ජයාගෙ චීන කොට්ටං ඇට ගොඩ, අට්ටගෙ මහාමේරු පරුවතේ සහ ජනාධිපතිවරණය.

අදට මොකුත් ලියන්න බැරිවෙලා සති කීපයක් වුනා .ලියන්න ලොකුවටම ඕනෑකමකුත් තියෙනව ලියන්න දේවලුත් තියෙනව නමුත් ලියවෙන්නෙ නෑ.කතා හතරක් පහක් ඔලුවෙ තියෙනකොට මොන කතාව ලියන්නද හිතා ගන්න අමාරුයි.එකක් ලියන්න හදනකොට ඒක පරද්දල වෙන එකක් ඉස්සරහට එනවා ආයෙම තව එකක්,ඔය ඔක්කොම පැටලිලා ගුලිවෙලා අවුල්වෙලා අන්තිමට ප්‍රතිඵලේ වෙන්නෙ මොකුත්ම ලියන්න නොහැකිවීමයි.

එකකට එකක් පරදින්නෙ නැතුව ඉස්සරහට එනවා කියපුවම මට එකපාරටම මතක් වුණේ ජයා කොල්ලව, අපි ජයා කිව්වට ඉස්කෝලෙට නම වෙන එකක්.ඉස්කෝලෙ කිව්වෙ ගුණවර්ධන කියල, ජයා  කරෝලිස්ගෙ පුතා මගේ පාසැල් මිත්‍රයා,ගමේ තිබුණු කනිෂ්ට විද්‍යාලයට අපි දෙන්න ආවෙගියේ එකටමයි.ජයා කරපු නැති ගෙදර වැඩ මම ලියල දෙනවා ඒ වෙනුවට ජයා මට ඉස්කෝලෙ ගෙනියන්න ගොම ඇහිඳල දෙනවා කොළ කඩල දෙනව ආදී දඩාවතේ කරන්න තියෙන සෑම සියලු වැඩක්ම කරදෙනවා.දවසක්දා උදේ ඉස්කෝලෙ යද්දී අපි දෙන්නම ගෙනෙන්න කියාපු ඉරටු ලෑස්තිකරගෙන ගිහිං තිබ්බේ නෑ.පාරෙදී ඔය කතාව ජයාට කියාපු ගමන්ම පොඩ්ඩක් ඉන්නකො කියල කියපු ජයා අලවත්තට පැනල විදුලි වේගෙන් පැළ පොල්ගහකට නැග්ගා.නැගල රත් පැහැ ගැනිල වැටෙන්න ඔන්න මෙන්න තිබ්බ නාම්බන් පොල් අත්තක් බිමට ඇදල දාල ඒ වේගෙන්ම බැහැගත්තා.අපි දෙන්නම ඒ පොල් අත්තෙන් ඇතිවෙන්න කොළ ගලවන් ඉරටු සුද්දකරගෙන හොඳ ළමයි වගේ ඉස්කෝලෙට ගියා.

ජයා ගස් නගිනව දැකපු කෙල්ලො කීපදෙනෙක් පංතියේ නෝම්මහත්තයට ගින්න දීල වැඩේට අපි දෙන්නව අහුවුනා.අපි දෙන්නව කෙලින්ම ලොකු මහත්තය ලඟට යවල නඩුත් අහල වේවැල් පාරවල් දෙක දෙක දීල පීරියඩ් එකක් දන ගස්සල තිබ්බා.ගුටි කෑව කියල අපිනං පයිසෙකටවත් ගණන් ගත්තෙ නෑ එදා ආපහු එන ගමනුත් කුරුම්බා කඩාගෙන කෑවා.ඉතිං ඔන්න ඔය ආකාරයට සාර්ථකව ප්‍රාථමික අධ්‍යාපනය ලබපු අපි දෙන්නගෙන් මම හයේ පන්තියට සෙන්ට්‍රල් එකට යද්දි ජයා එහෙමම ගෙදර නැවතිලා තාත්තගෙ කරුමාන්තෙට උදව් කරන්න ගත්තා.

ඊට පස්සෙ අපි දෙන්නගෙ ආශ්‍රය දුරස් වුනා පස්සෙකාලෙක කම්වූ පරිද්දෙන් පෙලවහකුත් කරගත්ත ජයා බිරින්දෑව ගෙදරට එක්කං ආවා.මේ යුවළට නිවුන් දරු සම්පතකුත් ලැබුණා.ජයා විනෝදාංශය වශයෙන් කලේ අලවත්තෙ හාවො එළවපු එකයි.මේ වැඩේටම හරියන්න හදාගත්ත දඩයම් බලු හමුදාවකුත් ජයා සතුව හිටියා.මගෙ අන්නාසි හොරු කතාවෙත් මම ජයා ගැන ලියල ඇති.

එකකට එකක් පරදින්නෙ නැති කතාවත් කියලම ඉන්නංකො.අපේ ගංපළාත්වල ඩොංග ගස් හරියට තියෙනවා.ඩොංග වලට අපි කියන්නෙ චීන කොට්ටං කියලයි.වැඩේ කියන්නෙ අපේ ගං ටිකේ ඇරෙන්න ආයෙම චීන කොට්ටං  තියෙන්නෙ ඔය කළුතර සාවියෙ විතරයි.විශාල ගස්වල හැදෙන චීන කොට්ටං  කියන්නෙ බොහොම රස පළතුරක් හරියට මැංගුස් වගේ හැබැයි ඉදුනම කහපාටයි.බොහොම රස චීන කොට්ටං  හැදෙන පරණ ගස් කීපයක් කොල්ලො අඳුනගෙන තිබුණා.පරණ ගස් කිව්වෙ චීන කොට්ටං  ගෙඩි එන්න එන්නම මිහිරි රසයක් ගන්නෙ ගස් පරණ වෙනකොටයි.ඉතිං චීන කොට්ටං  ඉදෙන කාලෙට ඔය ගස්යට කොල්ලො පොදි කමින් ඉදුණ චීන කොට්ටං  වලු වලට පොලු ගහනවා.ගහ යට කහම කහ පාටට චීන කොට්ටං ලෙලි. කොල්ලො කාල විසිකරන ලෙලියි,රෑ වවුල්ලු කාල බිමට දාපු චීන කොට්ටං ලෙලියි මොකුත් නෑ කහපාට පාවඩයක් අතුරලා වගේ.

චීන කොට්ටං ගෙඩිය දෑතින් තදකරල පලාගෙන මද සුප්පු කරද්දි හරිම රහයි.රහ කොච්චරද කිව්වොත් සුප්පු කරපු ඇටේ කටිං එලියට වීසි කරන්න හිත්දෙන්නෙ නෑ.එහෙමම ගිලල දානවා.හැබැයි ඔය චීන කොට්ටං ඇටේ මැංගුස් ඇටේ වගේ යන්තං රොඩ්ඩ වගේ තියෙන ඇටයක් නෙවෙයි.තරමක් විසාලයි.ඉතිං කෙනෙක් චීන කොට්ටං ගෙඩි පහ හයක් කෑවොත් ඇට විසිහතරක් විසිපහක් නිකම්ම බඩ ඇතුලෙ.රස කර කර චීන කොට්ටං කෑමෙ රඟේ තේරෙන්නෙ පහුවදා බඩ වේලපුවමයි.අනික ඔය චීන කොට්ටං හරි ගිනියමයිලු කියල අපේ අම්මල කියන්නෙ අපි ඉවරයක් නැතුව චීන කොට්ටං පල පලා කද්දියි.

ඉතිං ජයාත් අනික් කොල්ලො වගේම චීනකොට්ටං වාරෙට හැමදාම මදි නොකියන්න චීනකොට්ටං ගිලදැම්මා.ඒ මදිවට ගොරක ගස්වල ඉදිච්ච ගොරක තියෙනව නං ඒවත් අත ඇරියෙ නෑ.ඉතිං ගොරක ඇටයි චීනකොට්ටං ඇටයි මුගේ බඩේ පිරිල කියල වික්කරේ කිව්වා.

ජයා  කොච්චර ගොරකයි චීන කොට්ටනුයි කෑවද කිව්වොත් හොඳටම බඩ වේලුවා.බඩ කකියනවා හැබැයි බඩ යන්නෙ නෑ දවසක්දා මං බලාගෙන හිටියෙ.කොච්චර බඩ රිදෙන්න අරන්ද කිව්වොත් මුගේ කටත් ඇදවෙලා.ඒ වෙලාවට  අලවත්තෙ අකුලක වාඩිවුනාට බඩයන්නෙ නෑ.බඩ ඇතුලෙ වෙන්නෙ මොකද දන්නවද,ඔන්න චීන කොට්ටං ඇට ටික පේලියට එළියට එන්න එනකොට ගොරක ඇට ටිකට තද වෙනවා.හහ් තොපි කොහොමද  මට ඉස්සෙල්ල යන්නෙ?ඉඳපියව් යන හැටි පෙන්නන්ඩ,කියල ගොරක ඇටේ බ්රූස් ගාල පහළට ඇවිත් චීනකොට්ටං ඇට ටික ඕල්ටේක් කරලා හරහට දානවා.ඔන්න ඔක්කොම ඇට ටික හිරවෙනවා.අනේ ජයා වේදනාවට දත් මිටි කනවා කෙඳිරි ගානවා, මොන පිස්සුද.හිරවෙලා තියෙනව මිසක් යන්නෙම නෑ.

ඔහොම දුක් වේදනා විඳල විඳල ඔන්න ඉස්ප්‍රේ මැෂින් එක ඉස්ටාට් කළා වගේ බ්රූස් ගාල ඔක්කොම ගියා.පස්සෙ මම එතනට ගිහිං ඇට කීයක් තියෙනවද කියල ගැනල බැලුව.කීයක් තිබුනද දන්නවද?ඇට එකසිය විසිඅටක් තිබුණා.මූ කොහොම ඇට ගිලිල්ලක් ගිලල ඇද්ද?

වික්කරේ අපිත් එක්ක කිව්වෙ අලවත්තෙ පොල් ගහක් යට ඉඳගෙන කතා කර කර ඉද්දියි.

ඊට පස්සෙ නං ජයා හොඳ පාඩමක් ඉගෙන ගන්න ඇති නේද?

මොන පිස්සුද.ආයෙ පහුවදා ඉඳන් චීන කොට්ටං ගස්වලට පොලු ගගහ ගියෙ.ඌ ඉගෙන ගන්න පාඩං.

වික්කරේගේ කතා කියන්න ගියොත් පන්සිය පනස් ජාතකේට එකක් හරි වැඩි මිසක් අඩු නෑ.දෙන්නෙ ලණුමයි.අපිත් හැමදාම ලණු කනවා ආයෙ අහුවෙන්නෙ නෑ කියල හිතාගෙන හිටියට පහුවදත් ඊට වඩා ලොකු ලණුවක් කනවා.

ඔන්න ඒ කාලෙ අට්ටට ගිටාර් පිස්සුවක් තිබුණා.කණ්ඩායම් සංගීතෙ නැගල ගිය කාලෙනෙ.ඉතිං මුට හැදුන පිස්සුව එසේ මෙසේ එකක් නෙවෙයි.ගිටාර් එකක් අයිති කරගන්නෙ කොහොමද කියල අට්ටා හැමදාම හිතින් දුක් වින්දා.ඔන්න දවසක් හවස්වීගෙන එන වෙලාවක වික්කරේ දෙකක් දාගෙන එහෙම අට්ටලයි මිදුලෙන් යනකොට අට්ටා ඉස්තෝප්පුවෙ බිත්ති කණ්ඩිය උඩ වාඩිවෙලා කකුල් හොල්ල හොල්ල ඉන්නවා.

ආ ළමයො,තව පොඩ්ඩෙන් අමතක වෙනවා මේ ළමය දැක්කහමයි මතක් උනේ.අන්න පොඩි මාම  ගාමිණිය ගාව ඉන්නවා,බඩු මල්ලකුයි තව මොකද්ද වීණාවක් වගේ එකකුත් උස්සගෙන.බලපංකො ඉතිං මං කොහොමද මේ ඔක්කොම උස්සං ගෙදර යන්නෙ.කෝ මේ ළමෙක්වත් නෑනෙ කියල කිව්වා.

ගිටාර් එකක්ද වික්‍රමසේන මාමෙ?

අට්ටා පැනල ඇහුවා.

වෙන්න ඇති මං ඕවයෙ නම් දන්නවැයි,ආං ගාමිණිය ළඟ ඉන්නවා...

කියාගෙන වික්කරේ යන්න ගියා.

ඇයි ඉතිං ඔයා උදව් කළේ නැත්තෙ කියල අහන්නවත් සිහියක් අට්ටට තිබුනෙ නෑ.බිත්ති කන්ඩියෙන් පැනපු පාර කඟවේනා වගේ එක හුස්මට ටවුමටම දිව්වා.ගාමිණිය ලඟට ගියාම එතන හිටපු මාමෙක් නෑ.අට්ටා ටිකක් වෙලා බලං ඉඳල මොනවද කාපු රිළව වගේ හැති හල හලා ආපහු ආවා. ඊළඟ සතියෙ ලොකු මාම නුවර ඉඳන් ඇවිත් බඩුත් අරං එන්න බැරුව රජවත්තෙ කනත්ත ළඟ ඉන්නව කියල අට්ට ගිහිං වරුවක්ම කනත්තෙ රස්තියාදු වෙලා ආවා.

වික්කරේගේ වැඩ ඔහොමයි.ඔය මනුස්සය මටත් අනන්තවත් ලණු දීල තියෙනවා.ඒ කතා ටික ටික වෙන වෙලාවක ලියන්න ඕනෑ.

අට්ටා ගැන ලියපු එකේ තවත් කතාවක් තියෙනව ඒකත් කියලම ඉන්නං.අට්ටගේ පවුලෙ දහදෙනයි.අට්ට වැඩුමලා,ඌට බාල සහෝදර සහෝදරියො නම දෙනෙක් හිටියා.දවසක්දා අට්ට කරපු දඟ වැඩකට තාත්තා අට්ටව ඉස්තෝප්පුවෙ දණගස්සල තිබ්බා.අපි කොල්ලො කට්ටිය එවෙලෙ අට්ටලගෙ මිදුලෙ සෙල්ලං කර කර හිටියෙ.අට්ට ඉස්තෝප්පුවෙ දණගහගෙන ඉද්දි ඔන්න අට්ටලගෙ ආච්චිඅම්ම අට්ටලගෙ ගෙදරට ආවහම ඉස්තෝප්පුවෙ දණගහගෙන ඉන්න අට්ටව දැක්කා.

ඇයි පුතේ උඹ දඟ කරන්නෙ,අම්මල තාත්තලට කරදර කරන්නෙ,ටිකක් හිතල බලපන්.උඹ දඟ කරල හරියනවද .මහාමේරු පරුවතේ උඹේ ඔලුව උඩ නේද මගේ පුතේ...

ආච්චිඅම්මා වෙවුල වෙවුලා කියනකොට අට්ටට බය හිතුණා.ඔලුව අතගාල බලපු අට්ටා මහා හයියෙන් අඬන්න ගත්තා.

කාලයක්ම ජයා දකින්න හිටියේ නැතුවම මම හිතංහිටියෙ ජයා පවුලගෙ ගමේ ගිහිං කියලයි,එත් ජයා මළා කියල පස්සෙ ආරංචි වුණා.ජයාට වෙච්ච දේ ගැන මම ආරංචි කරලා බැලුවෙ ඊටත් කාලෙකට පස්සෙයි.බොහොම අමාරුවෙන් හොයා ගත්ත තොරතුරු අනුව දවසම අව්වෙ වැඩකරල මහන්සිවෙලා ආපු ජයා එහෙම්මම සීතල වතුර නාල තියෙනවා.ක්ෂණිකව හැදුණු හෘදයාබාධයකින් ඔහුගෙ ජීවිතය නැතිවෙලා.

ජයාගෙ මරණෙන් පස්සෙ දරු දෙන්නව නැන්ද මාම ළඟ දාපු ජයාගෙ පවුල ආපහු ගෙදර යන්න ගියා,දරු දෙන්නා කරෝලිස්ගෙයි පවුලගෙයි ළඟ සැපසේ නැතත් බඩගින්නෙ ඉන්නෙ නැතුව හැදුණා වැඩුනා.ඉස්කෝලෙ ඉවරකලායින් පස්සෙ මේ කොල්ලො දෙන්න ජීවත්වෙන්න නොයෙක් දේ කළා.දෙන්නම පවුල් වුණායින් පස්සෙ ආර්ථික අහේනිය තදින්ම දැනුනා. 

තව දිගට ලියන්න කම්මැලියි කම්මැලියි වගේ හිතෙන නිසා තව කොටසකට යමු.මේ දවස්වල නැගල යන්නෙ දේශපාලන කතානෙ.මම දේශපාලනේ නොවන ඡන්දෙ ගැන ටිකක් ලිව්වා.මැතිවරණ රාජකාරි ගැන එහෙම,ඒකෙත් තව ටිකක් ලියන්නට තියෙනව.මට නං මේ සැරේ මැතිවරණ රාජකාරි නෑනෙ.ගෞරවනීයව වැඩ කටයුතු ටික අහවර කරගන්න ලැබේවා කියල රාජකාරියට යන අයට සුබ පතනවා.දේශපාලකයො ඡන්ද පොළට ආවට පුටුවෙන් නැගිටින්න අවශ්‍ය නෑ.ඉන්න විදියටම වාඩිවෙලා ඉඳන් දේශපාලකයටත් වාඩිවෙන්න කියල කතාබහ කරන්න.මෙහෙම ලිව්වෙ පහුගිය ඡන්දවල මම දැකපු පින්තුරවල දේශපාලකයො ඡන්ද පොළට ආපු වෙලාවට ජ්‍යෙෂ්ට ඡන්ද ස්ථානාධිපතිවරු නැගිටල බොහොම බයාදුවෙන් ඇඹරි ඇඹරි ඉන්න හැටි මම දැකපු නිසයි.එතකොට මටනං  නොහිතෙන දෙයක් නෑ,විළි ලැජ්ජයි.

ඒත් එක්කම රාජකාරියට ගියාම ලැබෙන කෑම බීම ගැන ගොඩක් ප්‍රවේශම් වෙන්න ඕනෑ.පහුගිය ඡන්ද තුන හතරකදිම මම දැක්ක දෙයක් තේ දෙන වෙලාවට කවදාවත් ඔය කෑම කොමිටිවල ඉන්න උදවිය තේ එකක් කෝපි එකක් හදවල දෙන්න කරදර වෙන්නෙ නෑ.තොග පිටිං ගත්තු මයිලෝ පැකට් පැය විසිහතරෙම ලෝබ නැතුව බෙදල දෙනවා.බොහොම වෙලාවට ඔය මයිලෝ පැකට් නිසි උෂ්ණත්වයේ ගබඩා කර නොතිබීම නිසා බොන අයට බඩේ අමාරු හැදෙනවා.ඒ නිසා ඒ ගැන විශේෂයෙන්ම පරිස්සම් වෙන්න.දුන්න පලියට බොන්න එපා මමනං ඔය වෙලාවටයි අවේලාවටයි හැම තිස්සෙම දුන්න මයිලෝ පැකට් බීවෙම නෑ.හොඳම දේ ලඟපාත කඩේකින් තේ එකක් බොන එකයි.

මෙදා සැරේ ගනින එකනං මහ ඡන්දෙක වගේ කරදර නෑ දෙගොඩ ගහපුවම වැඩේ ඉවරයි.මනාප ගනින්න නෑනෙ.ඒ නිසා අලුයම එක දෙක වෙද්දි ගණන් කිරීම අවසන් වේවි.මහ ඡන්දෙදි නං වැඩේ ඇදුනොත් දෙතුන් සැරේ ගනිනකල් ඉන්නත් වෙනවා.ගනින අය කොච්චර දවල් වෙනකං හිටියත් කෑම සපයන නෝනල මහත්තුරු නං එළිවෙද්දී ඒ ගොල්ලන්ගෙ කඩේ වහල දාල යන්න යනවා.එතකොට දවල් වෙනතුරු වැඩට ඉතුරුවෙන අයට ඉතිං ඇල්වතුරවත් නෑ.එසේ නොවී එළඹෙන  ජනාධිපතිවරණය මැතිවරණ රාජකාරිවල යෙදෙන සියළුම රජයේ නිලධාරීන්ට සුබම සුබ ජනාධිපතිවරණයක් වේවායි ඉතසිතින්ම සුබ පතනවා෴