අලුත් ගහේ අඹ 2

අළු පැහැ ගත් වලාකුළු කැදලි නිල් අහස පුරාම විසිරී තිබෙනු හිසට ඉහළින් ඇති මල් පිරි වැල් වියන අතරින් සිරියාවතී දුටුවාය.කෙටි තණපත් පහස සිරුරට සුවදායක වුවත්  විටින් විට පිටේ ඇනෙන නිදිකුම්බා මුල ඇයට තරමක  අපහසුවක් විය.සිදුවුයේ සිතාසිටි දෙයක්ද?මොකද නැතුව!ඇය අනික් අතට තර්ක කළාය.ගුණපාල ඇගේ හිතේ හොල්මන් කරන්නට වුයේ මීට පෝය දෙකකට පමණ ඉහත සිට නොවේද?ඇය මහළිඳේ නාන්නට ගිය දිනෙක ගුණපාලද ළිඳේ නාමින් සිටියේය.සිරියාවතී දියරෙද්දද ඇඳගෙන ළිං මිදුලට බැස්සත් නාන්නට කම්මැලිය, මහළිඳේ වතුර බෙහෙවින් සීතලය.ළිඳේ නාන්නට හිටියෙ උන් දෙන්නා පමණකි.ගුණපාල තමන්ගේ ඇඟට වතුර ටිකක් විසිකර විහිළුවක් කරනු ඇතැයි ඇය සිතුවද ඌ එහෙම කලේ නැත.සිරියාවතී සමග වචන දෙකතුනක් කතාකළ ගුණපාලයා අත ඉක්මන් කර නාගෙන යන්නට ගියේය.සිරියාවතීට එවෙලේ බලාපොරොත්තු කඩවුනාක් වැනි හැඟීමක් ඇති නොවුයේද?කෙසේවුවද කාරණා කටයුතු මේ ආකාරයට සිදුවීම එක අතකට හොඳ යැයි ඇය සිතුවාය.යකෙක් වගේ හිටියට ගුණපාල ගම තුළ නම කැත කරගත් එකෙක් නොවේ.අනික් අතට ගමේ පිරිමි කීප දෙනෙක්ම ඇගේ පහස බලාපොරොත්තුවෙන් සිටියත් සිරියාවතී උන්ට කිසිම අනුකුලතාවක් දැක්වුයේ නැත.ඇගේ සිත ගියේ තම පහස නොපැතූ ගුණපාලටය.ජීවිතය හරිම පුදුමාකාරය. මේ ප්‍රහේලිකා විසඳන වෙලාවක්දැයි  ඇය කල්පනා කළේ මදහසකිනි.

තියෙන හදිස්සියට ගුණපාලයා හැට්ටය ඉරාදමනු ඇතැයි ඇය බියපත් වුවාය.ඉරුවොත් තව කරදරයකි.කටු ටික ගලෝනකං ඉඳපං දඟලන්නෙ නැතුව!සිරියාවතී කටු ගලවනතුරු සුනංගු නොවූ ඒකා වදෙන් පොරෙන් තනයක් එළියට පන්නවා ගත්තේය. මූට තියෙන තදියමක් අම්මප!සිරියාවතී ගුණපාලයාට රැව්වේ හිත යටින් හිනා වෙමිනි.ගුණපාලයා  මුහුණ සිය ළමැද ඔබාගෙන ආදරය පාද්දී රැවුල් කොට ළමැදේ ඇනී ඇයට සියුම් කිතියක් දැනුණි. ඇය සොම්නසින් නෙත් පියාගෙන විටින් විට බඳ ඔසවා පෑවේ නිරායාසයෙනි. ගුණපාල තෘප්තියෙන් කෙඳිරි ගෑවේය. ඒ ඇය බොහෝකලෙකින් අත්විඳ නොතිබූ ආදරණීය ආලිංගනයකි. එය අතහරින්නට ලොබින් සිරියාවතී ගුණපාලයාව බදාගත්වනම පසුවූවාය.ඇගේ කෙස් වැටිය ලිහී  විසිරී යන්නට ඇත්තේ  ගුණපාලයාගේ අතින් විය යුතුය.

සිරියාවතීගේ ගන කළු කෙස්කළඹින් හමන තණපත් සුවඳ ගුණපාල ආඝ්‍රාණය කලේ  දෑස් පියාගෙනය.ඇගේ සිහින් නැමෙනසුලු පිරිපුන් සිරුර ඔහුගේ ආශාව මුවහත් කරයි.ඒ තුරුණු  සිරුරේ අව්වට නිරාවරණ වූ තැන් මදක් දුර්වර්ණ වුවද ආවරණය වී තිබී ඇති තැන් මොන තරම් පැහැපත්ද.ඇගේ උස්වූ  දැඩි පියයුරු යුවළ ඔහුගේ පපුව තෙරපයි. සුමට පැතලි කුස මත නැබ වටාවූ රන්පැහැ ගත් සියුම් රෝම ඉන් ටිකක් පහළට වනවිට ඝන කළු තත්කෙඳි වන් රෝම කැටියක් වෙයි.මෙතෙක් කල් තමන් හැසිරුනේ අන්ධයෙක් මෙන් නොවේදැයි ඔහු කල්පනා කලේය.

කලෙකින් නොදැනුනු සැහැල්ලුවක් සිරුර පුරා විසිරී යනු ඇය අත්වින්දාය. සිරියාවතී මිටිකරගත් අතින් ගුණපාලයාගේ පිටට තහ්  තහ්  ගා දෙකක් තැලුවේ නිකමටය.ඌට වගේ වගක් නැත.චීත්තයේ ඇලුණු තුත්තිරි ගලවා දමන්නට දවසක් වත් ගතවනු ඇතැයි එකවරම ඇයට සිහිවිය.හදිස්සියෙ කවුරුහරි ආවොත් කුමක් වේවිද?ඇතිවන  තත්වය ඇය සිහිපත් කළේ සිනාවකිනි.කවුරු එන්නද?චන්දරේ උදේට මීහරක් රැළ වෙළට දැක්කාන ඇවිත් ගියාට පසු ආපහු එන්නේ හවසටය.ඉස්සර නං ඉස්කෝලෙ ළමයි උදේටත් දවල්ටත් නියර දිගේ ඉස්කෝලෙට ගියත් වෙල්යාය පාළුවී නියරවල් කැඩී ගිය පසු කවුරුවත් නියරෙන් ඉස්කෝලෙ යන්න එන්න අපොරොන්දුය. ඊටමත් තාම ඉස්කෝලෙ ඇරී නැත.ඉස්කෝලෙ බැල් එක වදිනවා මෙතනට ඇහෙන්නේ කණේ තිබ්බාක් මෙනි.පාඩමක් අවසානයේ බැල් තුනකි ටිං ටිං ටිං ,විවේක කාලයේ බැල් එක ටිකක් දිගය,ඉස්කෝලෙ ඇරෙනවිට ගහන බැල් එක ඊටත් දිගය.ටිං ටිං ටිං ටිං ටිං ටිං ගහගෙන ගහගෙන යයි.හරියට ගුණපාලයා වගේම  නොවේදැයි සිතූ ඇයට බකස් ගා පිටවූ සිනාව නවත්වා ගත්තේ බොහෝ වෑයමෙන් ගුණපාලයෑ උරිස්සේ මුව සඟවාගෙනය.අසළ අකුළේ රැහැයියෝ වැරදමා කෑගසති. ඌයි, ගෙළ මුල සියුම් වේදනාවක් දැනී ඇය ඇසැර බැලුවාය.ගුණපාලයාගේ දත් පහරක් වෙන්නට ඇත.ඌ  සිය ආවේගයන් තම සිරුර මත සිත්සේ පිටකරහරී .

ගුණපාලගේ ග්‍රහණය දැඩිවනවාත්  සමගම ඇගේ යටිකය තුළට උණුසුමක් දැනුණි. එතෙක් දැඩිව තිබු ගුණපාලගේ ග්‍රහණය ටිකින් ටික බුරුල්වී අවසන ඌ සිරියාවතී අතහැර ඇගේ පසෙකින් බිම වැතිරී හැති හලන්නට විය,අවකාශයට විවෘතවූ නිරාවරණ කය වසාගන්නට කඩිනම්වූ සිරියාවතී බිම අතගාමින් චීත්තය සෙව්වාය.ගැලවී,කැඩී,ලිහී,පොඩිවී,විසිරී ඇති සියල්ලම සකසා පිළිවෙලක් කර ඇඳගත යුතුය.ගුණපාලයාට නම් එච්චර කරදරයක් නැත.යකිනාරං පඳුර පාමුල තිබු සරම සොයාගත් ඌ එය ගසා ඇඳගෙන සිරියාවතී ඇඳුම් සකසා ගන්නා තුරු ඉවසිල්ලෙන් බලා සිටියේය.මේ තියෙන්නෙ හපංකම! සිරියාවතී හැට්ටය මඳක් මෑත්කර රත්පෑ වූ තැනක් ගුණපාලට දැක්වූවාය.කෝ බලන්න!ගුණපාල නැගිට සිටියේ එතැන හොඳින් බලාගනීමටය. නෑ නෑ ඔය ඇති මොකෝ බලල බේත් කරන්නයැ !ඇය ගුණපාලට රැව්වත් දෑසේ සිනාවක් විය.බොහෝ වේලාවකට පසු හමුවූ දෙදෙනාගේ දෑස්  එකට පැටලී කියාපෑවේ එය දෙදෙනාටම ඉතා සොඳුරු හෝරාවක් වූ වගකි.නැගී සිටි ඌ සිරියාවතීගේ හිසකෙස්වල පැටලී තිබූ පරඬැලක් අතින් පිස හැරියේය. 

හ්ම්...එහෙනං මම යන්නද?

පොඩ්ඩක් ඉඳිං...සිරියාවතී  එක්වරම ගුණපාල දෙස හැරී බැලුවාය.

උඹට තාම කරදරයි නේද?

ඒව නං මොකට කියනවද? ඇය කතාකළේ බිම බලාගෙනය.

ඉතිං ඔච්චර දුක් විඳින්නෙ අහවල් එකකටද? වරෙං මගෙත් එක්ක යන්න,උඹට දාල යන්න බැරි දෙයක් නෑනෙ ...ගුණපාලට සිරියාවතී ගැන මහත් ස්නේහයක් හා දුකක්ද එකවර දැනුණි.

කොහෙ යන්නද?

හත්කෝරළේ, අපේ ගමේ...

ගිහිං...

වත්තක මුර වැඩක් වත් හොයා ගන්න බැරුවයැ,දැන් ඒ වගේ රස්සාවල් හරියට තියෙනවා...

කතා කරන්නට පෙර සිරියාවතී බලාගත් අත බලාගත්වනම බොහෝ වේලාවක් සිටියාය.

ඔය ජිනදාස උඹ වගේ ඇහුරුම්පැට්ටුමට වැඩ කටයුතු කරන්න දන්න එකෙක් නෙවෙයි,අඩු තරමෙන් ඌ වතුර කේතලයක් පස්සගන්න වත් දන්නෙ නෑ!ඇගේ කටහඬ බරවී තිබුණි.

මම ගියොත් ඌ සුදහගින්දරේ,අනික මගේ පව් උඹ කරගහන්නෙ අහවල් එකකටද? මට පුලු පුළුවන් වෙලාවට මේ වගේ උඹව හම්බවෙන්න එන්නං... සිරියාවතී කතාකළේ ඈත බලාගෙනය.ගුණපාල නිහඬව අසාසිටී. දඩාං හඬින් අසළ ගසකින් කුරුම්බාවක් බිම ඇදවැටී හතරට පහට පැලී වතුර විසිවනු ඌ බලාසිටියේය.

මං යනවා...සිරියාවතීගේ කටහඬ ඔහුට ඇසුනේ ඈත ලෝකයකින් එන හඬක් මෙනි.  ඈ පොල්ලතු මිටියත් ඇදගෙන වත්ත කෙළවරේ අඩි පාරේ වංගුවෙන් හැරී නොපෙනී යන තුරුම ගුණපාල බලා සිටියේය෴

ප.ලි.
පසුගිය පෝස්ටුවට මවිසින් පළකරන ලද පිංතුරය ගැන කීප දෙනෙක්ම ප්‍රශංසා මුඛයෙන් කතා කර තිබුණි.එම පිංතුරය මවිසින් ගන්නා ලද්දේ බිරිඳගේ සුන්දර ගමේදීය.ඇත්ත වශයෙන්ම එය ඔවුන්ගේ වත්තේ කෙළවරය.වත්ත කෙලවර වන තැන අලංකාර ගල්තලාවක්ද ගල මත බෝ ගසක්ද ගලට පහළින් සිලි සිලි ගාමින් ගලා බස්නා දොළ පහරක්ද වෙයි.දොළ පහරට ඔබ්බෙන් වෙල්යායය.වෙල්යායට ඔබ්බෙන් ඈත පෙනෙන නාන ළිඳකි.ඇගේ නිවසට ගිය සෑම දිනෙකම එම ගල මත හිඳගෙන දොළ පහරට දෙපා ඔබාගෙන ඒ සුන්දර පරිසරයේ රස විඳගන්නට මම  අමතක නොකරමි.

පසුගිය දවසක බිරිඳගේ නිවෙසට ගිය විට මම හැලපැට්ටාද කැටුව වත්ත පහළට ගොස් පිංතූර රැසක් ගත්තෙමි.හැලපැට්ටා විසින් ගන්නා ලද අපූරු පිංතූර බොහොමයක් පළකිරීමට අපහසුවී ඇත්තේ ඒවායේ මා පෙනීසිටින බැවිනි.ආපසු එමින් ගමන අපි දෙදෙනා වත්ත පහළ කැලෑවට වැවී ඇති ගස්වලින් ඇඹුල් පේරද ගස්යට වැටී පැළවුනු පැළකජුද රස වින්දෙමු.හිඹුටු වැල් ඌ දැක්කේද එදාම විය යුතුය.මේ සුන්දර පරිසරය තව කෙතෙක් කල් ආරක්ෂාවී තිබේදැයි මට කීමට නොහැක.කෙසේ වුවද ඒ සුන්දරත්වය හැලපැට්ටාට නොමඳව අත්විඳගැනීමට සලස්වන්නට හැකිවීම ගැන මා බොහෝසේ සතුටුවෙමි.කෙසේවුවද පිංතූර වලින් ඒ සුන්දරත්වය දැක වර්ණනා කළ ඔබද ඒ පරිසරය අත්විඳීම මට ඊටත් වඩා සතුටකි.