108.මඟුල් කතා ඔතෙලෝ සහ වැරිසැල්ගෙ දෙවෙනි ගමන

වරායේ කිටියා සහ මඟුල් කතා

අපේ ගෙදර ගෘහ මූලිකය හෙවත් බිරිඳ පෙරේද ගෙදර ආව,ඇයවත් බ්ලොගයට ආදරයෙන් පිළිගනිමු...අව් සැරේට රබර් කටු පට පට ගගා පුපුරන්නැහේ හදිස්සියෙන්  මම ලියපු මගුල් කතාවට අපේ හිතවතුන් එකතුකළ අදහස් කතාව මම නොහිතපු මානයකට කතාව රැගෙන ගියා...මගුල්වල මම නොලියපු පැති මග ඇරුණු විස්තර ඔක්කොම වගේ කිසි අඩුවක් නැතුව කියවිලා තිබුණා.

මගුල් කතා අපේ හිතවතුන්ගෙ සිත් ඔපමණ බැඳගනී කියල මමත් බලාපොරොත්තු වුනේ නෑ,කොහොමත් ඉතිරි හරියත් ඔය ගොල්ලන්ගෙ රස වින්දනය තකා ලියන්නයි අදහස.

මගුල් ගෙවල් මුලපුරන හැටි මම දැනටමත් ලියල තියෙන්නෙ ඒත් මගුල් මඩුව හදන ආකාරය ගැන තව ටිකක් විස්තර කළොත් හොඳා කියල මට හිතුණා...

පුවක් කොට හිටවල හදපු මගුල් මඩුව සරසන්නෙ ක්‍රේප් පටි සහ බැලුන් වලින්, කොට බිත්ති ආකාරයට වියාපු අමු පොල්ලතු වලින් වටේ ඇහුරුවට එක කොනක් සම්පූර්ණයෙන්ම ආවරණය කරනවා...ඒ තමයි මගුල් මඩුවේ ගබඩාව මඩුව පිටිපස්සෙ කෝකියො ලිප් බැඳගෙන දුම් ගගහ උයන කෑම ජාති මේ ගබඩාවෙන් ගෙනත් තියාගන්නව...එතකොට ගබඩාවෙ ඉඳන් මගුල් මඩුවට පොඩි කවුළුවක් විවෘත වෙලා තියෙනව මගුල් මේසෙට කෑම දෙන්නෙ හිස්වුනු කෑම දීසි පුරවන්නෙ ඉඳුල් පිඟන් අතහෝදන ලොකු වීදුරු බාජන හෝදන්න දෙන්නෙ  මෙන්න මේ කවුළුව හරහායි...

හොඳට දැනුම් තේරුම් තියෙන මගුල් ගෙවල්වල ගබඩාවෙ වැඩ කරලම හොඳ පළපුරුද්දක් සහ හැකියාවක් ඇති කෙනෙක් ගබඩාව බාරව වැඩකරනව...ගබඩාවෙන් මේසයට යවන කෑම අපතේ නොයන ආකාරයටත් හැම කෙනාටම අඩුවක් නැතුව ලැබෙන ආකාරයටත් කෑම මේසයට යවන්නට ඔහු වග බලාගත යුතුයි...මෙහිදී ඔහුට ඇති පළපුරුද්ද උපයෝගී කරගෙන ඒ කටයුත්ත හොඳින් කරන්නට ඔහුට ඇති හැකියාව ගෙදර උදවියට පහසුවක් වගේම ලොකු සහනයක්...

 කෑම විතරක් නෙවෙයි ගබඩාවෙ වැඩකරන කීප දෙනාට බොන්න දීල තියෙන මත්පැන් බෝතලුත් පොල්ලතු අස්සෙ ගහල තියෙනව, කෝකියොත් උයන තැන තියාගෙන හීනියට කර්තව්‍යය කරගන්නවා ඔය මිනිස්සුන්ට තෙල් වලං අස්සෙ කෑම උයන හට්ටි මුට්ටි අස්සෙ ඉඳල කෑම රුචිය නැත්තටම නැතිවෙලා...ඒ වැඩේ නං මමත් අත්දැකල තියෙනව පැහෙන තෙල් තාච්චිය ඉස්සරහ පැයක් විතර හිටගෙන වඩේ එහෙම බැදපුවම ආසාවකටවත් වඩේ එකක් කන්න තියෙන රුචිය නැතිවෙලා යනව...

ඒ කාලෙ අපේ අල්ලපු ගෙදර හිටිය වෙනුජගේ මංගල්ලෙට අපි බැහැගෙන වැඩකළා...මගුල් ගෙදර එක එක වැඩවලට අමතරව අරක්කු ගබඩා කර තබාගැනීමත් බෙදාහැරීමත් මට බාරවෙලා තිබුනෙ,මගුලට උයන්න ආවෙ කටාන පැත්තෙ කෝකියො දෙන්නෙක්, ඒ දෙන්නගෙ උදව්වට කියල නංගි නංගි කියපු කාන්තාවකුත් එක්ක ඇවිත් තිබුණා මගුලට කලින් දවසෙ ඇවිත් වැඩ පටන් ගනිපු කෝකියන්ට මම දවල් බෝතලයක් දුන්න...රෑ වෙලා ඒ බෝතලේ ඉවරයි කියල මගෙන් තවත් බෝතලයක් ඉල්ල ගත්තා...

මගුල් දවසෙ දවල් අතුරුපසට පළතුරු සලාදයක් හෙවත් පෘට් සැලඩ් එකක් හදන්නත් මම බාර අරගෙන තිබුණු නිසා උදෙන්ම ගිහිං පොඩිඋනුත් අල්ලගෙන සැලඩ් එක හදල ෆ්‍රිජ් එකටත් දාල මම ගෙදර ආවා...කෝකියො දෙන්න රෑ නස්පුක් වෙන්න ගහපු පාර ඒ වෙනකොටත් කුස්සියෙ නිදි...

ඔය වෙනුජලගේ කුස්සිය තිබ්බෙ අපේ ගෙදර කුස්සියට මූණ ලා වැටෙන් දෙපැත්තෙ...එහෙ කුස්සිය පැත්තේ කෙරෙන දේවල් අපේ කුස්සියේ ජනේලෙන් හොඳට පේනවා...

මඟුල් දවසෙ උදේ ඒ පැත්තෙන් කාන්තාවකගෙ අඬන සද්දේ ආපු නිසා අපේ ගෙදර උදවිය මොකද කියල බලපුවම අර නංගි අඬ අඬා කෝකියෙකුට හැන්දකින් පෘට් සැලඩ් කවනවලු...කෝකිය සැලඩ් කන්න කැමති නෑලු,  හැන්ද කටට ලංකරනකොට මූණ අනික් පැත්තට හරවනවලු,නංගි වදෙන් පොරෙන් සැලඩ් කවන ගමන් ...

අනේ ඔයා ඊයෙ රෑට කෑවෙත් නෑ මේ ටිකවත් කන්නකො...

ඔය කතාව අපේ බිරිඳට කියල බිරිඳ පස්සෙ මට කිව්වෙ,මගුල් කතා කියන්න ගියොත් නං රෑ වෙනකං එලි වෙනකං කියන්න පුළුවනි...

ධර්මයා දවසක් දා මට හරි අපූරු කතාවක් කිව්වා,ඒ කාලෙ අපි ළපටි තරුණයො ගෑනු පිරිමි සම්බන්ධකම් ගැන එහෙම බොහොම කුතුහලයක් තිබුණා...අපේ නාන ලිඳ ළඟ නාන ගමන් ධර්මෙය කිව්වේ අපි ඉපදෙන්නත් කලින් වෙච්චි සිද්ධියක්...ඒ කාලෙ වැරිසැල් කියල බොහොම අහිංසක ගමේම මනුස්සයෙක් ගොඩක් කල් ගමෙන් පිට ඉඳල ගමට ඇවිත් පොල්ලතුවලින් අහුරපු ගෙයක් හදාගෙන පදිංචි වුනා... පවුල නං මිනිහ වගේ නෙවෙයි බොහොම දස්ටි දිස්ටි ඇති ගිණි කිකිළියක් වගේ ගෑනියෙක්...ධර්මය කිව්වේ වැරිසැල්ගෙ මගුල ගැන...

ඒ කාලෙ ඔයාල ඉපදිලත් නෑ ඔය වැරිසැලාගෙ මගුලට අපි බැහැගෙන වැඩකලේ...වැරිසැලා අහිංසක මෝඩය මෙලෝ දෙයක් තේරෙන්නෙ නෑ  හැම එකම අපෙන් අහනව,

අයියෙ අනේ බං මට ඔව්ව තේරෙන එකක්යැ,උඹලම බලල හොඳ විදිහකට කරපල්ලකො...

මගුල් කටයුතුත් සිද්ධ වෙලා මනමාලිවත් ගෙදරට කැන්දන් ආවා...ඒ කාලෙ රේට් හවුස්,හෝටල් ඔලට හනිමෝන් ගිය එකක්යැ හැම කටයුත්තක්ම සිද්ධ වුනේ ගෙදරම තමා,පහුවදා ඉසදියට මනමාලිගෙ පාරුසේ හතර වරිගෙ රිදි නැන්දත් ඉස්සර කරගෙන දෙවෙනි ගමන එනකොට මනමාලිගෙ අඩුපාඩුවක් තිබ්බොත් එහෙම නෑදැයොත් එක්කම මනමාලි ආපහු පිටත් කරන්න නැන්දම්මා ඇතුළු මනමාලයාගේ පාරුසේ හතර වරිගෙ වැඩකටයුතු කළා...

රෑ වෙන්න වෙන්න වැරිසැල් අලවත්තෙ අගලකින් අල්ල ගත්ත වල් හා පැටියෙක් වගේ ගැහෙනව,මගෙ පස්සෙමයි...

එතකොට මනමාලි...

මනමාලි නං මගුල් ගෙදර වැඩපොළවලට උදව් පදව් කර කර අගේට හිටියෙ...කරුමයක් පලදීල වැරිසැලා වගේ කකුල් දෙකේ හරකෙක් එක්ක එන්න සිද්ද වුනාට ඒකි බොහොම කලඑළියට හැදිච්චි කෙල්ලක්...

ධර්මෙය ළිඳ අයිනෙ පඳුරකින් කඩාගත්ත හිඟුරු කෝටුවකින් දත් මදින්න වුණා...

ඉතිං ඉතිං ධර්මෙ ඊට පස්සෙ මොකද උනේ...

අපේ කුතුහලය උපරිමේටම නැගල,ධර්මෙය ගානක්වත් නැතුව වහල්ල විරිත්තගෙන දත් මදිනවා...

ඉතිං මොනවද වැරිසැලාගේ රාජකාරි මට කොරන්න උනා මිසක...

ෂෙක්ස්පියර්ගේ ඔතෙලෝ නාට්‍යයෙ සිංහල පරිවර්තනයෙ පදපේලි කීපයක් මට මෙතැනදී මතක්වෙනව,රුද්‍රිගු ඔතෙලෝ එක්ක වෛරයි ඒක කියන්නෙ මෙහෙම...

යවනයා කෙරෙහි මාගේ වෛරයක් ඇත,

යවනය කියන්නෙ ඔතෙලෝට,ඔතෙලෝ කළු ජාතික කපිතාන් වරයෙක්...විවාහවෙලා ඉන්නෙ සුන්දර ඩෙස්ඩිමෝනා එක්ක...ඔතෙලෝට රුද්‍රිගුගේ පවුල එක්ක ඇයි හොඳයියක් තිබුන කියල රුද්‍රිගු සැක කරනවා සැකය කියන්නෙ මෙන්න මෙහෙම...

මගේ වැඩ කටයුතු යහන මත

ඌ කලැයි කට කතාවක් ඇත

ඒ දේම ධර්මෙයටත් කරන්න වෙලා,සිරියහනෙ වැරිසැල්ගෙ රාජකාරිය ධර්මෙය කලාලු ...

ඉතිං වැරිසැලා,ඇයි ඌ මොකද කලේ...

වැරිසැලා නේන්නං ඔක්කොටොම මුල ඌ මට යන්න දුන්නෙම නෑනෙ...

අනේ අයියෙ මට බයයි අයියෙ යන්ඩනං එපා  ඕං...

අපට මේක සුරංගනා කතාවක් වගේ විස්වාස කරන්නද නොකරන්නද කියල හිතාගන්න වත් බෑ...ධර්මෙය කිසි කලබලයක් නැතුව ගල උඩට වෙලා දත් මදිනව,හරියට උගෙ නෙවෙයි අනුන්ගෙ කතාවක් කියනව වගේ...

 ඉතිං වැරිසැලාගෙ මනමාලි මොකද කිව්වෙ...

පහුවදා මගුල කඩාගෙන ගෙදර මිනිස්සුත් එක්ක ආපහු යන්ඩ කැමති කොයි ගෑනිද...අනික ඒකි මෝඩ වැරිසැලාට වැඩියෙ මගෙත් එක්ක ඉන්ඩ කැමතිවුනා...

වැරිසැල්ගේ මනමාලිගෙ දෙවෙනි ගමන ධර්මෙයගේ අනුග්‍රහයෙන් අඩුපාඩුවක්  නැතුව සිද්ද වුනාලු...බැන්ද සන්දියෙම ජෝඩුව ගමෙන් යන්න ගියාට පස්සෙන් පහු කාලෙ වැරිසැල් දරු පවුලත් එක්ක ගමට ඇවිත් පදිංචිවුනා, එතකොට නං උන්ට දරුවො තුන් දෙනෙක්ද කොහෙද හිටිය මට මතක හැටියට...

දෙවෙනි ගමනට පස්සෙ ජෝඩුව ඉස්සෙල්ලම මනමාලිගෙ ගෙදර ගිහිං ඊට පස්සෙ අනිකුත් නෑදෑයන්ගේ ගෙවල්වල යනව...සාමාන්‍යයෙන් සිරිතක් හැටියට ඔය ගමන්වලට පොඩි ළමයෙක් හරි දෙන්නෙක් හරි එක්කගෙන යනව, ඒ චාරිත්‍රයෙ තේරුම මොකක්ද කියලනං මම දන්නෙ නෑ...

අපේ සුදු මාම බැඳපු වෙලාවෙ ජෝඩුව නැන්දගේ ගෙදර යද්දී එක්කං ගියෙ මාවයි අපේ පුංචි අම්මගෙ පුතා සිසිරවයි,ඒ කාලෙ අපි කොට කලිසම් අඳින පොඩිඋන්...නැන්දගෙ ගම හත්කෝරළේ ඔන්න ඔය ගිරිඋල්ල පැත්තෙ ඉන්ගරදවුල කියල හද්ද පිටිහර ගමක්,එගොඩ කියලත් කියනව ඒ නැන්දට අපි කිව්වෙ එගොඩ නැන්ද කියල, ජෝඩුවත් එක්ක ඉන්ගරදවුලෙ ගිය ගමන් ඒ ගෙදර මාම කෙනෙක්  අපිව කැලේ එක්කගියා,පුදුම ලස්සන කැලයක්...මම ඉස්සෙල්ලම වෙනිවැල් දැක්කෙ ඒ ගමනෙදි, මාම අපට පෙන්නන්න වෙනිවැලක් කපල එතනින් ගලන වතුර කොළ ගොටුවකට අරගෙන අපට බොන්න දුන්නා...

එගොඩ නැන්ද රස්සාව හැටියට කල් එළියෙ මුස්ලිම් කාන්තා විද්‍යාලෙක ඉගැන්නුවා,ඒ පැත්තෙ යමක් කමක් තියෙන මුස්ලිම් පවුල්වල කෙල්ලො ඔක්කොම ඉගෙනගත්තෙ ඒ පුද්ගලික ඉස්කෝලෙයි...ඉස්කෝලේ කෙල්ලන්ගෙන් නැන්දට බොහොම වටිනා තෑගීබෝග සල්ලි විතරක් නෙවෙයි කෑම ජාතිත් පෙට්ටි පිටින් ලැබිල තිබුණා...

ඒ රසවත් කෑම වලට වගකියන්න හිටියෙ අපිදෙන්න විතරයි...අඩ කියල කෑමක් මම ඉස්සෙල්ලම කෑවෙ ඔය ඉස්කෝලෙන් ලැබුණු වෙලාවෙයි...ඒ පොල්කිරි බිත්තර එහෙම දාල පැණි ආප්පයක් වගේ තාච්චියෙ හදාගත්ත කෑමක් හරිම රසයි...

ඊට පස්සෙ මට ඒ කෑම වර්ගය කන්න ලැබුනෙ හලාවත ගොඩ්ප්‍රිලගෙගෙදරදී ගොඩ්ප්‍රි හලාවත කොල්ලෙක් රෙදිමෝලේ වැඩට ඇවිත් අපේ ගමේ නැවතිලා හිටිය ගොඩ්ප්‍රිට අපි කිව්වෙ ගාමිණී කියලයි...ගාමිණී නිවාඩුවට ගමේ යද්දී මාත් පස්සෙන් වැටිල එහෙ යනව,විවිධාකාරයට උයපු කළපු මාළු,ඌරු කොටු,බාල්දි වැසිකිලි,හැලි අරක්කු මම ඉස් ඉස්සෙල්ලම අත්දැක්කේ හලාවතදියි...ගාමිනීලගේ අම්ම කෑම ඉවීමේ කලාවේ විශේෂඥ වරියක් කියන්න පුළුවන්,ඇය උයන මාළු එහෙම ගෑවුණු තැන කන්න පුළුවනි...ෂා ෂා වැඩේ දිග දුර යනව වගේ...

ගාමිණීගෙ කතා ටික මෙතනදී කියන්න ගියොත් ඒක වටේ තැලිල්ලක් වෙනව වගේම පෝස්ටුව දිග වැඩිවෙනව,අනික ඔය කතාව මම වෙනම පෝස්ටුවකට ලියන්න තියාගෙන ඉන්න එකක්...දැන් ලියන්නෙ මඟුල් කතානෙ හලාවත කතාව අනික් කතා වගේම පස්සට...

ඔබ සැමට සාමය සතුට පිරි සුබ නත්තලක් වේවා!!!