102.ජාත්‍යන්තර කාන්තා දිනය, ඕ ටී වල සහ තවත් කතා

අපි ලියල ඉවර කරන්නෙ නැතිව මගින් නවත්තපු කතා කීපයක්ම තියෙනව නේද ඒව ටිකත් ඉක්මනට ඉවරකරන්න ඕනෑ...ඒත් එක්කම මේ මම ඊයෙ පෙරේද දැකපු දෙයක්,බ්ලොග් ලියන හිරිමල් තරුණයො අපි ලියන පරණ කතා කියවන්න කැමති නෑනෙ... ඒ අයට අපි ලියන කතා අල්ලල යන්නෙ නැතුව ඇති, මේ නාකි ටික මොන මගුලකට පරණ ගම්මැදි හෑලි ලිය ලියා දානවද කියලත් හිතනවා ඇතිනෙ, මොනා කරන්නද ඔව්ව ඔහොම තමයි, කලින් කලට පලින් පල කිව්වලුනෙ...

තවත් දෙයක් මම කල්පනා කළා ඒක මේ කකාගෙ අදහසක්...කකා කියනව මගෙ එක පෝස්ටුවක් කකාගෙ පෝස්ට් හතරක් විතර දිගලු, බලාගෙන ගියාම ඒකත් ඇත්ත,ඒ නිසා පෝස්ට්වල දිග අඩුකරන්නත් අදහසක් තියනව හැබැයි ඔයගොල්ලන්ගෙ ප්‍රතිචාර අනුව...

ආරම්භයක් හැටියට මම ඔය කතාව කිව්වෙ අදත් මට පරණ කතාවක් මතක්වෙච්චි නිසා...ඒ මම දෙසතිය බාරව වැඩ කටයුතු කරපු කාලෙ කතාවක්,ඒ කාලෙ අපි බුත්තල ගම් උදාවට ගිය හැටි  මම කලිනුත් ලිව්වනෙ...

ඔය කාලෙ කියන්නෙ ජනාධිපති ප්‍රේමදාස මහත්තය තමන්ගෙ බලයෙ උපරිමයෙ හිටපු කාලෙ...කොටින්ම කිව්වොත් එතුමගෙ ඉහට උඩින් කපුටෙක්වත් පියාඹන්නේ නෑ  බැරිවෙලා හරි පියාඹුවොත් එහෙම ඒ සැනින්ම වෙඩි තියල කපුටව බිම දාන්න තරං සුවච සහචරයන් රැසක් එතුමා වටේ සැදී පැහැදී හිටියා...

මම මෙතෙක් කල්ම විස්තර කිව්වෙ ප්‍රේමදාස ජනාධිපති තුමා ගැන විතරයි. ..නමුත් ආර්යාව ගැන නොකියා එතුම ගැනම කියන එකත් එච්චර හරි මදි, මොකෝ ආර්යාව ගැනත් රස කතා මහගොඩයි...ඔන්න ඔය බුත්තල ගම් උදාව පැවැත්වුණු සමයෙ එතුමිය ගායිකාවක් හැටියටත් මඩු බැහැල ශීග්‍රයෙන් ජනප්‍රිය වෙමින් හිටියා.

කොච්චර ජනප්‍රියද කිව්වොත් ගම් උදා භූමිය වටායි ගම් උදා භූමියෙ සිට බුත්තල ටවුම දක්වායි කණුවල හයිකරල තිබුණු සියගණන් යකඩ කටවල් වලින් හැම හවසකම ආර්යාවගෙ මධුර මනෝහර ගීත  ප්‍රචාරය වුනා...

ඔන්න අපි හවස්වෙලා ගම් උදාවෙ වැඩට යද්දී යකඩ කටෙන් ඇහෙනව...

මීළඟ ගීතය ගයන්නේ හේමා ප්‍රේමදාස මැතිණිය සමග බණ්ඩාර අතාවුද...

ආර්යාව ගායනයට පමණක් නොවෙයි පිහිනුම් නෙට්බෝල් ආදී ක්‍රීඩාවලටත් සහජ දක්ෂකම් පෑවා...එතුමිය තමයි නෙට්බෝල් කණ්ඩායමේ නායිකාව...ගහපු හැම තරඟයකින්ම එතුමියගෙ කණ්ඩායම උසස් ජයග්‍රහණ ලැබුවා...

ආර්යාව තරඟ කරන තරඟයකට ඉස්සෙල්ල සංවිධායකයින් ප්‍රතිවාදී පිලේ ක්‍රීඩිකාවන්ට තරඟ කොන්දේසි පහදලා දෙනවා ඒ කොන්දේසි මෙන්න මෙහෙමයි...

ආර්යාවගෙන් බෝලෙ ගන්න තහනම්.

ආර්යාවට හරස් කපන්න තහනම්.

ආර්යාවගෙ ඇඟේ හැපෙන්න තහනම්.

ආර්යාවගෙ ඉස්සරහට පනින්න තහනම්.

පිටියෙදි ආර්යාව අපහසුතාවට පත්වෙන කිසිම දෙයක් කරන්නට තහනම්.

ඔන්න ඔය ආකාරයට තරඟ කරද්දී හැම තරඟයකින්ම විශිෂ්ට දක්ෂකම් දක්වන්නට එතුමිය සමත් වුණා.

ආර්යාව පමණක් නෙවෙයි ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිතුමා, එතුමත් ඊට දෙවෙනි නෑ හරිම දක්ෂ ක්‍රීඩකයෙක් ඔය සෝන්ඩර්ස් ගහපු පී ඩී සිරිසේනලගෙ සමකාලීන ක්‍රීඩකයෙක් නොවැ...එතුම ජනාධිපති උනාට පස්සෙත් පුට්බෝල් මැච් එකක් ගැහුවනෙ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරු කණ්ඩායමයි තවත් කවුද කණ්ඩායමකුයි එක්ක  ප්‍රේමදාස මහත්තය තමයි නායකයා, ඒ පුට්බෝල් මැච් එකේ තරඟ කොන්දේසි මෙහෙමයි...

එතුමා පස්සෙන් එලවන්න බෑ.

එතුමට වෙට්ටු දාන්න ස්ලිප් ෂොට් ගහන්න බෑ.

එතුමා බෝලෙ ගෙනියනකොට ගන්න බෑ.

එතුමා බෝලෙ ගන්න හදනකොට නොදී ඉන්න බෑ.

ඔය ආකාරයට ගහපු පුට්බෝල් මැච් එකෙන් ප්‍රේමදාස මහත්තයගෙ කණ්ඩායම ගෝල 1-0 ක දිනුමක් වාර්තා කළා...ජයග්‍රාහී ගෝලය වාර්තාකලේ කවුද... වෙනින් කවුරුවත් නොවෙයි නායක ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිතුමා

එතුමා ගෝලය ගහද්දි ප්‍රතිවාදී පිලේ ගෝල් රකින්නා වුණේ බ්‍රිගේඩියර් ආනන්ද වීරසේකර ඒ දවස්වල පුනරුත්ථාපන කොමසාරිස්, ප්‍රේමදාස මහත්තය පෝවඩ් සෙල්ලං කලේ...ඔන්න දැන් එතුමා බෝලෙත් අරං ඊගහේ වේගෙන් දුවගෙන එනවා අහල පහළ ප්‍රතිවාදී ක්‍රීඩකයන් කිසි කෙනෙක් නෑ(පණට ආදරේ ඇති එකෙක් අහළ පහලක ඉඳීයැ)පෙනල්ටි කොටුවට බෝලෙ ගෙනාපු ප්‍රේමදාස මහත්තය මොහොතකට බෝලෙ නවත්තල ගෝලෙ ගහන්න කලින් වටපිට බැලුවා...

ප්‍රේමදාස මහත්තය ගහන පහර වලක්වන්නට ගෝලි බ්‍රිගේඩියර් ආනන්ද වීරසේකර බලාගෙන ඉන්නව...එතුමා ගෝල් එකේ දකුණු පැත්තට පහර එල්ල කරද්දී බ්‍රිගේඩියර් ආනන්ද වීරසේකර ගෝල් එකේ වම් පැත්තට ඩයිව් කරලා ඉගිල්ලුනා...

බෝලෙ කිසිම අවහිරයක් නැතිව දැල සිප ගත්තා...

මම ජාතික කණ්ඩායමෙත් දැල රැකලා තියෙනව, එවැනි ආකර්ශණීය පහරක් මගෙ ජීවිතේටම දැකල නෑ මාව අන්දුන් කුන්දුන් උනා...

තරඟයෙන් පස්සෙ බ්‍රිගේඩියර් ආනන්ද වීරසේකර පත්‍ර වාර්තාකරුවන් සමග පැවසුවා...උන්නැහේ පැන්ෂන් ගිහිල්ල පස්සෙදී මහණ වුණා දැන් බණ භාවනා කරගෙන ආරණ්‍යයකට වෙලා ඉන්නවලු...

හැබැයි ප්‍රේමදාස මහත්තයගෙ බෝල ගැහිල්ලෙන් එක හොඳක් නං වුනා,ඒක උනේ මෙහෙමයි...පුට්බෝල් මැච් එකේදි ප්‍රේමදාස මහත්තයට කකුලෙ අමාරුවක් හැදිල අඩිය තියාගන්න බැරුව ගියා...ඒ දවස්වල කැඩුම් බිඳුම් වලට නම් දරාපු සමර්ථම වෙදරාළ වුනු හොරිවිල වෙද මහත්තය ලඟට මෙතුමව එක්කරගෙන ගියා...

හොරිවිල හේරත්හාමි වෙදමහත්තයා ජීවකයෙක් වගේ වෙදෙක්, කපන්න ලෑස්ති වෙලා හිටපු අත් කකුල් කීයක්නං වෙද මහත්තය කපන්න නොදී  බේරගෙන තියෙනවද...ඉතිං වෙදමහත්තය ප්‍රේමදාස ජනාධිපති තුමාව පරීක්ෂා කරල...

ආ...මේක මේ කකුලෙ කණ්ඩරාව ඉරිලා හින්දනේ ටික දවසක් බේත් කරන්න වෙයි...

වෙද මහත්තයගෙ තෙල් බේත් පත්තු වලින් සති දෙකක් යද්දී ප්‍රේමදාස මහත්තයගෙ කකුල එතනම සනීප උනා...ප්‍රේමදාස මහත්තයට හරි සතුටුයි, ඊළඟට තියෙන්නෙ කළගුණ සැලකීම හෙවත් තෑගී බෝග දීම නොවැ,ජනාධිපති කෙනෙක් තෑගි දෙනකොට අපි උඹල තෑගි දෙනව වගේ සීයක් හමාරක් දීල බෑනෙ තෑග්ග හොඳ ලකේට තියන්න එපායැ...

වෙද මහත්තය බේත් කලාට සල්ලි ගන්නෙත් නෑ බුලත් අතේ කීයක් හරි තියල දුන්නත් ඒ දිහා බලන්නෙත් නෑ...

වෙද මහත්තයට මගෙන් කෙරෙන්න අවශ්‍ය ඕනෑම දෙයක් තියෙනවනං කියන්න...

ප්‍රේමදාස මහත්තය වෙද මහත්තයගෙ ළඟින් වාඩිවෙන ගමන්  කිව්වා...

අවශ්‍ය දේ නේද...

වෙදමහත්තය ප්‍රේමදාස මහත්තයගෙ මූණ දිහා බලල හප හපා හිටපු බුලත් හපෙත් එලියට වීසි කොරල එහෙම උගුරෙ රැල් බුරුල් ඇරල කතාකළා...

මෙහෙමයි...මට නං ඉල්ලන්න දෙයක් නෑ ජනාධිපතිතුමෝ...හැබැයි දුර ඉඳන් එන ලෙඩ්ඩුන්ට මෙහෙ එන්න හරි කරදරයි,හොරිවිලට කෝච්චිපොළක් ලැබුණොත් ඒ ලෙඩ්ඩුන්ට හරි පහසුවක්, ඔබ තුමාටත් පිං සිද්ධ වෙනවා...

වෙද මහත්තයගෙ ඉල්ලීම ඉස් මුදුනින්ම පිළිගත්තු ජනාධිපතිතුමා කොළඹ ආ ගමන්ම හොරිවිලට කෝච්චි ඉස්ටේසමක් දෙන්නයි කියල දුම්රිය බලධාරීන්ට නියෝග කළා...

අපේ කෝච්චි බලධාරීන් ඉන්නවා නේද හප්පා සුපිරිම වැඩකාරයෝ ටිකක්, මම මේ මගෙ නේත්තරා දෙකෙන්ම දැකපුවයි කියන්නෙ...ඔන්න සැරයක් රාගම ඉඳල කොළඹට තුන්වෙනි මාර්ගයක් අත්‍යාවශ්‍යයි කියල තීරණය කරල කෝච්චි පාර හදන්න පටන් ගත්තා,පටන් ගත්තෙ මට මතක හැටියට අසූ දෙකේ හරි තුනේ හරි, රාගම ඉඳල කොළඹට කිලෝමීටර් දහඅටයි නොවැ... 

ඔය ටික දුර පාර හැදුව අනූහතර විතර වෙනකං අනේ අම්මපල්ල මගේ දෑහින් උදේ හවස දැකපුදේ...ඒ හැදුවෙත් රාගම ඉඳල කැලණියට යනකල් විතරයි කැළණි ගඟට කෝච්චි පාලං දෙකක් විතරක් තිබුන නිසා එතනින් නැවතුනා... 

ඔන්න පස්සෙ කාලෙක කැළණි ගඟේ තුන්වෙනි දුම්රිය පාලම හදල රේල්පාරෙ ඉතුරු ටිකදුර හදන්න ගත්ත, ඔය කැලණියේ ඉස්ටේෂන් එක පහුකරපු ගමන් පොඩි බෝක්කු කෑල්ලක් දාන්න තිබ්බ...සී ජී ආර් එකේ ගෝලයො ඇවිත් මඩුවක් ගහන් වැඩ පටන්ගත්ත, දවසකට එක ගල ගානෙ බැන්දත් අවුරුද්දකින් බෝක්කුව හදන්න තිබ්බා... මුන් ටික අවුරුදු හතරකටත් වඩා වැඩේ ඇදන් ගියානෙ, කොහොමහරි මම රටෙන් පිටවෙද්දිවත් තාම බෝක්කුව හදල තිබුනෙ නෑ, දැන්නං හදලද දන්නෙ නෑ...

මම ඔය ගැන රේල්ලුවෙ වැඩකරපු මගේ යාලුවෙක්ගෙන් ඇහුවා...

ආ...ඔතෙන්ට කියන්නෙ ඕ ටී වල කියලනෙ...

යාලුව කිව්ව, පැය අටේ වැඩ මුරේට පස්සෙ ඉතුරු පැය දාසයම ඕ ටී ලු, වැඩේ ඉවරවුනොත් ඕ ටීත් ඉවරනෙ ඉතිං බෝක්කු හදයියැ...

දුම්රිය සුරැකීමේ කියල කට්ටියක් යාපනේට රේල් පාර හදන එක පිටරට සමාගමකට දුන්න කියල මහා ගෝසාවක් කොලානෙ,

දෙපාර්තමේන්තු සේවකයන්ට හදන්න පුළුවන්ලු...දුන්නනං එහෙම ලබන ආත්මෙ නෙවෙයි ඊළඟ ආත්මෙ විතර දෙයියන්නෙ පිහිටෙන් කෝච්චියෙ යාපනේට යන්න තිබුණා...

ඒ ගොල්ල ගැන කියන්න ගියොත් නං කියල ඉවරයක් නෑ...ඉතිං කොහොම හරි අන්තිමේදී හොරිවිලට කෝච්චි පොලක් ලැබිල තිබුණා....

මම කියාගෙන ආවෙ ඔව්ව නෙවෙයිනෙ,ඔන්න ඉතිං ඒ අවුරුද්දෙ ජාත්‍යන්තර කාන්තා දිනයත් ළඟ ලඟම එනව... කාන්තා දිනය මහ ඉහලින් උත්සවාකාරයෙන් සමරන්නට හේමා ප්‍රේමදාස මැතිණිය සූදානම් වුණා,

රාජ්‍ය අනුග්‍රහයෙන් උත්සවය බදුල්ලේදී පවත්වන්නට තීරණය කෙරුනා.

අපටත් වැඩ වැඩිවේගෙන එන කාලෙ, කාන්තා දිනයට සමගාමීව අපේ දෙපාර්තමේන්තුවත් බදුල්ලෙ වැඩ කටයුතු රාශියක් කරන්න ලෑස්ති වුණා...

ශ්‍රීමත් ජනාධිපතිතුමාගෙ  ඡායාරූප ප්‍රදර්ශනය.

ශ්‍රීමත් ජනාධිපතිතුමා ගැන චිත්‍රපටයක්.

දෙසතිය ප්‍රදර්ශනාගාරය සහ අළෙවිහල.

වහාම බදුල්ලට ගිහිං වැඩ පටන්ගන්න...අපට නියෝග ලැබුණා...