කෙසෙල් බිං කිරීම හෙවත් පරණ කතාවක්.

අද ලියන්නට යන කතාව කිසිසේත්ම ලියන්නට හිතාගෙන හිටියකතාවක් නෙවෙයි අහම්බෙන් හිතේ ගොඩනැගුනු කතාවක්.  කතාව හිතේ ගොඩනැගෙන්න මුල්වුනේ සුරංගගෙ මෙන්න මේ පෝස්ටුවත් ඒකට අපේ චෙපාකි ලියපු කමෙන්ටුවත් කියන එක මුලින්ම කියන්නට උවමනායි.  සුරංග කියල තිබ්බෙ කොටහලු මගුලකට කෙසෙල්කැන් බිං කිරීම ගැනයි ඒ ගැන  වැටුණු කමෙන්ට්  දිගින් දිගට විකාශනය වෙද්දි මගේ අතීත මතක අද ඊයෙ සිද්ද වෙච්ච දේවල් වගේ පණ ගහල එන්නට ගත්තා.  ඒ මදිවට චෙපාකි කියපු දේවලින් මගෙ නොස්ටැල්ජියාව උපරිමයටම ගමන් ගත්තා.  ඒ කතාවලින් උත්තේජනය ලබපු මම එකවරම ලියන්නට පටන්ගත්තා.  ඉතිං ඔන්න මම කතාවට මුල්වුන වස්තු බීජය මොකක්ද කියල මුලින්ම කියල දැම්මා.

ඉදවන කෙසෙල්කැන් ප්‍රමාණය තීරණය වෙන්නෙ උත්සවයේ වැදගත්කම අනුවනෙ.  මඟුල් ගෙයක් නම් කෙසෙල් කැන් හත අටක්ම ඉදවන්නට ඕනෑ.   ඔන්න කොටහලු මඟුලක් දානයක් වගේ දෙයකට  කැන් දෙක තුනක් ඉදෝගත්ත නං හොඳටම ඇති.  අද වගේ කෘත්‍රිම ක්‍රමවලින් කෙසෙල් ඉදවන එක අහලවත් තිබුනෙ නැති ඒ කාලෙ කෙසෙල් කැන් ශීඝ්‍රගාමීව ඉදවන එකම ක්‍රමය වුනේ කෙසෙල් බිං කිරීම හෙවත් දුම්ගසා ඉදවීමයි.    අද නං කෙසෙල්වලට කාබයිට් ගහනව කියයි හෝමෝන එන්නත් කරනව කියයි කොහොම හරි කඩේ එල්ලල තියෙන කැනේ මුල ඇවරියෙ ඉඳන් අග මල් ඇවරියට යනකං එකලෙසටම කහඅත්තට ඉදිලා තියෙනව දකින්නට ලැබෙනවා.  නමුත් ස්වභාවික විදියට ඉදෙනවා නම් මුල් ඇවරියේ ඉඳන් ක්‍රම ක්‍රමයෙන් ඉදෙමින් ඉහළට යන්න එපැයි.   ඔය දෙවිදියේ වෙනසෙන් කෙසෙල්කැන ස්වභාවිකව ඉදුණ එකක්ද නැද්ද කියල ලේසියෙන්ම සොයාගන්නට පුළුවනි.  ටවුමෙ කඩවල නම් තියෙන්නෙම කාබයිට් හෝ හෝමෝන ගහල ඉදවපුවා.   හොඳට හොයන්නට පුළුවනි කෙසෙල් ගෙඩිය ලෙලි ගහපුවම තද පාටට පොඩි පණුවො වගේ ඉරි ඉරි ගෙඩියෙ තියෙනවා.   බිරිඳගේ මල්ලිගෙ කෙසෙල් කොටුවට වෙළෙන්දෝ පෝලිමේ එන්න ගන්නෙ දෙසැම්බර්වල මේ වගේ අවුරුද්දක් අවසානයේ නත්තල් සහ අලුත් අවුරුද්ද ලබද්දී සහ අප්‍රේල් මාසෙ සිංහල අලුත් අවුරුද්ද ලබන්න ලංවෙද්දියි.   ඒ මිනිස්සු කියන්නෙම කෙසෙල් කැන පැහුනේ නැතිවට කමක් නැතිය කැනේ ගෙඩි සම්පුර්ණ වෙලා තියෙනවනං හොඳටම ඇතිය කියලයි.    තියෙන තරමක් කෙසෙල්කැන් අත්පිට මුදල් දීල අරගෙන යනවා.  ඉදවන ක්‍රමය අපට හිතාගන්නට පුළුවන් නොවැ.  නත්තලට ජනේරුවට සහ සිංහල අලුත් අවුරුද්දට අපි කඩවලින් ගෙදර ගෙනියන්නෙ ඔන්න ඔය ආකාරයට ඉදවපු කෙසෙල් ඇවරි කියන එක අපිම දන්නෙ නෑ.

කෙසෙල් බිංකිරීම ගැන කීප දෙනෙක්ම අදහස් දක්වල තිබ්බත් ඒ හැම දෙනාම කී දේවල වෙනස තිබුණේ කෙසෙල් ඉදවන්නට පාවිච්චි කරන කොළ වර්ගවල පමණයි.  අපි හැමදාම කෙසෙල් බිං කෙරුවෙ දර මඩුවෙ කොටසකයි.   ඒ මොකද කියනවනං එතන බිං කරපුවම වැස්සක් වැස්සත් වල තෙමෙන්නෙ නැති නිසා වෙන්න ඇති.  අලුත් අවුරුදු කාලෙට එහෙම නැත්නං දානෙකදී වගේ තාත්තා දර මඩුවෙ වලක් කපල බිං කිරීම ආරම්භ කරන්නට සුදානම් වෙද්දි උදව් කරන්න ඇවිත් වගේ අපිත් වටවෙලා බලාගෙන ඉන්නවා.හැබැයි අපෙන් සිද්දවෙන්නෙ උදව්වකට වැඩිය කරදරයක් උනත් තාත්තා ඒක එච්චරට මායිං නොකර තමන් කරන වැඩේ කරගෙන යනවා.  ඉදවන්න තියෙන කෙසෙල්කැන් ප්‍රමාණයට හරියන්න වලක් කපල ඉවරකරන තාත්තා පිදුරු මඩුවෙන් පිදුරු මිටියක් ගෙනත් වලට දාල ගිණි තියන අතරම කඩා ගෙනැත් තියෙන බිලිං කොළයි ගම්මිරිස් කොළයි ගින්න නිවීගෙන එද්දි දානවා.  දැන් වලේ පදම හරි ඊට පස්සෙ තියෙන්නෙ කෙසෙල් කැන් ටික වලේ තැන්පත් කරල වල වහල දාන එකයි.  කෙසෙල් කැන් තැන්පත් කරන්නත් හැම කෙනාටම දෙන්නෙ නෑ ඊට සුදුසු කෙසෙල් ඉදෙන අයකුගෙ අතින් කෙසෙල්කැන් වලේ තියන්න ඕනෑ.  මඟුල් තුලා වලට කැවුම් බදිද්දීත් ඔහොමනෙ තාච්චියට තෙල් දාන්නෙ වැඩිපුර තෙල් පිච්ච්න්නේ නැති කෙනෙකුගෙ අතිනුයි.   

කබල් ලෑලි කෑලි දෙකතුනක් වල උඩින් තියල ඊට උඩින් පරණ ඉටි කොලයක් එලල පස් දාන්නෙ වල පැත්තකින් හිල් පොල්කට්ටකුත් තියමිනුයි.  ඒ දුම් පිඹින්න තියන හිඩැස අනික් කිසිම තැනකින් දුම් පිටවෙන්න බෑ.   කුස්සියෙන් ගිණි අඟුරු ටිකක් අරං ඇවිත් පිදුරු උඩට තියල පොල්කට්ටට දාල කොළපතකින් දුම් ගහන්නෙ වල ඇතුළට යන්නටයි.   ඊට පස්සෙ වලේ තැනින් තැනින් පස් පසාරු කරගෙන දුම් උඩට එනකොට බලං ඉන්න අපට හරි සතුටුයි.   ඒ වුනාට වහාම ඒ තැන් පස් දාල දුම් පිටවෙන්නෙ නැති විදියට මකනවා.   නැත්නං ඇතුළට යන දුම් ටික ඔක්කොම තැනින් තැනින් කාන්දුවෙලා ගියාම කෙසෙල් ඉදෙන්නෙ නෑනෙ.   හොඳටම දුම් පාර ඇතුළට වැදුනයි කියල සෑහීමකට පත්වුනාම දුම් ගැහිල්ල නවත්තල දුම් ගහපු පොල්කට්ටත් හොඳට වහල දානවා.   ඔන්න ඔය ආකාරයට වරු තුනක් හෝ හතරක් දුම් ගැහුවයින් පස්සෙ දැන් කෙසෙල්කැන් ගොඩගන්න හොඳ වෙලාව කියල කල්පනා කරන තාත්තා කෙසෙල් වල ගොඩ දානවා.   ඔය වෙලාවට නං මම එතනටම වෙලා ඉන්නෙ තැම්බිච්ච බිලිං කොළවලිනුයි ගම්මිරිස් කොළවලිනුයි හමන සුමිහිරි සුගන්ධය නහයට උරාගැනීමේ පරම පවිත්‍ර චේතනාවෙනුයි.  

බොහොම ප්‍රවේශමෙන් ගොඩගන්න ලාවට කහ පෑ වෙච්ච කෙසෙල්කැන් ටික එතැනම තියෙන ළිඳ ලඟට අරං ගිහිං හොඳට නාවල ගෙට ගෙනියනවා.   කෙසෙල් කැන් හෝදනවට නාවනවා කියන්නෙ මොකද කියල මම තාම දන්නෙ නෑ නමුත් කතාවට කියන්නෙ එහෙමයි.  ගෙනිහින් ඇවරි කපල හරි නිකම්ම හරි දුමේ තැන්පත් කරල තිබ්බම පහුවදාට කහඅත්තට බබලන කෙසෙල් ඇවරි දැකගන්නට පුළුවනි.   පහුගිය සැරේ අපේ අම්මගෙ දානෙ වෙලාවෙ මමත් ඔයවගේ හොඳට ඉදුණු කෙසෙල් කැන් දෙකක් කට්ටිය රෑට කන තැන එල්ලල තිබ්බෙ කෑම කාල ඉවරවුන අයට අතුරුපසක් වශයෙන් කඩාගෙන කන්නටයි.   නමුත් ඉවරවුනේ එක කෙසෙල් කැනකිනුත් බාගයයි.   කවුරුත් වගේ කෙසෙල් දිහාව නොබලම උනන්දු උනේ අයිස්ක්‍රීම් කන්නටයි.   කාලය මැව් වෙනස එහෙම තමයි෴