95.හුදෙකලාව ලියූ කවි

අද මම ඔබ හමුවෙන්නෙ කවි පෙළකුත් එක්කයි,මට නං කවි රස විඳිනව මිසක ලියන්න බෑ...මේ කවි ටික මට එව්වෙ මගේ බ්ලොගයේ පාඨකයෙක් වන,මම මෙතන පාඨකයෙක් කිව්වෙ පුළුල් අර්ථයෙන් මොකද පාඨකයා කියන වචනය කාන්තාවන් විෂයෙහි යෙදෙන්නෙ කුමන ආකාරයකටද කියල මම නොදන්නා නිසාවෙන්...පාටිකාව කියනවද එහෙම නැත්නං පාටකිය කියනවද කියල තෝරාබේරා ගන්න විදියක් නෑනෙ දන්න කෙනෙක් ඉන්නවනං කිව්වොත් ලොකු දෙයක්.

හැබැයි භටයා කියන වචනය කාන්තාව විෂයෙහි යෙදෙන ආකාරය නං මම ලඟදි ඉගෙන ගත්තා...ඒ ලංකාදීප ඊ පත්තරෙන්,අර ගුවන් හමුදා භටයෙක් තමුන් ආදරේ කරපු(මේ වචනය යෙදීමට නං විශාල ප්‍රශ්නාර්ථයක් තියන්න ඕනෑ,ආදරයක් තිබුනනං බැල්ලියෙකුට වගේ වෙඩි තියල මරල දාවිද)ගුවන් හමුදාවෙම සෙබළියෙකුට වෙඩි තියපු වෙලාවෙ ඒ ගැන ලංකාදීපෙ පලවෙලා තිබුනා  ගුවන් හමුදා භටයෙක් සහ භටවියෙකුට වෙඩි තබා මරා දමයි කියල...

ඉතිං බලන්න පුවත්පත් කලාවට වගේම සිංහල භාෂාවට මේ මාධ්‍යවේදීන් කරන සේවය නිසි ඇගයීමකට ලක්වෙලා නැතිය කියලයි මට නං හිතෙන්නෙ.

හැමදාම සම්මාන ලබන්නෙ සහ ඇගයීමට ලක්වෙන්නෙ ඔය අපේ හිතවත් කාරියකරවනයන් වගේ ජ්‍යෙෂ්ට මාධ්‍යවේදීන් නොවැ ඒ අයවම හැමදාම අගයකරන එක වැරදියි,මෙවැනි නවතම වචන සිංහල ශබ්ද කෝෂයට එකතු කරන ගවේෂණශීලී සහ නිර්මාණශීලී මාධ්‍යවේදීන්වත් අගයකල යුතුමයි.

කාරියකරවන මහත්තය මතක්වෙච්චි වෙලාවෙ මට එතුමන් ගැන කතාවකුත් මතක්වුනා...

ඒ  2009අවුරුද්ද වගේ මට මතක පෙබරවාරි මාසෙට යෙදෙන කාරියකරවනයන්ගෙ උපන්දිනයට මම එතුමාට ටෙලිපෝන් කරලා සුබ පැතුවා...සුබ පැතුමෙන් පස්සෙ අපි දෙන්න අතර ඇතිවෙච්චි සංවාදය මෙහෙමයි...

මම මේ .... කතා කරන්නෙ...

... කියන්නෙ කවුදඅඅ...

මම ....අර මැඩ්රාස් වලදි අර අර පෑන් ...

ආ හරි හරි දැන් මතකයි කොහෙද ඉන්නෙ ලංකාවෙද...

නෑ මම මේ දවස්වල නං ඉන්නෙ ඇමෙරිකාවෙ...

එහෙමද, ලංකාවට එන්නෙ කොයි කාලෙ වාගෙද...

හරියටම කියන්න බෑ ඉතිං,පුළුවන් වුනොත් මේ අවුරුද්දෙ අන්තිමට විතර නිවාඩුවකට ඇවිත් යන්න එන්න හිතාගෙන ඉන්නව...

හොඳයි හොඳයි ආවහම මාවත් බලන්න එන්න ඕනෑ හොඳද...

නොවැරදීම එන්නං...

මට ඔහෙ ඇඩ්රස් එක දෙන්නකො, අලුත් පොතක් තියෙනව එවන්න...

මම ඇඩ්රස් එකත් දීල එතුමන්ගෙන් සමුගත්තා...මම කතාකරල සුබපතපු එක ගැන එතුමන් සතුටින් ඉපිලෙමින් හිටියෙ...මොකද එපමණ කල් ගිහිනුත් එතුමන්ගෙ උපන් දිනේ මතක තිබීම ගැන එතුමන්ට හරිම සතුටුයි...ඇත්තම කිව්වොත් එතුමගේ උපන් දිනේ මතක තියාගන්න කරදර වෙන්න ඕනැ නෑ, කොහෙත්ම කරදර වෙන්න ඕන නෑ උදේම පත්තර බලනකොට ජ්‍යෙෂ්ට මාධ්‍යවේදී කාරියකරවනයන්ට සුබ උපන් දිනයක් වේවා කියල පත්තරවල තියෙනවනෙ...අපට තියෙන්නෙ ඊට ටිකකට පස්සෙ කතාකරන එකයි...හරියට මතක තියාගෙන හිටිය වගේ...

ඊට සතියකට විතර පස්සෙ කාරියකරවනයන්ගෙ අලුත් පොතක් මට තැපෑලෙන් ලැබුනා...ඊටත් දවස් දෙක තුනකට පස්සෙ මට යාලුවන්ගෙන් මඩ බාල්දි පිටින් වදින්න ගත්තා...ඊ මේල් වලිනුයි කෝල් දෙනවයි එක වැඩයි...

මොකද කියල බලපුවම නයි ටී ඇන් එකේ කාරියකරවනයන්ගෙ සාකච්ඡාවක් තිබිල තියෙනව ඒකෙ මගෙ නමත් ගෑවිලා තිබ්බලු,මම පස්සෙ වෙලාවක ඒ සාකච්චාව හොයාගෙන බැලුවා...සාකච්ඡාව මෙහෙයවන කෙල්ල බෝලෙ උස්සල දුන්නම කාරියකරවනයන් උඩ පැනල ඩෑෂ් ගහන්නෙ හෙන ගහනව වගේ...ඒකෙ කොටසක් මෙහෙමයි...

ඔබතුමන් ලංකාවෙ ජීවත්වන ජ්‍යෙෂ්ටතම මාධ්‍යවේදියා,ඒ වගේම කීර්තිමත් සාහිත්‍යධරයෙක් හැටියටත් ඔබතුමා ප්‍රකටයි...ඔබතුමන්ගෙ සාහිත්‍ය ජීවිතය ගැනත් යමක් කියනව නං...

ඔන්න බෝලෙ එතුමට පාස් වුනා දැන් දෙනව ඩෑෂ් පාර හතර අතේ...

ඒ වගේම ඔබතුමන්ට ලොකු පාඨක පිරිසකුත් ඇති නේද...

පාඨකයො කියන්නෙ ලංකාවෙ පමණක් නොවෙයි ලෝකෙ පුරාමත් මගෙ පාඨකයො විසිරිලා ඉන්නව...මේ ලඟදි ඇමෙරිකාවෙ ඉන්න....කියල මහත්මයෙක් මට ටෙලිපෝන් කරලා මම ලියපු අලුත් පොත ගැන ඇහුවා...ඔහුට ඒ රටේ පොත ලබාගන්න ක්‍රමයක් නැති නිසා මට පොත තැපැල් කරල යවන්න සිද්ද වුනා...පොතේ මිළ රුපියල් තුන්සිය ගානයි තැපැල් ගාස්තු රුපියල් දෙදාස් නමසිය ගානක් ගියා...

ඔන්න ඔය කතාවට තමයි මට මඩ ගොඩවල් වැදුනේ...

තවත් සාහිත්‍යධරයෙක් මට චෙන්නායි වලදි මුණ ගැහුනා ඔහු ඒ දිනවල රජයේ නියෝජ්‍ය ඇමතිවරයෙක්...ඔහු විශ්ව විද්‍යාලයේ රාජකාරි කරන සමයේදී ලියූ නවකතා කෙටිකතා එකක් නෑර මා කියවා තිබුණු නිසා ඔහු ගැන මගේ හිතේ ලොකු  හැඟීමක් තිබුනා...හරියටම කිව්වොත් පිළිමයක් මෙන් විශාල ප්‍රතිරූපයක් ඔහු ගැන මගෙ හිතේ ගොඩනැගිල තිබුනා...නමුත් මුණගැහිල විනාඩි ගාණක් ඇතුළත ඒ පිළිමය මගේ දෙපාමුල කඩා වැටුනා කියල කියන්නත් කනගාටුයි...නමුත් ඇත්තටම සිදුවුනේ ඒකයි...එතරම් රසවත් නවකතා කෙටිකතා ලියූ ඔහු කිසිම රසක් නැති මිනිහෙක්...

ඒ කතාව අවුරුදු දහඅටක් පමණ ඈතට දිවයනවා...කාලය 1994මහ මැතිවරණ සමය, බස්නාහිර මහ ඇමතිවරිය වූ චන්ද්‍රිකාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් යුත් පොදුජන එක්සත් පෙරමුණ මහ මැතිවරණයෙන්ද ජයග්‍රහණය කරන ලකුණු හතර අතින්ම පෙනෙන්නට තිබුනා...මහ ජන්දයේ පෙරමුණේ ලැයිස්තුවට මෙන්න මේ මම කියන විශ්ව විද්‍යාල ආචාර්ය වරයාගේ නමත් ඇතුළත්ව තිබුනා...

දවසක්දා මම ටවුමෙ ඉඳන් පයින්ම ගෙදර යද්දී පාරෙදී මගෙ හිතවතෙක් මුණගැහුනා,අපි දෙන්න කතාකරමින් යන ගමන සුපුරුදු පරිදි මහ ජන්දය ගැන කතාව ඇදිල ආවා...

මචං...මහත්තයටත් මනාපයක් දීපං...

හිතවතා මට කියාසිටියා...ඒ වෙනකොටත් මම තැපැල් චන්දෙ පාවිච්චි කරල හිටියත් මම ඒ ගැන කියන්න ගියෙ නෑ...

ඒ ඇයි බං උඹේ යාලුවෙක්‌ද...

නෑ මචං අපේ ලොකු අයියගේ ගුරුතුමානෙ...

යාලුව මනාප හිඟාකන හේතුව මම එතකොටත් දැනගෙන හිටියේ...අර චන්ද අපේක්ෂකයා ඔවුන්ගේ කුලයට අයිති කෙනෙක්...

තමන්නෙ එකා වීම හෙවත් තම කුලයට අයත් නිසා,නෑදෑකම් හිතවත්කම් නිසා,ගමේකම නිසා චන්දය පාවිච්චි කිරීම මම දන්න දවසෙ ඉඳන්ම පිළිකුල් කරපු දෙයක්...ලංකාවට මේ වින්නැහිය වෙලා තියෙන්නෙ ඔන්න ඔය ආකාරයට චන්දෙ ගත්තු අපතයො දේශපාලනයට එකතුවීම නිසාය කියල මට තවම හිතෙනවා...

කොහොමහරි මහ චන්දෙදි මේ අපේක්ෂකයත් දිනල නියෝජ්‍ය ඇමතිකමකුත් හම්බවුනා...

ඊට පස්සෙ ලංකාවෙ ප්‍රකට සාහිත්‍යකරුවන් කණ්ඩායමකුත් එක්ක චෙන්නායි වල සංචාරය කරද්දී මට මේ පුද්ගලයාව මුණගැහුනා...

සාහිත්‍යය ගැනත් ඔහු ලියූ කෘතීන් ගැනත් ප්‍රමාණවත් දැනුමක් මට තිබුණු නිසා කතාව එපමණ අසීරු වුණේ නෑ...ඔහුගෙ ස්වයං ලිඛිත චරිතාපදානයක් මාස කීපයකට පෙර නිකුත්වී තිබුණු බව මම දැනගත්තෙ ඒ මොහොතේදීයි...චරිතාපදානයේ නම ඔහුගෙන් මම අහද්දී ඔහු මා වෙත හෙලුවේ නොපහන් බැල්මක්,හරියටම සියලුම ලාංකිකයින් ඔහු ලියපු පොත ගැන දැන සිටිය යුතුයි යන හැඟීම ඔහුගෙන් පළවුනා...

කෘතියේ නම ඔහු පවසා සිටියේ අවඥාවෙන් යුත් බැල්මක්ද සමගයි...

ඔහු විසින් ගොඩනගා තිබූ පිළිමය දෙදරා මගෙ දෙපාමුල ඇදහැලුනෙ ඒ මොහොතේදීයි...

මේ පුද්ගලයගෙ චරිතාපදානය මහාචාර්ය සුචරිත ගම්ලතුන් දැඩි ලෙස විවේචනය කලේ එය ආණ්ඩුවෙ දේශපාලකයෙකුගේ පම්පෝරියක්‌ පමණයි කියමින් ...

ඊළඟ මහ මැතිවරණයේදී ඔහුට දුක්ඛිත පරාජයක් උරුම වුනා...

ඉතිං මගේ බ්ලොගයේ පාඨකයෙක් සහ කමෙන්ට් කාරිනියකද වන සඳා මට එවා ඇති කවි පෙළ පහතින් එකතුකරනවා...ඒ වගේම අද ඇයගේ උපන් දිනයයි ඇයට සුබ උපන් දිනයක් වේවායි කියා මා ඉතසිතින් ප්‍රාර්ථනා කරනවා.

හුදෙකලාව

සියොලඟම දැවටිගෙන
අත් ඇඟිලි පටලාන
යනෙන තැන් පුරාවට
හිඳින...
ඔබයි මා සුපෙම්වත

කිසිදිනෙක වෙන්නොවෙමු
ගිවිසගත් විලසින්ම
රැඳෙන කිසිවෙකුවෙනම්
ඔබයි මා සුපෙම්වත

වැළඳගමි සෙනෙහසින්
මුවතබා හාදුවක්
පපු කුහර හිස්කරන
සුසුම් පොද සමගින්ම

දනියි මෙදියත පුරා
නුඹ සෙනේ ඉඳුරාම
මුණගැසුනු කිසිවෙකුත්
පෙම්බඳියි නුඹටනම්

නුඹයි මා සුපෙම්වත්
සදාකල් පෙම්වතා
සදාදර පෙම්වතා
හුදෙකලාව