොළයක් එලපු කුල්ලකට දානව..ඒක සත්තුන්ට කන්න.

හත් දවසෙ දානෙ වෙනකන් ගෙයි දොර ජනෙල් වහන්නෙවත් ගෙදර කට්ටිය තනිකරන්නෙවත් නෑ.

ඉවර කරන්න කළින් තව කතාවක් කියන්න තියෙනව....

වල කපන අය කනත්තෙ ඉඳන් කණ පැලෙන්න බොන එක ගැන මගෙ කිසිම මනාපයක් තිබ්බෙ නෑ...මුල ඉඳන්ම මගෙ අදහස උනේ මේ වැඩ කෙරෙද්දි හොඳ සිහියෙන් ඉන්න ඕනැ කියන එක.

දවසක් දා මම කොල්ලො කට්ටියට මේ ගැන කිව්වා..වලේ වැඩ ඉවර වෙනතුරු අපි නොබී වැඩකරමු...වැඩටික ඉවරකරලා බොන දෙයක් ගෙනල්ල බොමු කියලයි මම යෝජනා කළේ.

කිසිම විරෝධයක් පාන්නෙ නැතුව කට්ටියම එකඟ වුණා...ඊට පස්සෙ එළඹුණු මලගෙදර වල කපන වෙලාවෙ මට කට්ටියත් එක්ක යන්න වුණේ නෑ...පුතාගෙ ඉස්කෝලෙට ගිහිං එන්න වෙලා තිබ්බ හින්දා...මම ආපහු ගෙදර ඇවිත් කනත්තට යනකොට දවල් වෙලා තිබුණා.

යනකොටත් කට්ටිය අරක්කු ගෙනත් බීල විතරක් නෙවෙයි..පෙළක් උන් මාවත් විවේචනය කරලා...මම උන්ට නීති දැම්ම කියල.

මේක ආරංචි උණාම මට යකා නැග්ග...
 මම තොපිට දාපු ඇති මගුල් නීතියක් නෑ බොලව්..

තොපිම නේද මම කියපු දේට කැමති වුණේ ...කියල කේන්ති ගිය පාර මම සද්දෙන්ම කිව්ව.

උඹල කනත්තෙ බොනකං මම නෙවෙයි ආපහු වලවල් බාරගන්නෙයි...කනත්තට අඩියක් තියන්නෙයි කියපු මම ආපහු ගෙදර ආව.

එදා ඉඳල මම කනත්තෙ වලවල් කපන්න ගියෙ නෑ....මළගෙදරට සහභාගි වෙලා එතන වැඩ කටයුතු කරනව විතරයි..

කට්ටිය නම් සුපුරුදු විදියට කනත්තෙ බොනවලු...හැබැයි එච්චර සකිලයක් නෑලු....මොකද කලෙක්ෂන් එක වැටෙන්නෙ බොහොම ටිකලු...දවසක්දා එකෙක් කිව්වලු..

දැන් ඉතින් තෝරු මෝරු එකෙක්වත් නෑනෙ කියල.

 ඉතිං මම ඔය කිව්වෙ අපේ ගමේ අවමංගල චාරිත්‍ර කෙරෙන විදිහ බොහොම කෙටියෙන් ඔයගොල්ලොත් දැනගන්න ආසවෙයි කියල හිතුණු නිසා.
 
මේ චාරිත්‍ර ඔබේ පළාත්වලත් ඇති...සමහරවිට මීට වෙනස් චාරිත්‍රත් ඇති.
 
මේ ගැන සංවාදයක් ඇතිවෙනව නම් මම බොහොම කැමතියි..කාගෙත් දැනුම වැඩිකරගැනීම සඳහා.