150.සංචාරක සටහන් රජරට සේවය සහ කතා දෙකක්.

ඇත්ත වසයෙන්ම පහුගිය මාසෙක විතර කාලෙ තුල මම ගොඩක් අවිවේකයෙන් හිටිය කිව්වොත් නිවැරදියි.බ්ලොග් වැඩෙත් හරියට කරගන්න බැරිවුනා ඉතිං ඒ විස්තරෙත් කිව්වොත් හොඳා කියල මට හිතුනෙ මම ගියපු වෙන සංචාර ගැන ලියන්නෙ අවුරුදු ගණන් පහුවෙලානෙ මේ සංචාරෙ ගැන උණු උණුවෙන්ම ලියන්නත් පුළුවන් නිසා වගේම මේ  රට ගැන මම ලියන පළවෙනි වතාව වීම මෙහි ඇති වෙනසයි.අපි පහුගිය මාසෙ පොඩි සංචාරයක්  කළා.මේ ඒ සංචාරෙදී මම දැකපු කරපු දේ ඔබත් එක්ක බෙදාගන්න ගත්ත පුංචි උත්සාහයක්.අපි ගිය තැන මෙහෙ ඉඳන් කිලෝමීටර් 1200 කට විතර කිට්ටු වෙන්න දුරක.හැබැයි එක රටක තියෙනවා වෙන්න බෑ කියන තරමට තැන් දෙක වෙනස්.ලියනවට වඩා පින්තුර වලින් කතාව කියන්න පුළුවනි.මම මේ එහෙ ගිය තුන්වෙනි වතාව උනාට හැලපියි හැලපැට්ටයි ගියෙනං පළවෙනි වතාවටයි.මේ කාලෙ අගනගරයට  තදින්ම ග්‍රීෂ්මෙ උනාට එහෙ හරි සීතලයි.කොටින්ම මෙහෙ 40C වෙද්දි එහෙ 16C ඔන්න වෙනස.තියෙන සීතල ගැන පසුබිමේ තියන අහසින්ම ඔබට හිතාගන්න පුළුවනි.අගනගරේ ගොඩක් අය දැඩි රශ්මියෙන් බේරීම සඳහා මේ පළාතෙ සංචාරයේ යෙදෙනවා දැන් බලන්න මේ අපි ගියපු මේ ගුවන් යානය ගත්තත් වෙන සෘතු වලට එන යානාවලට වඩා සාපේක්ෂව විශාලයි. මෙවැනි විශාල යානා යොදවන්නෙ මේ දිනවලට පැමිණෙන දේශීය සංචාරකයන්ගේ ගණන දිනෙන් දින වැඩිවෙන නිසායි.සංචාරකයන්ගේ පැමිණීමට සාපේක්ෂව හෝටල් ගාස්තුත් විශාල ලෙස ඉහළ යනවා.

නගරයේ සියල්ලන්ම මේ හද කිතිකැවෙන සුළු සංචාරක සමය උදාවෙනතුරු ඇඟිලි ගනිමින් ඉන්නව කිව්වොත් එය නිවැරදියි.නගරේ සියල්ලන්ම කිව්වම ඔන්න මට ගීතයක් මතක් වුනා.ඒ ප්‍රවීන ගායන ශිල්පී හරුන් ලන්ත්‍රා ගායනා කළ ගීතයක එන කොටසක්.

"නගරේ සියල්ලෝ නිදියාවී සුවසේ-ඒ මුත් සෙනේහේ නිදන්නෙ නැහැනේ"

ඒ ගීත කොටස තියෙන්නෙ හරූන් ලන්ත්‍රා සමග සුජාතා අත්තනායක ගායනා කළ ආනන්ද මේ රෑ කියන ඉතාම රසවත් මනබඳින ගීතයෙයි.ගීතය මෙතෙන්ට ඔබන්න මම යූ බටේ සර්ච් කරද්දි මට ගීත දෙකක් ලැබුණා. එකක් නම් බහරේන් හි ප්‍රසංගයක කවුදෝ කෙනෙක් මේ ගීතය ගායනා කළ අවස්තාවක් සහ අනෙක ගායක හරුන් ලන්ත්‍රාම සන්ෆ්ලවර්ස් සමග ගායනා කරපු මේ ගීතය.ගීත දෙකම කිසිසේත්ම ඔහුගේ මුල් ගායනාව වගේ මගේ හිතට වැදුනේ නැති නිසා මම ගීතය ගෙනත් මෙතන දැම්මෙ නැහැ මොකද මට අප්‍රසන්න  දෙයක් ඔයගොල්ලන්ට දෙන්නට මම කැමති නැති නිසා.හරුන්  ලන්ත්‍රා සන්ෆ්ලවර්ස් එක්ක ඔහුගෙ මනරම් අමරණීය ගීත විනාශ කරල දැම්මට කිසිදෙයක් කියන්න අපට අයිතියක් නෑ කියල මට හිතෙනවා.ඒ වගේ අසරණ අඩියකට වැටිල හිටපු අහිංසක ගායකයෙක්  සන්ෆ්ලවර්ස්ලට තමන්ගෙ ගීත ගාණකට විකිණුවේ ඉන්න හිටින්න තැනක් කන්න දෙයක් නැතුව බේත් ටිකක් ගන්න ක්‍රමයක් නැතුව කිසිම කෙනෙක්ගෙ ඇල්මක් බැල්මක් නැතුව දරිද්‍රතාවෙ පතුලෙ ඉද්දියි.නමුත් කිසිම අගහිඟයක් නැතුව හිටපු විශාරදල නිපුන්ල හිටං හුදෙක් සල්ලිවලටම පෙරේතකමෙන් තමන්ගෙ ලස්සන ගීත සන්ෆ්ලවර්ස්ලත් එක්ක එකතුවෙලා කිසිම හිරිකිතයක් නැතුව අනුභව කරපු හැටිත් අපි දැක්කනෙ.හරියට තමන්ගේ දරුවො වික්ක වගේ කියලයි මට නං හිතෙන්නෙ. ඔය සන්ෆ්ලවර්ස් ලාගෙන් බේරුනේ ගායක ගායිකාවො කීයෙන් කීදෙනාද?ඔන්න මම ලස්සන කතාවක් කියන්නං.

මම චෙන්නායි වල පදිංචි වෙලා හිටපු සංදියෙ ලංකාවෙන් ඇවිත් හිටපු මනුස්සයෙක් ආපහු ලංකාවට ගිහිං එන්න යනවා කියල මොනාද ලංකාවෙන් ගේන්න අවශ්‍ය කියල අහපුවම කපුගේගෙ සී ඩී එකක් ගේන්න කියල මම මිනිහට සල්ලි දුන්නා.සති දෙකකට විතර පස්සෙ මනුස්සය ඇවිත් මෙන්න මහත්තයට මම නියම සී ඩී එකක් ගෙනාව කියල රෙකෝඩ් කරපු සී ඩී එකක් මට දීල ගියා,අහල බලපුවම ඒ සංගීත් නිපුන් සනත් නන්දසිරි සහ විශාරද ගුණදාස කපුගේ සන්ෆ්ලවර්ස් එක්ක කරපු නන්ස්ටොප් හෙවත් නොනවතින ගීත තැටියක්.මට ආපු දුකයි කේන්තියයි පිටකරගන්න විදියක් නැතුව  ගමනක අවසානය කියල සී ඩී එකේ ලියල පැත්තකට දැම්මා.කපුගේ ඇත්ත වශයෙන්ම මියගියේ සන්ෆ්ලවර්ස් එක්ක සිංදු කියපු දා කියල මම තවමත් විශ්වාස කරනවා.ඒ ක්‍රියාවට ලංකාවෙ රසිකයන්ගෙන් ආව විරෝධය හමුවේ ඔහු කරපු දේ සාධාරණීකරණය කරන්නට කපුගේ දෙවරකට හේතු දෙකක් ගෙනහැර පෑවත් කවුරුවත් ඔහු කියපු දේ විශ්වාස කලේ නැහැ.කපුගේට දවසක් පැල නැති හේනේ ඇතුළු මනහර ගීත කීපයක් ලියාදුන් නීතිවේදී රන්බණ්ඩා සෙනෙවිරත්නයන් කපුගේ කළ මේ ක්‍රියාව හේතුවෙන් දණ්ඩෙන් පහරලත් නයෙක් සේ කිපී කපුගේ සමග තිබූ සියළුම හිත මිත්‍රකම් නැවැත්වූ බවට ප්‍රසිද්ධ ප්‍රකාශයක් පුවත්පත්වලට නිකුත් කළා.ගායකයෙක් ලෙස කපුගේ ගහගත්ත මඩ පාර හෝදන්නට හිතවතුන් බොහෝදෙනෙක් උත්සාහකලත් ඒ ව්‍යායාමය කිසිසේත්ම සාර්ථක වුයේ නෑ.ශාරීරිකව මියෙන තුරුම කපුගේ ඒ කළු පැල්ලම සමගම ජීවත්වුනා.එක පැත්තකින් ලංකාවෙ කලාකරුවන්ගේ ඛේදවාචකයත් සමගම සමහරුන්ගෙ මුදල්වලට තියෙන කෑදරකමත් මේ සිද්ධීන් වලින් අපට පෙනී යනවා.

ගුවන් විදුලි සංස්ථාවේ සේවය කළ කපුගේට රජරට සේවයට දඬුවම් මාරුවක් ලැබෙනවා ඔහු මෙන්ම දඬුවම් මාරුවක් ලබා සිටි ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස් නිවේදකයානන්ද එකල සේවය කලේ රජරට සේවයෙයි.වැව් බැඳි රටේ සියළුම ජන මාධ්‍යවලට ඉහළින් රජරට සේවය ඔසවා තබන්නට ඔවුන්ගේ හපන්කම් ඉවහල් වුනා.මහින්ද දිසානායක වැනි ගීත රචකයන් කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ වැනි ගායකයන් බිහිවන්නේ ඔවුන් රජරට සේවයේ සේවය කළ සමය තුළදීයි.රජරට සේවය කියපුවම මට තව කතාවක් මතක් උනා මේ කතාව එන්නේ චින්තන ජයසේනයන් ලියූ චින්තන කතා පොතෙයි.

"ඊට වසර ගණනාවකට පසු කල්පිටි ගොස් සිටි පාලිතත් ,මාත් හමුවීමට සංස්කෘතික අධ්‍යක්ෂ උපාලිද සිල්වා මහතා පසුදා පැමිණියේය.අපි තිදෙනම අනුරාධපුරයට ගියෙමු.

එවකට අනුරාධපුර රජරට සේවයේ අධ්‍යක්ෂවරයා ව සිටියේ මගෙ හිතවතෙක් මෙන්ම ඥාතියෙකු ද වූ මල්වානේ රඹුටන් වල්ලක් ලෙස හැඳින්විය හැකි ජී ටී වික්‍රමසිංහ මහතාය.ජිට්ටා අප දුටු හැටියේම කාර්යාලයෙන් එළියට පැමිණියේය.බෝතල් දෙකක් ද ගත්තේය.පසුව ඔහුගේ නිවහනට ගියේය.ඇඳුම් මාරුකර ගත් පසු ඔහු ඇසුවේ මෙයයි.

'උඹල වැඩිය කැමති ආරණ්‍ය ගතෝවාද,රුක්ඛ මූල ගතෝවාද?' කියාය.එහි අදහස ගේ ඇතුලෙ බොනවද ගහක් යට බොනවද කියන එකය.ඊට අමතරව ජී ටී ගේ රස කතා පටන් ගත් විට උපාලිට ඇතිවුයේ පුදුම සතුටකි.ජී ටී ත් මාත් යාන් හෑලි තරඟයට කියන්නට පටන් ගතිමු.

මෙයට අමතරව තවත් සිදුවීමක් සිදුවිය.මෙකල ගුණදාස කපුගේ වැඩ තහනමට ලක්වී අනුරාධපුරයේ සිටියේය.මම කපුගේ හමුවීමට ගියෙමි.කපුගේ අප දැකීමෙන් "කම්පනයට" පත්විය.ඔහු බෝතල් දෙකකින්ම අප "කම්පනය"කොට ඔහුද අපේ රථයෙන්ම කම්පනයෙන් ගෙදරට බස්සා ජිට්ටාගේ නිවහනට ගියෙමු."

රජරට සේවය හා  නිවේදක ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස් සම්බන්ධ මේ කතා පුවත මා මීට බොහෝ කාලයකට පෙර දිවයින මීවිත අතිරේකයේ තිබී කියැවූවක්.කතාව කොපමණ මගේ සිත් ගත්තාද කිවහොත් එය අද දක්වාත්  මගේ මතකයේ රැඳී තිබෙනවා. ලේඛකයා කතාව ලියා තිබූ රසවත් සහ අලංකාර ආකාරයටම ඒ වචන වලින්ම මට මතක නැතත් මතකයේ ඇති ආකාරයට කතාව මෙහි ලියා දක්වන්නම්.

ගත සිත නලවන සිසිල් සුළඟක් වැව් බැඳී රට හරහා හමා යමින් තිබුන එක් සොඳුරු සැන්දෑ යාමයක ප්‍රේමකීර්තිගේ හිතවතෙක් ඔහු හමුවන්නට රජරට ගුවන් විදුලි සේවයට පැමිණියා.හිතවතා ආදරයෙන් පිළිගත් ප්‍රේම් ඔහුත් සමග පාරට පැමිණ මිතුරෙකුගෙන් ඉල්ලා ගත් මලකඩ කා කෑලි හැලෙන කබල් බයිසිකලයක ඔහුව නංවාගෙන නගරයෙන් සැතපුම් තුන හතරක් ඈත හේනක පැලකට  රැගෙන ගියා.එහි තිබූ හොර අරක්කු පොළෙන් ඔවුන් දෙදෙනාට ලැබුණු  කොච්චිත් මිශ්‍රකර  හොඳ සැරට තෙල් දැමූ කරෝල සමග තම්බාපු මඤ්ඤොක්කා කටගැස්මද සමග වීදුරු කීපයක් සප්පායම් වූ ඔවුන් හොර අරක්කු පොලේ හිතවතාගෙන් සමුගෙන පාරට පැමිණියේ එදින සවස ප්‍රේම් විසින් ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශය කිරීමට නියමිත හෙයින් හැකි ඉක්මනින් ආපසු රජරට සේවයට යාගන්නටයි.අනුරාධපුර නගර සීමාවෙන් ඇතුල්වී මඳ අඳුරේ වේගයෙන් පැදයමින් තිබු බයිසිකලය එකවරම නතරවුනේ  ලයිට් නැති සයිකල් ඇල්ලීමට ඉදිරියේ රථවාහන පොලිස් මෙහෙයුමක් ක්‍රියාත්මක වෙමින් තිබුණ නිසයි.සයිකලයද සමග දෙදෙනාවම පොලිසියේ කාමරයකට ගාල් කරනු ලැබුයේ ඒ සමගම අල්ලා ගනු ලැබූ තවත් සයිකල්  කරුවන් රාශියක්ද සමගයි.

තම කාමරය තුළ රාජකාරියක නිරත වෙමින් සිටි පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරයාට අසල චෝදනාගාරය තුළින් සුපුරුදු කටහඬක් අසන්නට ලැබීමෙන් ඔහු මඳක් විමසිලිමත් වුනා.

සම්පූර්ණ නම කියනව...

සමරවීර මුදලිගේ දොන් ...

රජරට සේවයේනිත්‍ය ශ්‍රාවකයෙකු වූද ප්‍රේමකීර්ති රසිකයෙකු වූද පොලිස් නිලධාරියාට තම සිත තුළ වූ සැකය තහවුරු කරගන්නට ගතවුයේ සුළු මොහොතයි, ඊළඟ මොහොතේ ඔහු චෝදනාගාරය ඉදිරියේ පෙනී සිටියා.

පෙරේරා  ඔය මනුස්සයව එළියට දානවා...

ඇයි සර් මුං දෙන්න ලයිට් නැතුව ආව මදිවට හොඳටම බීලත්...

කටවහගෙන කියපු දේ කරනව සාජන්...

ස්ථානාධිපති වරයාගේ කාමරයට ගෙන ආ ඔවුන් දෙදෙනාට සිදුවූ අකරතැබ්බය ප්‍රේමකීර්තිගේ මුවින්ම ඔහුට දැනගන්නට ලැබුණා.

එතකොට තව විනාඩි කීපයකින් නිව්ස් යනවා...

ඔව්...

නිව්ස් කියවන්නෙ ඔබයි ...

ඔව්...
  
මාත් එක්ක යමු එන්න...

පොලිස් ස්ථානාධිපති වරයාගේ අතින් පණ ගැන්වුන ජීප් රියට ප්‍රේමකීර්ති හිතවතාත් සමග නැගුනු මොහොතකින් ජීප් රථය අඳුර දෙබෑ කරගෙන රජරට සේවය දෙසට ධාවනය වුනා.වේගයෙන් ආදී ආ ජීප් රථය ගුවන් විදුලි සේවය ඉදිරියේ නවතනවාත් සමගම බැසගත් ප්‍රේම් ප්‍රවෘත්ති  ගුවන්ගත වන මැදිරියට ඇතුල් වනවිටත් ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශයේ ආරම්භක වාදනය ප්‍රචාරය වෙමින් තිබුණා.මැදිරියෙන් පිටත පුටුවකට බරදුන් පොලිස් නිලධාරියා ප්‍රේමකීර්ති විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශයට සවන්දී සිටියේ මහත්වූ සැනසිලිදායක හැඟීමෙනුයි.

එදා ඇරඹුණු ඔවුන් දෙපොළගේ මිත්‍රත්වය සැම සතියකම අනුරාධපුර වැවක් අසල ඇති අවන්හලකදී වැඩි දියුණු වුනා.වැව් තලයේ නැලැවෙන ජල තරංගයන් සිලි සිලි හඬ නංවමින් ඔවුන් දෙදෙනාගේ රසබස් අසාසිටියා.අවුරුදු කීපයකට පසු ප්‍රේම් ස්ථාන මාරුවක් ලබා ආපසු කොළඹට යනතුරුම මේ දෙපොළගේ මිත්‍ර සන්ථවය නොනැවතී ගලාගිය බව කියවෙනවා෴