භීෂණය මැදින් ටෙලිනාට්‍ය සමග ජීවිතය 7- ඊලාම් දේශයේ නැගිටීම සහ චන්දරේගේ පෙම්හසුන

මෙතෙක් කතාව

එදා දවසේ වාසනාව අප සමග සිනාසුනු නිසාදෝ කිසිම අකරතැබ්බයක් නොමැතිව ඇති පමණට පිංතුරද රැගෙන පණපිටින් රැස්වීමෙන් එළියට එන්නට අප දෙදෙනාට හැකිවිය.ලද ජයග්‍රහණය නිසා  දෙන්නාම හිටියේ සතුටු සිතිනි. ගෙදර ගිහිං යමක් පානය කරමින්  ගත්ත පිංතුර සී ඩී එකකට දාගමු කියූ මගේ  බෙල්ජියන් මිත්‍රයා මට ඔහුගේ ගෙදර යන්නට කතා කළේය.මම පැනලා කැමති උනෙමි.අපි දෙන්නාම ඔහුගේ ගෙදර ගියෙමු.ගිහිං පිංතුර ටික පිළිවෙල කරමින් ඉන්න අතරේ ඉතාම සුන්දර තරුණ කාන්තාවක් ඇවිත් රෙඩ් වයින් බෝතලයක්ද මොනවා හෝ කටගැස්මක්ද ගෙනත් අපේ මේසය උඩ තබා වීදුරු ගෙනෙන්නට  ගියාය.

ඒ මගේ බිරිඳ  අපි දික්කසාද වෙන්න නඩු දාල තියෙන්නෙ...

මගේ මිත්‍රයා ඉතා සැහැල්ලුවෙන් කියයි.මෙහෙම දෙයක් කවදාවත් දැක නොතිබූ මගේ කටද බාගෙට ඇරුණි.වීදුරු තුනක්ද රැගෙන ආපසු පැමිණි මිත්‍රයාගේ බිරිඳ අපට වයින් වක්කරදී තමන්ද වයින් ස්වල්පයක් වීදුරුවට දමාගෙන තොලගාන්නට වූයේ අප සමග කතා කරමිනි.මට මිත්‍රයාගෙන් අහන්නට දාහක් ප්‍රශ්න ඔලුවට ආවත් ඒ දෙන්නාගේ පුද්ගලික වගතුග අහන එක නොගැලපෙන නිසාත් මට එහෙම අහන පුරුද්දක් නොතිබුන නිසාත් මිත්‍රයා කී කරුණු ස්වල්පයෙන් සෑහීමකට පත්වෙන්නට සිදුවිය.ඔහු මට කීවේ සිතාසි ලැබෙන තුරු බිරිඳ ගෙදර ඉන්න බවත් ඉන්පසු ඇය ගෙදරින් පිටත්වන බවත්ය.මට කල්පනා උනේ අපේ රටේ නං දික්කසාද වෙන්නට නියමිත ජෝඩු එකගෙදර ඉන්නවා තබා නයි පොළොංගු මෙන් මුණ බලන්නේවත් නැති බවය.නමුත් මේ යුවළ සාමාන්‍ය  ලෙස කල් ගෙවති.තරුණ බිරිඳ ටිකකින් අපෙන් සමුගත්තේ බඩු ගෙනෙන්නට මාකට් එකට යන්නට තියෙනවා යැයි කියමිනි.අහන්නට මගේ හිතේ පොපියමින් තිබු එහෙත් මා නොඇසු ප්‍රශ්නය වුයේ එක ගෙදර ඉන්න එක හැලියේ  කනබොන ඔවුන් දෙදෙනා යහන්ගත වන්නේත් එකටද කියාය.බොහෝවිට එය එසේ වන්නට ඇතැයි මම සිතමි.

පුද්ගලිකත්වය හාරා ඇවිස්සීමේ පුරුද්දක් මට තිබුනා නම් බොහෝ විස්තර දැනගන්නට තිබුණේයැයි මට පසුව කල්පනා විය.එහෙම කියනවිට මට තව කතාවක් මතක්වේ.මේ මෑතකදී ඒ කියන්නෙ මම ලංකාවට යන්නට පෙර හිතවත් පවුල් කීපයක් සමග විනෝද ගමනකට සහභාගී උනෙමි.ගමන ගිය එක්කෙනෙක් තනියම ඇවිත් හිටියේ ඔහුගේ බිරිඳ ලංකාවට ගිහිං හිටපු නිසාය.මට යන්නට සිදුවූයේද ඔහුගේ වාහනයේය.අපි සාමාන්‍ය සතුටු සාමීචියේ යෙදෙමින් ගමන් කළෙමු.ටිකකින් මූ මගේ විස්තර අහන්නට පටන් ගත්තේය.මගේද බිරිඳගේද දරුවාගේද මතු නොව හත්මුතු පරම්පරාවේම විස්තර අහන්නට පටන් ගත්තේ කිසිම හිරිකිතයක් නැතුවය.මේ වැඩේ මම අප්‍රියම කරන දෙයක් නිසා උඩින් මත්තෙන් උත්තර දී ගැලවෙන්නට බලන විට මු නැවතත් හාරා අවුස්සමින් එයම අහන්නේ කිසිම පිළිකුලක් නොමැතිවය.ගමන ගිහිං ආපහු එනතුරු මම හිටියේ දැඩි අපහසුවකිනි.ආපහු පැමිණි මම මගේ හිතවත් යුවළට කිව්වේ ඌ මගෙන් නොඇසුවේ අපේ ආච්චිගෙ හොර මිනිහගේ නම පමණක් බවය.ආයෙම කිසි දවසක ඌත් සමග ගමන් යන්නට මට කතාකරන්නට එපා යැයි මම වැඩිදුරටත් කීවෙමි.

ඉතිං මම ඔය කිව්වේ බටහිර රටවල හැටිය.ඒ කාලයේ බටහිර රටවල් ගැන කිසිම අත්දැකීමක් නොතිබූ නිසාවෙන් ඒ ගැන ටෂ්ට පැහැදිලි කරන්නට මට දැනුමක් නොවීය.ටෂ් හදන්නේම මාව ගෙට කොටුකර තියාගන්නටය.වැඩට ගිහිං ගෙදර එනවා ඇරෙන්නට වෙන ගමනක් යනවාට කැමතිම නැත.බෙන් එකේ වැඩවලට එකතුවෙනවාට කොහෙත්ම කැමති නැත.නිළියන් සැරෙන් සැරේ බෙන් ෆිල්ම්ස් එකට එනවිට ටෂ්ගේ මුහුණ කරත්තයට අහුවුන කජු ලෙල්ලක් වගේ වෙයි.පසුව ඒ අය සම්බන්ධකර එක එක කතා කියයි.මෙතෙක් කල් නිදහසේ කුරුල්ලෙක් මෙන් ගතකළ මගේ ජීවිතයට කොහෙදවත් නැති හාල් කෑල්ලකට  කියා  තහංචි දමාගැනීම මට වස ලැජ්ජාවක් විය.ටෂ් මොන තරම් විරුද්ධ උනත් මට කරන්න අවශ්‍ය දේවල් කළෙමි.යන්නට අවශ්‍ය ගමන් ගියෙමි.අපේ ඉතා කෙටි ඇසුර බෙහෙවින් අර්බුදකාරී තත්වයකට පත්වන්නට වුයේ මේ නොගැලපීම් නිසාය.

එක සති අන්තයක මම බෙන් එකටවී කම්මැලිකමින් තනියම හිටියේ අනික් අය සියලු දෙනාම සඳලංකාවේ ෂූටිං ගොස් තිබුනු නිසාය.ටිකකින් ගේ ඉස්සරහ වාහනය නතරකළ චන්දරයා ආවේ උරුවම් බාමින් යතුරද කරකවමිනි.

හා...ලොකු මහත්තය කම්මැලියි නේද, යමුද සඳලංකාව පැත්තෙ රවුමක් ගහල එන්න...

දෙසැරයක් කියනතුරු ඉන්නට අවශ්‍ය නැත.වහාම ඇඳ පැළඳගෙන චන්දරයාත් සමග පිටත් උනෙමි.මීගමු පාරෙන් හැරී සඳලංකාවට යන්නට පටන්ගත් මොහොතේ සිට වාහනය පුරා රැව් දුන්නේ චන්දරයා කියූ කවි ගීත හා බයිලා රසයයි. චන්දරේ යනු සැබෑම විනෝදකාමියෙකි.සඳලංකාවට කිට්ටු වෙනවිට පාර දෙපැත්තේම රාද තෙලිජ්ජද පැණිද හකුරුද නොඅඩුව තිබේ.ඒ සමගම රා වලින් පෙරූ සුදුවාද ඕනෑ පදම්ය.චන්දරේ තැන් දෙක තුනක නැවැත්තුවේ උවමනාවකටම නොව ඌ ඒ ගෙවල්වල අය හොඳට දන්න කියන බව මට පෙන්නන්ටත් මාව ඒ අයට පෙන්නන්ටත් උවමනාව තිබුන නිසා බව මට තේරුණේය.කොහොම උනත් චන්දරේත් ඒ ගෙවල්වල අයත් නම කියා කතාකරගන්නට තරං ඉතා හොඳින් දන්නා කරන අය බව මම දුටුවෙමි.පුදුමයක් නැත ඒ චන්දරේගේ හැටිය.අපි දෙන්නා රා කටු දෙකතුනක්  සප්පායම් වී එතැනින් පිටත් උනෙමු.හොඳ පැණිත් තියෙනවායි කිව්වත් පැණි ගෙනිහින් මොනවා කරන්නටද?ටෂ්ගේ තාත්තාට දෙන්නට රා වලින් පෙරුව සුදුවා බෝතලයක් ආපහු යන ගමන් අරන් යන්නට හැකිය.

සාමාන්‍යයෙන් සති අන්තයේ මම දර්ශන තලයට ගියවිට එතෙක් කල් හිරවී ඉන්න විනෝද් වැඩ ටික මට බාරදී කොළඹ එන්නේ සතියකින් නොදුටු ආදරණීය බිරිඳද දරුවාද දැක බලාගන්නටය.එතෙක් කල් සිද්ද උනේ එහෙම වුනත් එක සති අන්තයක විනෝද් ගෙදර යනවාට බෙනට් කැමති උනේ නැත.ඒ සති අන්තයේ වැඩ ගොඩක් යෙදී තිබුන බැවිනි.

මල්ලි උඹල දෙන්නම ඉඳිල්ලා...

කියා බෙනට් කීවෙන් විනෝද්ට නවතින්නට සිදුවිය.විනෝද්ගේ බිරිඳ තිළිණි ඌ එනතුරු මගබලා ඉන්නා නිසා නොඑන බවද දැන්විය යුතුය.විනෝද් තිළිණිට ලියුමක් ලිව්වේ චන්දරයා අතේ පිටත් කරන්නටය.මතක් වුන ගමන් කෝල් ගන්නට දැන් මෙන් ජංගම දුරබනු නොමැති ඒ කාලයේ ඔවැනි පණිවිඩ දැන්වූයේ ලිපිවලිනි.විනෝද් ලිපිය ලීවේ ඉතා පරිස්සමිනි.සතියක් බලා සිටියත් විනෝද් ගෙදර නොඑන බව දැනගන්නා තිළිණිට දුකක් මෙන්ම තරමක කේන්තියක්ද ඇතිවීම සාධාරණය.මේ බව හොඳින් දන්නා විනෝද් ආදරබර වචන වලින් පිරුණු  පැණි බේරෙන ලිපියක් ලීවේ තිළිණිව ෂේප් කරගන්නටය.මගේ රත්තරං කෙල්ල බලන්නට මේ සතියේ එන්නට බැරිවුනත් ඊළඟ සතියේ මම ඉගිළිලා හෝ ඔයාගේ තුරුලට එනවා යැයි කියා විනෝද් ලියුම අවසන්කළේය.ආපහු කොළඹ එන්නට සැරසෙන චන්දරයාගේ අතට  විනෝද් විසින් ලිපිය ලබා දෙන ලදී.ලිපිය අතට ගත් චන්දරයා එය උඩ සාක්කුවේ දමා ගත්තේය.කරදරයක් නැතුව කොළඹට සැපත් උනත් චන්දරයාට ලිපිය ගැන හාංකවිසියක් මතකයට ආවේ නැත.විනෝද්ලාගේ ගෙදර යනවා වෙනුවට ඌ කෙලින්ම ගෙදර ගියේය.

ගෙට ගොස් කමිසය ගලවා පුටු ඇන්දක් උඩ දැමු චන්දරේ ඉස්තෝප්පුවට ගොස් හාන්සි පුටුවේ වැතිරුණේ දාහය සහ වෙහෙස නිවා ගන්නට පපුවට පවන් ගසා ගනිමිනි.

ඔයාට තේ කෝප්පයක් හදල දෙන්ඩද...

කියා පවුල  ඇසූවිට චන්දරයා ඇල්වතුර වීදුරුවක් ඉල්ලාගෙන බීවේ මේ වෙලාවෙ තේ බිව්වොත් දාඩිය තව වැඩිවෙනවා කියමිනි.හිස් වීදුරුව රැගෙන ගෙතුළට යන පවුල  පුටු ඇන්ද උඩ දමා තිබු කමිසයද රැගෙන ගියේ ළිඳ ලඟට ගොස් සෝදා දමන්නටය.වෙල්යාය පැත්තෙන් හමා එන සීතල සුළං රැළි ගත දැවටෙන චන්දරයාගේ ඇස් දෙක කෙමෙන් නිදිබර වන්නට විය.නිදිකිරමින් සිටි චන්දරයා එකවරම උඩගොස් ඇහැරුණේ පවුලගේ ගෝරනාඩුවටය.චන්දරයා ඉදිරිපිට ඉන්නේ මෙතෙක් වෙලා සිටි පවුල  නොවේ.මුහුණ විරූපී වී ඇත.ඇස්වල කඳුළුය,තුන්කාන්සෙන් දහඩිය ගලයි.යකින්නක් මෙනි.මොහොතකින් සිහි එළවා ගත් චන්දරේ ඇස් පිසදමා බැලුවේ මේ මොන ගිණි විච්චුම්බරයක්ද කියාය.

ඛවුධ ථිලිනි කියන්නෙ...

පවුලගේ හඬ තර්ජනාත්මකය.කරුමෙට තිලිනියෙක් ගැන චන්දරයාට හෝදිසියක් නැත.තිළිණි තියා සිද්දවෙන්නේ මොකක්ද කියාවත් දන්නේ නැති චන්දරේ ඔල්මොරොන්දම්වී බලාසිටී.

ෂූටිං ෂූටිං කිය කියා  ගෑනුත් වාහනේ පටෝගන රෑ දවල් නැතුව රවුං ගහනකොට මෙහෙම වෙයි කියල මම හිතුවා.මනුස්සයින්ඩ විළි ලැජ්ජාවක් කියල එකක් තියෙන්ඩ ඕනැ අඩු තරමින් වයසට ගිහිං මේ ළමයි ලොකුවෙනකොටවත්.යකෝ මෙච්චර කල් නැතුව නාකි වෙලානෙ ලියුං ගනුදෙනු කරන්ඩ හදන්නෙ අනේ අම්මාපල්ල.

පවුලගේ අතේ ලියුමකි.ඇය ලියුම චන්දරයා දෙසට දික්කරමින් නොනවත්වා බැන වදී.චන්දරේට දැන් දැන් කාරණාව ටික ටික පැහැදිලි වේගන එයි.ගෙදරට දෙන්න කියා ලියුමක් විනෝද් දුන්න බවත් තමන්ට ඒ ලියුම දෙන්නට යන්නට අමතක වූ වගත් මතකයට එනවිට සිද්දවී ඇති දේ ගැන හිතා ගන්නට හැකිවිය.සිදුවී ඇත්තේ වස වැරැද්දකි.එක අතකින් විනෝද්ගේ ගෙදරට ලියුම දෙන්නට බැරිවීමය.අනික් අතින් පවුල වැරදි වැටහීමක් ඇතිකරගැනීමය.වෙච්ච දේට දැන් කරන්නට දෙයක් නැත.එන විදියකට මුහුණ දිය යුතුය.පවුල තවමත් නොනවත්වා කට කියවයි.

ඉගිල්ලිලා තුරුළට යන්න,හුහ්..අනේ මගෙ කට,යනවකො බලන්න ඉගිල්ලිලා, කකුල් දෙක කඩල ගෙට දාල ළමයිනුත් අරං මම යන්ඩ යනවා. ඔය තේඋඩිච්චියො ඇවිත් බේත් කරන්නෙ නැතැයි අනේ මෙහෙම විළි සංගෙ නැති මිනිහෙක් එක්ක මටත් එන්ඩ උනානෙ...

ඔය අර විනෝද්ගෙ...

කතා කරන්ඩ එපා, දැන් ඒවි අරයගෙයි මෙයාගෙයි කියාගෙන, හොර ලියුං ලියල තව සුදනා වෙන්නත් එනව...

එදා රෑ චන්දරයගේ කුස්සියේ ලිප පත්තු වුනේ නැති බැවින් දරුවන්ට පාන් ගෙනත් කන්නට දී ජෝඩුව කෑමක් නැතිවම නිදාගත්තෝය. පහුවදා විස්තරය කියා චන්දරේ අපට පණිවිඩයක් එව්වේය.තවත් දවසක චන්දරේ බෙන් එකට ආවේ අපට කතාව කියන්නටය.චන්දරයා කතාව කිව්වා නොව කතාව එහෙම පිටින් පනපොවා රඟපෑවේය.රස්සාවට නළුකම තෝරාගත්තානම් මු මොන තරම් හොඳ නළුවෙක් වේවිදැයි මම කල්පනා කළෙමි.

ඊළඟ සති අන්තයේ විනෝද් සහ තිළිණි යුවළද දේශා සහ මමද මාදිවෙල චන්දරේගේ ගෙදර ගියේ චන්දරයා ගේ ප්‍රශ්නය නිරාකරණය කර දෙන්නටත් ඌව නිවාස අඩස්සියෙන් ගලවා ගන්නටත්ය.චන්දරේ යුවළ අපව ආදරයෙන් පිළිගත්තෝය.චන්දරේගේ පවුලගේ වැරදි අවබෝධය නැතිකරන්නට අපට ගතවුනේ විනාඩි කීපයකි. පවුල අපිත් එක්ක කිව්වේ චන්දරේ රත්තරං මිනිහෙක් බවය. තමන්ට චන්දරේව බෙහෙවින් විශ්වාස බව කියූ ඇය ලියුම දැක ටිකක් කේන්ති ගිය නිසා කෑගැසුවා හැරෙන්නට ඌ ගැන අහිතක් ඇගේ තුං හිතකවත් නැති බව වැඩිදුරටත් අපට කීවාය.ගෙදරට ආපු අමුත්තන්ට දවල් කෑම පිළියෙළ කොට දෙන්නට මේ දෙන්නා ලහි ලහියේ සුදානම් වුහ.කජු කපා මස් උයා චන්දරේගේ පවුල දවල් කෑම හදද්දී චන්දරයා මුරිසි අන්නාසි ගෙඩි දෙකක් උස්සගෙන ආවේ අතුරුපසටය.කරපු උදව්වට අන්නාසි මදි බවත් බෝතලයක් අවශ්‍ය බවත් කීවේ විනෝද්ය. එසැනින් ගෙයින් පිටත් වූ චන්දරේ බෝතලයක්ද ගෙනත් අපට බොන්නට තිබ්බේය.බෝතලයද බී රසවත් දවල් ආහාරයකින්ද සප්පායම් වූ අපි හවස්වී චන්දරේගේ ගෙදරින් පිටත් වුනෙමු.සතියක් තනියම වකුටුවී නිදාගත් චන්දරයා එදා රාත්තිරියේ පවුලගේ පැදුරට ගොඩවෙන්නට ඇතැයි මම සිතුවෙමි.

මේ සිද්ධිය මුළු හදවතින්ම  රසවිඳි එකම තැනැත්තිය වුයේ විනෝද්ගේ බිරිඳ තිළිණිය. තමන්ද නොදැනුවත්වම ඇය ප්‍රධාන නිළියවූ මෙම නාටකයේ අවස්ථාද දෙබස්ද ඇය කොපමණ රස වින්දාද කිවුවහොත් අපි ආපසු එන ගමනේදී විටින් විට කතාව මතක්කරමින් ඇස්වලින් කඳුළු පනිනතුරු සිනාසුනාය෴